به نقل از بهداشت نیوز، استرس و اضطراب اغلب به عنوان نوعی احساس منفی شناخته می شود و با کارهای روی هم انبار شده و مشکلات خانوادگی و برنامه ی کاری شلوغ ما را تحت فشار قرار می دهد، زمانی افراد مضطرب می شوند که احساس کنند کارها و وظایفی که باید انجام دهند از میزان وقت و توانایی آن ها بیشتر است.

این نوع اضطراب پاسخی روانی یا فیزیولوژیکی به یک واقعه استرس زای درونی یا بیرونی است که به طول می انجامد، بر اساس تحقیقات این نوع استرس با تغذیه ناسالم، مشکلات پوستی و به احتمال زیاد با بیماری های مزمن دیگر در ارتباط است.

روانشناسان بر این باورند که در مقادیر کم ، اضطراب می تواند تاثیرات مثبتی داشته باشد؛ بر اساس تحقیقات، سطح معقول و قابل کنترلی از استرس روزانه که همان استرس مثبت در نظر گرفته می شود، می تواند از بدن در مقابل آسیب هایی که با افزایش سن و در اثر ابتلا به بیماری های مختلف ایجاد می شود، محافظت کند.

از آنجایی که استرس زیاد انگیزه افراد را کاهش می دهد و به آن ها فشار روحی وارد می کند، داشتن مقدار کمی استرس می تواند مفید واقع شود، به ویژه زمانی که می خواهیم کاری را شروع کنیم؛ به طور مثال وقتی که اضطراب دارید کارتان را سر موعد تمام کنید باعث می شود بیشتر تمرکز کنید، زیرا وقت تان در حال اتمام است.

مقادیر متعادلی از استرس می تواند انگیزه افراد را افزایش دهد. همه ما این تجربه را داشتیم که بگوییم باید فلان کار را انجام دهیم، اما انگیزه کافی برای انجام آن را نداشته باشیم. اما درست به محض آنکه احساس کنیم وقت مان در حال اتمام است، دچار استرس می شویم و انگیزه لازم را پیدا می کنیم و تمام کارها را در کوتاه ترین زمان ممکن انجام می دهیم.

یکی از غافلگیر کننده ترین مزایای استرس این است که به ایجاد روابط میان فردی کمک می کند که کلید سلامتی همگانی محسوب می شود؛ روابط اجتماعی یکی از بهترین عوامل حفاظتی در برابر بیماری های جسمی و روحی محسوب می شود.

وقتی افراد احساس می کنند از سمت دیگری دوست داشته و درک می شوند؛ کمتر احساس انزوا و تنهایی می کنند؛ به طور مثال گروه های حمایتی بهترین مکان برای افرادی است که در مورد استرس و اضطراب خود با یکدیگر صحبت می کنند که باعث ایجاد همدردی و در عوض هورمون های مثبت اندیشی می شود.

با درد دل کردن، افراد احساس بهتری پیدا می کنند، زیرا بهتر می توانند مشکلات یکدیگر را درک کنند و به احساسات خود اعتبار ببخشند و از تجربیات منفی خود، مفاهیم مثبت خلق کنند.