مقایسه عملکرد پرسپولیس در دوران هاشمیان و اوسمار ویه را به خوبی نشان می دهد که سرخ ها پس از تغییر روی نیمکت، جهشی جدی در کیفیت فنی و نتیجه گیری داشته اند. پرسپولیسِ هاشمیان در 8 بازی تنها 2 برد به دست آورد و با وجود فرصت های زیاد، تنها 7 گل به ثمر رساند؛ آماری که نشان می داد تیم از نظر انسجام هجومی، ریتم بازی و اجرای برنامه های تاکتیکی مشکل دارد و هنوز به فرم ایده آل خود نرسیده است.

اما با حضور اوسمار، شرایط به طور محسوسی تغییر کرده است. پرسپولیس تنها در دو بازی نخست زیر نظر او 2 برد به دست آورد، 5 گل زد و فقط یک گل دریافت کرد؛ آماری که نه تنها از بهبود عملکرد هجومی حکایت دارد، بلکه نشان می دهد ساختار دفاعی نیز منسجم تر و کم اشتباه تر شده است. اوسمار با شناخت بهتر از تیم، انتخاب های دقیق تر در چینش نفرات و استفاده درست از ظرفیت بازیکنان، توانسته ریتم بازی پرسپولیس را سرعت بدهد و کیفیت حملات را بالا ببرد.

این تغییرات باعث شده پرسپولیس از نظر فنی، روان ِبازی و خلق موقعیت نسبت به ابتدای فصل نمایش بالغ تر و جذاب تری ارائه دهد. نتایج اخیر نیز تأیید می کند که سرخ ها با اوسمار در مسیر صعودی قرار گرفته اند و دوباره به تیمی تبدیل شده اند که حرف برای گفتن دارد.