به گزارش پارسینه ؛ محققان اخیراً گزارش دادند که داروی دیابت امپاگلیفلوزین و اسپری بینی انسولین هر دو اثرات امیدوارکننده ای بر حافظه، سلامت مغز و جریان خون به مغز نشان داده اند.

سوزان کرافت ، محقق ارشد و مدیر مرکز تحقیقات بیماری آلزایمر ویک فارست در کارولینای شمالی، گفت: مطالعه ما نشان می دهد که هدف قرار دادن متابولیسم می تواند روند بیماری آلزایمر را تغییر دهد.

او در یک بیانیه خبری گفت: برای اولین بار، دریافتیم که امپاگلیفلوزین، یک داروی شناخته شده برای دیابت و قلب، نشانگرهای آسیب مغزی را کاهش می دهد و در عین حال جریان خون را در مناطق بحرانی مغز بازیابی می کند.

کرافت افزود: ما همچنین تأیید کردیم که رساندن مستقیم انسولین به مغز با یک دستگاه تازه تأیید شده، شناخت، سلامت عصبی عروقی و عملکرد ایمنی را افزایش می دهد. این یافته ها در کنار هم، متابولیسم را به عنوان یک مرز جدید قدرتمند در درمان آلزایمر برجسته می کنند.

در صورت تأیید، این نتایج می تواند یک شکاف درمانی حیاتی در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر را برطرف کند.محققان خاطرنشان کردند که داروهای اخیراً تأیید شده که پروتیین های سمی آمیلویید را از مغز پاک می کنند، پیشرفت هایی را نشان می دهند، اما مزایای آنها نسبی است.

محققان افزودند که بسیاری از بیماران به دلیل عوارض جانبی نمی توانند داروهای ضد آمیلویید مصرف کنند و این داروها همچنین مشکلات متابولیک و رگ های خونی را که در زوال مغز نقش دارند، برطرف نمی کنند.برای آزمایش جدید، محققان 47 سالمند با میانگین سنی 70 سال را که همگی دچار اختلال شناختی خفیف یا آلزایمر زودرس بودند، استخدام کردند.شرکت کنندگان به طور تصادفی برای مصرف اسپری بینی انسولین، امپاگلیفلوزین، هر دو دارو با هم یا یک داروی دارونما انتخاب شدند.

امپاگلیفلوزین متعلق به دسته ای از داروها به نام مهارکننده های SGLT2 است که با جلوگیری از جذب قند خون در کلیه ها عمل می کنند. در عوض، قند خون اضافی از طریق ادرار دفع می شود و به کاهش سطح قند خون کمک می کند.نتایج نشان داد که هر دو دارو برای بیماران بی خطر بودند و 97٪ از آنها در طول آزمایش چهار هفته ای به رژیم درمانی تعیین شده خود پایبند بودند.با این حال، داروها مزایای متفاوتی نشان دادند.

محققان گزارش دادند که اسپری بینی انسولین عملکرد را در آزمایش هایی که تغییرات اولیه حافظه و تفکر را تشخیص می دهند، بهبود بخشید. اسکن ها نشان داد که انسولین یکپارچگی ساختاری ماده سفید مغز را که مناطق مختلف مغز را به هم متصل می کند، افزایش داده و جریان خون را در مناطق حیاتی حافظه بهبود می بخشد.

در همین حال، امپاگلیفلوزین به طور قابل توجهی سطح تاو، یکی دیگر از پروتیین های سمی مرتبط با آلزایمر، را کاهش داد. این دارو همچنین نشانگرهای عصبی-شیمیایی و رگ های خونی مرتبط با پیشرفت بیماری را کاهش داد، جریان خون را در مناطق کلیدی مغز تغییر داد و سطح کلسترول HDL خوب را افزایش داد.به طور کلی، تغییرات ایجاد شده توسط هر دو دارو نشان می دهد که آنها به فعال شدن پاسخ های ایمنی محافظتی و کاهش التهاب مضر کمک می کنند، که هر دو ممکن است از سلامت مغز پشتیبانی کنند.

افراد مبتلا به بیماری آلزایمر اغلب در مغز خود مقاومت به انسولین دارند، همراه با مشکلات رگ های خونی که جریان اکسیژن و مواد مغذی را به سلول های مغزی محدود می کند.این اختلالات همچنین می توانند تجمع پلاک های آمیلویید و گره های تاو را تسریع کنند، در حالی که مانع از پاکسازی پروتیین های سمی توسط مغز می شوند.

محققان افزودند، از آنجا که هر دو دارو قبلاً توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای دیابت و سایر بیماری ها تأیید شده اند، می توانند سریع تر از داروهای کاملاً جدید در دسترس بیمارانی که سلامت مغزشان رو به زوال است، قرار گیرد.