به گزارش پارسینه روزنامه اعتماد گزارشی درباره دو پرونده مفقودی مرموز در آبادان منتشر کرده که در ادامه می توانید بخوانید: طی روزهای اخیر خبر مفقودی دو دختر در فضای مجازی واکنش های زیادی دربرداشته است؛ از اول مهر ماه تا پانزدهم آبان ماه جاری، دو دختر به طرز مرموزی در آبادان گم شده اند. حتی بعضی کاربران فضای مجازی گمان می کنند که گم شدن این دو دختر می تواند به صورت سریالی اتفاق افتاده باشد. از منظر جرم شناسی اگر در پرونده ها؛ زمان، مکان، الگوی خروج و مسیر مشابه بوده باشد، احتمال سناریوی سریالی وجود دارد. با این حال ماموران پلیس به هر دو خانواده اعلام کرده اند که در حال پیگیری هر دو پرونده هستند، اما تاکنون هیچ سرنخی از این دو دختر به دست نیامده است. مرضیه البوغبیش و ستاره حیدری ؛ دو دختری هستند که شب هنگام و در یک محله مشابه آن هم در خیابان امیری حوالی پارک شاپور مفقود شده اند. روح الله زندی دادستان آبادان در مورد پرونده یکی از این دو دختر اعلام کرده است: ستاره حیدری، 15 آبان برای خرید به مرکز شهر سفر کرده، اما پس از آن هر دو خط تلفن نامبرده خاموش و تاکنون اطلاعی از آن یافت نشده است. باتوجه به نقطه زنی های انجام شده، رصد دوربین های مداربسته مشخص شده این فرد در حوالی یکی از مناطق این شهرستان مفقود شده است. به همین دلیل پرونده با دستور قضایی جهت رسیدگی به آگاهی آبادان ارجاع شده است. پس از مراجعه خانواده مفقود شده به دادستانی، پرونده ویژه در شعبه دوم بازپرسی شهرستان تشکیل و دستورات قضایی به ضابطان و پلیس آگاهی جهت اقدامات گسترده تخصصی و رصد تلفن، حساب های او صادر شده است. با بازبینی دوربین های محدود موردنظر و استعلام از ادارات و نهادهای انتظامی و درمانی تاکنون اطلاعی از مفقود شده یافت نشده است. پیگیری ها و نظارت های قانونی همچنان ادامه خواهد داشت و در صورت کشف هرگونه سرنخی اطلاع رسانی خواهد شد.

ماجرای مفقودی مرضیه البوغبیش

مرضیه البوغبیش، دختر 40 ساله، 28 شهریور ماه سال جاری در نزدیکی پارک شاپور آبادان به طرز مشکوکی ناپدید شده است؛ برادر مرضیه به اعتماد می گوید: بیش از 50 روز است که ما دنبال مرضیه هستیم. همه جا را سر زدیم. شکایتی هم در همین راستا در آگاهی ثبت کردیم، اما فقط به ما گفته اند که منتظر بمانید. گفته اند فیلم دوربین های مداربسته بررسی شده است، اما هیچ ردی از مرضیه به دست نیامده است. یک دختر دیگر هم به نام ستاره حیدری، اواسط آبان ماه در همین محلی که خواهرم گم شده، ناپدید شده است.

او در مورد مفقودی خواهرش می گوید: خواهرم در مزون عروس کار می کرد. مرضیه، بیست و هشتم شهریور ماه امسال، ساعت 9 و 50 دقیقه شب هنگامی که در حال بازگشت به خانه بوده، حوالی پارک شاپور ناپدید شده است. ما اصلا نمی دانیم چه بلایی سر خواهرم آمده؛ آیا ربوده شده! هیچی نمی دانیم. آن شب وقتی مادرم دیده که مرضیه هنوز به خانه نرسیده، نگران شده و با موبایل او تماس گرفته، اما گوشی مرضیه در ساعات اولیه از دسترس خارج و سپس در ساعت یک بامداد خاموش شده است. مگر می شود ماموران در این مدت هیچ سرنخی به دست نیاورده باشند؟! برادر مرضیه همچنین می گوید: به ما گفته اند شاید خواهرتان خواستگار داشته یا شاید با پسری فرار کرده است. ما مرضیه را می شناختیم نه پای خواستگار سمج در میان بوده نه با پسری ارتباط داشته است. اگر هر مورد مشکوکی بود ما سریع به پلیس اعلام می کردیم، اما وقتی چیزی نبوده ما نمی توانیم به دروغ بگوییم؛ بوده. فکر می کنند اگر دختری گم می شود حتما دوست پسری داشته که رفته؛ درحالی که خواهرم مدارک شناسایی خود را خانه گذاشته است؛ چون آن روز طبق روال هر روز سر کار رفته، اما در همان محدوده پارک شاپور ناپدید شده است. به گفته برادر مرضیه؛ در حال حاضر اهالی آبادان وحشت کرده اند. آنها حتی می ترسند درخواست اسنپ کنند یا تنهایی جایی بروند.

