به گزارش پارسینه به نقل از فرادید، این جانوران نمونه های جالبی از تنوع در سازگاری با محیط های مختلف هستند و رازهایی حیرت انگیز از دنیای حیوانات را آشکار می کنند.

زبان آفتاب پرست می تواند تا دو برابر طول بدنش کشیده شده و با سرعت بسیار زیاد برای گرفتن حشرات بی خبر شلیک شود. این زبان یکی از دقیق ترین و نیرومندترین ابزارهای شکار در طبیعت است.

این پستاندار حشره خوار، زبانی چسبناک به طول حدود 60 سانتی متر دارد که با آن مورچه ها و موریانه ها را می مکد. این جانور بدون داشتن دندان، روزانه تا 30 هزار حشره می بلعد.

زبان پانگولین، بدون حساب کردن دُم، از طول بدنش هم بلندتر است. سطح آن با بزاق چسبناک پوشیده شده تا بتواند مورچه ها و موریانه ها را از اعماق لانه هایشان شکار کند.

زبان بلند و قلاب دار دارکوب هنگام جمع شدن دور جمجمه اش پیچیده می شود. این زبان برای بیرون کشیدن حشرات پنهان در اعماق پوست درخت، به شکل یک نیزه انعطاف پذیر عمل می کند.

زبان 45 سانتی متری زرافه به آن کمک می کند تا برگ ها و شاخه های درختان بلند اقاقیا را بکند. رنگ تیره زبان نیز از آن در برابر آفتاب سوختگی طی ساعت های طولانی تغذیه محافظت می کند.

این خرس کوچک زبانی بسیار بلند و کرم مانند دارد که برای لیسیدن عسل از کندوها و بیرون کشیدن حشرات از شکاف های عمیق به خوبی سازگار شده است.

این خزنده برای فراری دادن شکارچیان، زبان آبی روشن خود را بیرون می آورد. رنگ درخشان آن نوعی دفاع هشداردهنده است و هیچ نقشی در تغذیه ندارد.

اگرچه زبان عقاب کمتر دیده می شود و آنقدرها هم بلند نیست، اما زبانی نیرومند است که کمک می کند عقاب طعمه را بهتر نگه دارد و ببلعد. زبان آن ها در پاره کردن گوشت و فروبردن غذا به درون گلو نقش دارد.

زبان پنگوئن دارای خارهایی رو به عقب است که ماهی های لیز را محکم نگه می دارد. زوائد خشن اطراف زبان هم مانع فرار شکار در زیر آب می شود.

با وجود دهان بزرگ، زبان اسب آبی به هدایت گیاهان و کشیدن علف ها به درون آرواره ها کمک می کند. این زبان ضخیم، عضلانی و برای جثه بزرگ حیوان به طرز شگفت انگیزی چابک است.