به گزارش پارسینه ؛ انیس قنبری اظهارکرد: آلودگی هوا طیف وسیعی از آلاینده ها از جمله ذرات معلق، دی اکسید نیتروژن، دی اکسید گوگرد، مونوکسید کربن، ازن و ترکیبات آلی فرار را در بر می گیرد. این آلاینده ها از منابع مختلفی مانند انتشارات صنعتی، اگزوز وسایل نقلیه، فعالیت های کشاورزی و پدیده های طبیعی مانند آتش سوزی سرچشمه می گیرند. تنفس آلاینده ها باعث بروز التهاب، استرس اکسیداتیو(آسیب سلولی ناشی از رادیکال های آزاد)، سرکوب سیستم ایمنی و جهش در سلول های سراسر بدن و در نتیجه تاثیر بر اندام هایی مثل ریه ها، قلب، مغز و در نهایت بروز بیماری و حتی مرگ می شود.

او ادامه داد: تأثیر آلودگی هوا بر ریه و سایر اندام ها به اندازه ای است که طبق آمار سازمان جهانی بهداشت، سالانه افراد زیادی به علت آلودگی هوا به انواع بیماری ها مبتلا می شوند. در سال 2016، مرگ ومیرهای زودرس ناشی از آلودگی هوا 58 درصد، بیماری عروق کرونر قلب و سکته مغزی 18 درصد به دلیل بیماری مزمن انسدادی ریه و عفونت های حاد دستگاه تنفسی تحتانی و 6 درصد به دلیل سرطان ریه بوده است.

این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به ضررهای انجام فعالیت ورزشی در هوای آلوده، گفت: در چنین شرایطی مواد آلاینده بیشتری وارد بدن می شود؛ مخصوصاً ورزش هایی مثل دویدن، دوچرخه سواری و پیاده روی که این روزها بیشتر مورد توجه مردم قرار دارند و در فضای باز انجام می شوند بیش از سایر ورزش ها در شرایط آلودگی هوا خطرناکند.

او عنوان کرد: ورزش در هوای آلوده سبب تشدید اثرات منفی آلودگی بر انسان می شود، زیرا زمینه ورود حجم بالایی از ذرات معلق و گازهای آلوده را به بدن فراهم می کند. هنگام ورزش کردن میزان رسوب ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرون در ریه انسان چند برابر بیشتر از حالت عادی است.

قنبری در پاسخ به این سوال که چگونه آلودگی هوا بر تنفس حین ورزش تأثیر می گذارد؟ گفت: وقتی ورزش می کنید عمیق تر و سریع تر نفس می کشید و هوای بیشتری وارد ریه های خود می کنید و اگر در مکانی با کیفیت پایین باشید به این معنی است که شما آلاینده ها را با سرعت بیشتری تنفس می کنید. علاوه بر این بعضی افراد هنگام ورزش کردن از طریق دهان نفس می کشند. این افراد مرحله فیلتریزاسیون ذرات بزرگ تر که توسط بینی و مجرای آن صورت می گیرد را از دست می دهند. در نتیجه سطح آلاینده ها در سیستم تنفسی آن ها افزایش می یابد. هریک از این دو عامل می تواند منجر به افزایش سطح آلاینده های وارد شده به سیستم تنفسی شما شود، خواه داخل و یا خارج از منزل باشید.

او همچنین بیان کرد: به طور کلی آلودگی هوا احتمال ابتلا به بیماری هایی چون آسم، سکته مغزی، حملات قلبی، سرطان، سرفه یا خارش چشم، عفونت های تنفسی، بیماری عروق کرونر قلب، بدتر شدن بسیاری از بیماری های تنفسی و ریوی، علائم افسردگی و مرگ زودرس را افزایش می دهد.

این استاد دانشگاه با اشاره به توصیه های جدی به ورزشکاران و گروه های سنی پرخطر، عنوان کرد: زمانی که هوا آلوده باشد، افراد مسن، کودکان، زنان باردار و افراد مبتلا به بیماری های مزمن تنفسی یا قلبی عروقی بیشتر در معرض خطر هستند. برای به حداقل رساندن عوارض آلودگی، لازم است که در فضای باز ورزش نشود و مکانی انتخاب شود که فاصله زیادی با بزرگراه ها و خیابان اصلی دارد.

او ادامه داد: اگر در اماکن سرپوشیده ورزش می کنید نیز باید به این نکته توجه کنید که آن مکان از تهویه مناسب برخودار باشد. کیفیت هوا را قبل از ورزش بررسی کنید و قبل از هر تمرین هم وضعیت AQI را چک کنید.

اگر شاخص آلودگی زیر 100 باشد می توانید در فضای باز ورزش کنید، بین 100 تا 150 فقط می توانید تمرین سبک و کوتاه انجام دهید، بیشتر از 150 فقط در فضای بسته تمرین کنید و بیش از 200 حتی تمرین سنگین در باشگاه هم محدود شود.

قنبری در پایان نیز افزود: در روزهایی که با آلودگی هوا مواجه هستیم، مصرف مایعات مانند شیر و آبمیوه طبیعی در برنامه روزانه ضروری است. مصرف این مایعات در هوای آلوده باعث کاهش اثرات آلاینده ها بر ریه می شود. همچنین آب میوه طبیعی به دلیل داشتن آنتی اکسیدان و ویتامین ها، در دفع آلاینده ها موثر است.