به نقل ازtimes of india، تصور کنید پابرهنه روی ساحل قدم می زنید؛ شن گرم، آفتاب و نسیم دریا حس خوبی دارند. حالا تصور کنید ضدآفتاب را فراموش کرده اید و عصر هنگام پوستتان تاول زده، دردناک و پوسته پوسته شده است.

این همان چیزی است که دیابت درمان نشده می تواند در طول زمان با پای شما انجام دهد؛ آرام و تدریجی، تا روزی که یک بریدگی کوچک به مشکلی بزرگ تبدیل شود.

برای فردی که با دیابت زندگی می کند، پاها فقط عضوی نادیده گرفته شده نیستند؛ آن ها اولین سیستم هشدار برای مشکلات عمیق تر سلامتی هستند. پاها را مانند سربازان خط مقدم تصور کنید؛ جایی که یک بریدگی کوچک می تواند به زخم تبدیل شود، قرمزی خفیف می تواند نشانه آسیب عصبی باشد و تاول های درمان نشده می توانند به عفونت و در موارد شدید به قطع عضو منجر شوند.

به همین دلیل پزشکان مراقبت از پا را به اندازه انسولین و رژیم غذایی حیاتی می دانند. اما پیشگیری به معنای درمان های گران یا مراجعه به بیمارستان نیست. اغلب، عادات ساده روزانه، کفش مناسب و فعالیت ملایم می توانند پاهای شما را ایمن، سالم و دست نخورده نگه دارند. توجه مداوم به سلامت پا می تواند از عوارض جلوگیری کرده و کیفیت کلی زندگی را به طور چشمگیری بهبود بخشد.

دکتر ماهش بابو، متخصص دیابت در بیمارستان فوق تخصصی میناکشی در مادورای، در گفت وگو با *Times of India* گفت: بهداشت پا و معاینه منظم به اندازه انسولین و مدیریت رژیم غذایی حیاتی است. شست وشوی پا با آب ولرم کمک می کند. مرطوب سازی مفید است اما استفاده بیش از حد می تواند به عفونت قارچی منجر شود. کفش های مخصوص دیابتی یا کفی های طبی فشار را به طور مساوی توزیع می کنند و برخلاف دمپایی های باز یا کفش های پاشنه بلند، اصطکاک ایجاد نمی کنند که باعث تاول می شود.

دکتر ناندا کومار، متخصص داخلی در بیمارستان های SRM چنای، افزود: سلامت پا معمولاً کمترین توجه را دریافت می کند، در حالی که یکی از اولین بخش هایی است که آسیب جدی نشان می دهد. قند خون بالا اعصاب کوچک را تخریب می کند و باعث از دست دادن حس و گردش خون ضعیف می شود؛ همین امر تاول های کوچک را به زخم هایی تبدیل می کند که ممکن است نیاز به بستری یا قطع عضو داشته باشند. در هند، 25٪ از بستری های مرتبط با دیابت به دلیل مشکلات پا است. زخم های پا نرخ مرگ ومیر پنج ساله ای بین 40 تا 45٪ دارند که با چندین نوع سرطان قابل مقایسه است.

- کفش های درمانی خطر زخم را تقریباً نصف می کنند.

- کفی های طبی فشار کف پا را کاهش می دهند و مانع اصطکاک می شوند.

- استفاده مداوم از کفش مناسب کلید پیشگیری است؛ پژوهش ها نشان داده اند که پایبندی بالا به کفش های طبی خطر عود زخم را تا 46٪ کاهش می دهد.

1. هداشت و معاینه پا به اندازه انسولین حیاتی است:شست وشو با آب ولرم، خشک کردن بین انگشتان و بررسی روزانه ترک ها، قرمزی، تورم یا زخم های کوچک.

2. مرطوب سازی با احتیاط: فقط روی پاشنه و کف پا، نه بین انگشتان.

3. کفش یا کفی طبی: توزیع فشار و جلوگیری از اصطکاک.

4. فعالیت مناسب:یوگا، پیاده روی ملایم و کشش؛ اجتناب از ورزش های پرضربه.

5. بالا بردن پاها روزانه:بهبود جریان خون و کاهش تورم.

6. شناخت علائم هشدار:سیاه شدن پوست، زخم های ترشح دار، بوی بد، بی حسی مداوم، تغییر رنگ یا بافت پوست.

پاهای سالم سنگ بنای استقلال فردی هستند. مشکلات پا اغلب اولین و مهم ترین نشانه پیشرفت جدی دیابت اند. شواهد روشن است: بررسی منظم پاها، محافظت فعال و اولویت دادن به آن ها در مراقبت روزانه ضروری است.

هر قدمی که حفظ می کنید، قدمی به سوی استقلال، راحتی و سلامت بلندمدت است. مراقبت روزانه، شست وشو، مرطوب سازی منطقی، کفش مناسب، فعالیت ملایم و توجه پزشکی به موقع سپری محافظ برای پاها می سازد.

یادداشت: اطلاعات ارائه شده صرفاً برای اهداف آموزشی است و جایگزین توصیه پزشکی نیست. همیشه پیش از تغییر دارو، رژیم غذایی یا درمان با پزشک متخصص مشورت کنید.