به نقل از روزنامه خراسان تیم ملی هنوز از فاز آزمون و خطا خارج نشده، بازی هایش انسجام ندارد طوری که مقابل تیم کشوری با فقط 600 هزار نفر جمعیت و در رنکینگ بالای 70 فیفا که با توجه به 48 تیمی شدن جام جهانی در ابعاد تازه ای مطرح شده، باز هم بازی مالکانه ندارد، به زحمت و روی ضعف دروازه بان حریف در پنالتی ها برنده می شود و عجیب تر این که کادر فنی چنان از این بازی تمجید می کند که ممکن است تصور کنیم در حال تماشای یک بازی دیگر بودیم. مسیری که منجر به حل مشکلات جدی تیم در زمان باقی مانده نمی شود.

تمجیدهای قلعه نویی از رقیب!

قلعه نویی که به انجام بازی های تدارکاتی ساده برای حفظ جایگاه تیم در رنکینگ فیفا معروف است بعد از بازی با کیپ ورد صحبت های جالبی داشت. او مدعی شد: خوشحالیم که مسابقه ای را که شبیه جام جهانی بود،برنده شدیم. البته در این مسابقات فلسفه برد و باخت معنای چندانی ندارد. فلسفه اصلی این است که بتوانیم نقاط ضعف را پیدا کنیم و روی ساختار دفاعی کار کنیم. کیپ ورد، تیمی بود که در 9 بازی اخیر شکستی نداشت. در نیمه دوم خوب بازی کردیم و برنامه مان را اجرا کردیم. شاید اگر خوش شانس بودیم، پیش از پنالتی ها کار را تمام می کردیم... خیلی دوستان در این بازی ها دنبال این هستند که ما نتیجه نگیریم تا به ما حمله کنند. ما خیلی از بازیکنان مان را به دلیل مصدومیت نداشتیم. در فیفادی های قبلی این اتفاق نمی افتاد که بتوانیم تمرین کنیم. برد و باخت در چنین بازی هایی مهم نیست. کیپ ورد تیمی بسیارقوی بود و لژیونرهایش از ما بیشتر است .

ابهامات بزرگ سخنان قلعه نویی

جالب است که قلعه نویی بازی با کیپ ورد را شبیه جام جهانی توصیف می کند؛ ادعایی که می تواند درست باشد اما در این حد که ما در جام جهانی برابر تیمی از سید چهار بازی کنیم، نه برزیل، آلمان، آرژانتین و... و عجیب این که سرمربی بازی با این تیم را فرصتی برای بهبود خط دفاعی می داند تا لابد کسی بابت این که فقط یکی دو موقعیت در این بازی داشتیم نقدی نکند. چرا باید برابر کیپ ورد روی دفاع کار کنیم؟ مگر قرار است تمام بازی های جام جهانی را دفاعی بازی کنیم؟ آیا قلعه نویی تصور نمی کند این شکل از دیدن مسائل و فرافکنی ها به ذهن اعضای تیمش نفوذ کرده که نمودش را در رفتارهای بازیکنانی مثل شجاع خلیل زاده می بینیم که به منتقدانش توهین می کند؟ او کیپ ورد را تیمی موفق توصیف می کند بدون این که از رقبایش در بازی های قبلی بگوید، یا از کیفیت لژیونرهای این تیم. سرمربی تیم ملی با همان ادبیاتی که در نشست های مطبوعاتی لیگ با نقد مواجه می شد حالا پاسخ سوالات را می دهد غافل از این که حالا جایگاهش متفاوت است.

فوتبال است دیگر؟

قلعه نویی در صحبت هایش یک سلسله حرف های تکراری درباره نبود بازیکنان مصدوم، نداشتن تمرین قبل از بازی ها، بدشانسی و... دارد. او معتقد است اگر خوش شانس بودیم می توانستیم قبل از پنالتی ها برنده باشیم، درحالی که اگر بازی را به دقت ببینیم می فهمیم که خوش شانس بودیم در همان 90 دقیقه برابر حریف ضعیف مان بازنده نشدیم. سرمربی تیم ملی بعد از این بازی هم با پیدا کردن مثال هایی خاص از فوتبال دنیا می خواهد به مخاطبانی که فوتبال را می فهمند، اطلاعات فوتبالی خوبی دارند و در این فضا زیست می کنند ثابت کند که فوتبال است دیگر و بهتر بودن، شایسته بودن و ... ربطی به برد و باخت ندارد، خب واقعاً هم در فوتبال گاهی تیم بهتر برنده نیست؛ اما واقعیت این است که ما غیر از نتیجه حتی در شکل ارائه بازی هم نقص های جدی داریم. به علاوه این که باید از سرمربی محترم تیم ملی پرسید چرا همیشه این اتفاقات برای ما می افتد؟