قبلاً در مورد مهدی هاشم نژاد نوشته ایم. بهترین الگو و مدل برای بازیکنانی که مدام از دکترین اسکوچیچ و مربیان کروات گلایه دارند، آنها که مثل برانکو اعتقاد به یک ترکیب ثابت در تمام بازی ها داشته و سه چهار بازیکن را هم برای مصدومیت و محرومیت زیر نظر دارند و بقیه کار سختی برای بازی کردن پیدا می کنند.

هاشم نژاد فصل قبل را در همین شرایط شروع کرد اما آنقدر خوب بود و هر وقت به میدان آمد، چنان تاثیر روی نتیجه گذاشت که به مهره فیکس اسکوچیچ تبدیل و متعاقب آن به تیم ملی هم رسید و آنجا هم شروع به بازی کردن کرده است.

اگر کسی ذره ای در مورد توانایی های این بازیکن تردید داشته باشد، کافیست به همین بازی اخیر تراکتور مقابل چادرملو نگاه کند. هاشم نژاد نیمه دوم به زمین آمد، یک دقیقه بعد از حضور در زمین خودش را در موقعیت تک به تک با ماردن قرار داد و شلیک او با واکنش تماشایی سنگربان درخشان حریف به کرنر رفت.

سه دقیقه بعد (49) پاس گل اول بازی را به دروژدک داد، یک پاس تودر در عمق که نشان از هوش بالای او بود. 5 دقیقه بعد (51) شروع یک حمله و پاس به حسین زاده در سمت راست داد که با اورلب او تبدیل به گل دوم دروژدک شد.

9 دقیقه بعد (55) دقیقه بعد او با خطای پنالتی روی سگاندو کلکسیون خود را در این مسابقه تکمیل کرد! کلکسیونی که نشان می دهد یک بازیکن در هر میزان از سطح فنی، به هر حال یک انسان است و ممکن است اشتباه کند. همین اشتباه کمک می کند تا دیگر کسی نگوید هاشم نژاد توانایی های منحصر به فردی دارد که دیگران ندارند!

مهدی هاشم نژاد با همین 10 دقیقه بازی می تواند و باید الگویی باشد برای سایر بازیکنان جوان در فوتبال ایران که هرگز دست از تلاش برنداشته و ناامید نشوند.