ماجرای مفقودی ستاره حیدری

ستاره حیدری؛ 19 سال دارد. او نیز 15 آبان ماه جاری، حوالی پارک شاپور آبادان به طرز عجیبی گم شده است؛ پدر ستاره در مورد مفقودی دخترش به اعتماد می گوید: پرونده در اداره آگاهی تشکیل شده و ماموران در حال پیگیری هستند. ستاره روز حادثه در آزمون آزمایشی کنکور شرکت کرده و سپس به همراه خانواده به پارک شاپور رفته است. آنجا از خانواده جدا شده تا برای خرید لوازم التحریر به بازار برود. طبق فیلم دوربین های مداربسته دخترم حین بازگشت به پارک شاپور در همان حوالی ناگهان ناپدید شده است. ما ساعت 10 و نیم شب با گوشی ستاره تماس گرفتیم، اما بعد از تماس سریع موبایلش خاموش شده است. پلیس پیگیر ماجرا است، اما فعلا اطلاعاتی به ما نداده اند. این در حالی است که پدر ستاره قبلا به یکی از رسانه ها گفته بود: براساس تصاویر دوربین های مداربسته دخترم در خیابان امیری بوده که پسری جوان دنبالش افتاده است. تصاویر خیلی واضح نیست، اما گویا دخترم متوجه آن پسر شده و کنار رفته تا او رد شود. پسر رد شده، اما در جای دیگری دوباره ایستاده است. خودرویی هم همان جا بوده که گویا همان لحظه حمله کرده و دخترم را سوار خودرو کرده اند. تصاویر دوربین های مداربسته وضوح کافی ندارند و هنوز نمی توان به طور قطعی تشخیص داد چه اتفاقی رخ داده است، اما برخی رهگذران خیابان امیری در همان زمان برگشته اند و به صحنه نگاه کرده اند که می تواند به دلیل شنیدن صدایی شبیه جیغ یا فریاد باشد. احتمالا چند نفر در این حادثه دخیل بوده باشند، زیرا درست در همان لحظه تلفن همراه دخترم خاموش شده است. شاید یک نفر راننده خودرو بوده و فرد دیگری بیرون از آن حضور داشته است. تمام این ماجرا در کمتر از دو دقیقه رخ داده است. ما هیچ دشمنی یا بدهکاری با کسی نداریم. دخترم چند قطعه طلا همراه داشته و شاید همین موضوع در انگیزه افراد دخیل بوده باشد. هر چند که اطلاعات دقیقی در دست نیست.

کارآگاهان پلیس در جهان چگونه احتمال سریالی بودن پرونده ها را بررسی می کنند؟

بررسی های اعتماد از تحلیل های جرم شناسی نشان می دهد؛ زمانی می توان احتمال سریالی بودن را مطرح کرد که کارآگاهان معمولا به چند معیار مشخص رسیده باشند:

1) شباهت مکانی؛ دو رویداد در محدوده یا نقطه جغرافیایی نزدیک به هم رخ داده باشد.

2) شباهت زمانی؛ فاصله زمانی کم بین رویدادها می تواند حساسیت ایجاد کند.

3) شباهت در پروفایل قربانیان؛ سن، جنسیت، ظاهر و سبک زندگی یا الگوی رفت وآمد مشابه.

4) الگوی رفتاری مشابه؛ اگر نحوه مفقود شدن، تماس های آخر و شرایط محل یا نشانه های یافت شده مشابه باشد. وقتی چند عامل به صورت همزمان رخ دهد، پلیس ممکن است احتمال وقوع جرم سریالی را بررسی کند، اما این فقط یک فرضیه اولیه است، نه نتیجه قطعی. با این حال مشابه بودن خیابان یا مکان به تنهایی برای نتیجه گیری کافی نیست. بسیاری از پرونده های مفقودی، حتی اگر شباهت مکانی داشته باشند، درنهایت ارتباطی به هم ندارند. هرگونه نتیجه گیری درباره افراد بدون اطلاعات معتبر می تواند نادرست و زیان بار باشد.

همچنین طبق دیگر بررسی های اعتماد ؛ معیارهای اصلی تشخیص جرم سریالی در جهان به چند الگو وابسته است؛

1) الگوی رفتاری؛ یعنی مجرم معمولا کارهای مشابهی انجام می دهد؛ نحوه جذب یا نزدیک شدن به قربانی، زمان و مکان انتخاب قربانی و روش اقدام؛ اگر این الگوها بین چند حادثه شبیه باشد، پلیس مشکوک می شود.

2) امضا؛ برخی مجرمان کارهایی انجام می دهند که جنبه روانی یا وسواس گونه دارد و ربطی به انجام جرم ندارد؛ مثل گذاشتن شیء خاص یا رفتاری خاص. این امضا معمولا تغییر نمی کند و شناسایی آن بسیار مهم است.

3) شباهت ویژگی های قربانیان؛ پلیس بررسی می کند که آیا قربانیان ویژگی های مشابه دارند؛ سن، جنسیت، تیپ ظاهری و مسیرهای روزانه. اگر شباهت زیاد باشد، احتمال سریالی بودن بیشتر می شود.

4) شباهت جغرافیایی؛ نزدیکی مکان رخدادها، مسیرهای مشترک، نقاط گم شدن یا پیدا شدن جسد. اگر دو رویداد در یک خیابان یا محله مشابه باشند، فقط می تواند یکی از نشانه ها باشد، نه دلیل قطعی.

5) شباهت زمانی؛ فاصله زمانی کم بین چند حادثه می تواند حساسیت ایجاد کند؛ چند روز، چند هفته. جرم های سریالی معمولا الگوی زمانی نسبی دارند.

6) تحلیل ها و تطبیق پرونده ها؛ پلیس از سامانه های اطلاعاتی، پرونده های قبلی، تماس ها، دوربین ها و... استفاده می کند تا متوجه شود که آیا شخص یا وسیله مشابهی دیده شده؟ آیا تماس های مشابه ثبت شده یا الگوی رفت و آمد مشترک وجود دارد؟ با این حال حداقل سه یا چهار نشانه بالا باید همزمان وجود داشته باشد.