به گزارش پارسینه ،این اقدام پیام هایی مهم و چندلایه برای افکار عمومی دارد:

نخست این که دشمن با ظاهر و سبک زندگی افراد کاری ندارد. او نه چادر و مانتو می شناسد، نه ریش و کروات. آن چه هدف گرفته ایرانی بودن است.

دوم، این تصمیم یادآوری می کند که شهدای ایران از همه طبقات، سلیقه ها و گرایش های فرهنگی برخاسته اند. اگر روایت آنان با حذف یا دست کاری عقیدتی همراه شود، بخشی از جامعه احساس بیگانگی می کند و اعتماد عمومی آسیب می بیند.

سوم، روایت واقعیت همان گونه که هست، مظلومیت قربانی را انسانی تر و اثرگذارتر منتقل می کند. وقتی تصویر و داستان یک شهید واقعی و بدون بازآرایی رسانه ای منتشر می شود، پیام او از سطح یک گروه خاص فراتر می رود و تبدیل به یک پیام ملی و حتی جهانی می شود.