به گزارش پارسینه به نقل از فرادید، هوتزین (Hoatzin) یا گندمرغ که در جنگل های آمازون زندگی می کند، دارای دستگاه گوارشی ویژه ای است که برگ ها را تخمیر می کند و سبب ایجاد بویی شبیه فضله گاو می شود. این سازگاری به آن اجازه می دهد از برگ های ضخیم و سخت تغذیه کند، اما در عوض توان پروازش کاهش می یابد.

پرندگان معمولاً پرواز می کنند و برای انسان ها دیدنشان لذت بخش است، اما پرنده ای که بوی فضله گاو بدهد، شاید عجیب به نظر برسد، اما واقعیست! این پرنده، بدترین بوی ممکن را میان پرندگان آمازون دارد. اندازه آن کمابیش به اندازه یک قرقاول است و رژیم غذایی آن بیشتر شامل برگ، میوه، گل و ریشه می شود که بین پرندگان بسیار نادر است.

ویژگی اصلی بوی گندمرغ، فرایند گوارشی عجیب آن است. این پرنده غذایش را در کیسه ای بزرگ شده شبیه معده گاو تخمیر می کند. این تخمیر سبب تولید گاز متان می شود که پرنده آن را با آروغ زدن آزاد می کند و بوی معروفش ایجاد می شود. این سازگاری به گندمرغ اجازه می دهد برگ های سخت را هضم کند، اما فضای لازم برای عضلات پروازش کاهش می یابند و بنابراین توان پروازش محدود است.

ویژگی عجیب دیگر آن ها اینست که جوجه های گندمرغ با دو پنجه روی هر بال به دنیا می آیند. این پنجه ها به جوجه ها امکان می دهد روی شاخه ها بالا بروند و بالای درختان حرکت کنند، حتی وقتی در 70 روز نخست زندگی قادر به پرواز نیستند. این ویژگی یادآور Archaeopteryx، دایناسور پرنده مانند دوره ژوراسیک است و سبب شده گندمرغ موضوع بحث های فراوان تکاملی باشد.

برخی دانشمندان معتقدند گندمرغ نوعی فسیل زنده است، آخرین بازمانده خانواده ای باستانی که حدود 64 میلیون سال پیش از دیگر پرندگان جدا شده اند. برخی دیگر می گویند این ویژگی ها ممکن است به تازگی برای بقاء در جنگل های متراکم آمازون تکامل یافته باشند، نه اینکه باقی مانده ای از دوران باستان باشند.

گندمرغ بالغ تاجی از پرهای نوک تیز و ایستاده، پوست صورت آبی و چشمان قرمز روشن دارد. صدای آن مشخص است و معمولاً به صورت خرخر یا خرناس تشبیه می شود. هنگام تهدید، بزرگسالان جیغ می زنند، هیس یا صداهای هشداردهنده تولید می کنند تا از خود و جوجه ها دفاع کنند.

لانه هایشان اغلب بالای آب ساخته می شوند و جوجه ها در صورت خطر به آب می پرند، جایی که بوی قوی شان به عنوان دفاع طبیعی عمل می کند و شکارچیان را دفع می کند.

جایگاه گندمرغ در شجره نامه پرندگان همیشه یک معما بوده، زیرا با دیگر پرندگان بسیار متفاوت است. دانشمندان آسان تر می توانند بگویند گندمرغ با چه پرندگانی مرتبط نیست تا اینکه بگویند نزدیک ترین خویشاوندش چیست.

یک مطالعه ژنتیکی در سال 2015 نشان داد گندمرغ، آخرین بازمانده یک خانواده بسیار قدیمی است که حدود 64 میلیون سال پیش جدا شده اند.

پژوهش های جدیدتر این فرضیه را زیر سؤال برده و می گویند گندمرغ به اندازه بسیاری از پرندگان امروزی عمر دارد و پنجه های روی بال های جوجه ها احتمالاً به تازگی تکامل یافته اند تا به آن ها کمک کنند در جنگل آمازون بالا بروند و از خطر فرار کنند.