به گزارش پارسینه به نقل از فرارو، در سال های اخیر، یوگای داغ به یکی از محبوب ترین سبک های ورزشی در جهان تبدیل شده است؛ ورزشی که با ترکیب گرما، حرکات کششی و تنفس کنترل شده، وعده ی سم زدایی، انعطاف پذیری بیشتر و آرامش ذهن را می دهد.

یوگای داغ یا Hot Yoga اصطلاحی است که برای توصیف هر نوع یوگایی به کار می رود که در محیطی گرم یا مرطوب انجام می شود. در کلاس های یوگای داغ، ممکن است حرکات را آهسته و با مکث انجام دهید یا پی درپی از یک حرکت به حرکت بعدی بروید، اما دو ویژگی همیشه ثابت اند: گرما و عرق.

به گفته ی سامانتا اسکاپ، بنیان گذار و مربی استودیوی هیت وایز در نیویورک که گواهی تدریس از انجمن بین المللی یوگا دارد، یوگای داغ در ساده ترین تعریف، یوگا در اتاقی گرم است . کلاس های یوگای داغ معمولاً بین 60 تا 120 دقیقه طول می کشند و بنا بر مطالعه ای در سال 2017، شرکت کنندگان می توانند در یک جلسه تا حدود 1 تا 2 کیلوگرم آب از دست بدهند؛ البته این میزان پس از نوشیدن مایعات دوباره جبران می شود.

گرم کردن عمدی محیط برای تمرین یوگا، پدیده ای نسبتاً نو در مقایسه با یوگای سنتی است. نخستین سبک شناخته شده ی یوگای داغ، یوگای بیکرام است که در دهه ی 1970 توسط بیکرام چودهری بنیان گذاشته شد. کلاس های بیکرام شامل 26 حرکت و دو تمرین تنفسی است که در مدت 90 دقیقه، در اتاقی با دمای بیش از حدود 38 درجه سانتی گراد و به ترتیب مشخصی انجام می شوند.

در سال 2015 دادگاهی در کالیفرنیا حکم داد که چودهری نمی تواند ترتیب این حرکات را به نام خود ثبت کند، زیرا این تمرین ها از حرکات سنتی یوگا گرفته شده اند. با این حال، برند بیکرام یوگا با حواشی بسیاری روبه رو شد؛ از جمله شکایت های متعدد مربوط به آزار جنسی و رفتارهای ناپسند بنیان گذار آن. چودهری در سال 2017 پس از صدور حکم بازداشت، از آمریکا گریخت. مستند نتفلیکس با عنوان Bikram: Yogi, Guru, Predator در سال 2019 به بررسی این جنجال ها پرداخته است.

اگرچه یوگای بیکرام شناخته شده ترین نوع یوگای داغ است، سبک های دیگری نیز رواج دارند. اسکاپ می گوید: در سبک هایی مثل Hot Flow یا Power Flow، ترتیب حرکات هر بار متفاوت است و معمولاً با موسیقی همراهی می شود. در این کلاس ها تمرکز بر هماهنگی تنفس با حرکت است.

بسته به استودیو، دمای اتاق می تواند بسیار متفاوت باشد. بیشتر سالن ها از سیستم گرمایش مرکزی یا رطوبت ساز استفاده می کنند، اما برخی استودیوها از پنل های گرمایش مادون قرمز بهره می برند. اسکاپ می گوید این نوع گرمایش احساس قرار گرفتن زیر نور خورشید را تداعی می کند.

در حالی که برخی استودیوها محیطی با دمای حدود 28 تا 30 درجه سانتی گراد دارند، کلاس های بیکرام معمولاً به بیش از 38 درجه می رسند. در دیگر استودیوها دما بین 32 تا 35 درجه تنظیم می شود. همچنین تعداد افراد حاضر در کلاس و رطوبت هوای بیرون می تواند بر میزان گرما تأثیر بگذارد.

تحقیقی از سوی شورای آمریکایی ورزش نشان داده است که تمرین در دمای بالای 37 درجه می تواند دمای بدن را به طور قابل توجهی افزایش دهد. در یک کلاس 90 دقیقه ای بیکرام، دمای بدن 8 نفر از 20 شرکت کننده به حدود 103 تا 104 درجه فارنهایت رسید؛ در حالی که انجمن مربیان ورزشی آمریکا دمای 104 تا 105 درجه را مرز گرمازدگی خطرناک و آسیب اندام ها می داند.

به گفته ی دکتر ادوارد لاسکوفسکی، متخصص توانبخشی در کلینیک مایو، یوگای داغ برای افراد سالم به طور کلی بی خطر است، اما کسانی که سابقه ی بیماری قلبی، مشکلات گردش خون، عدم تحمل گرما یا کم آبی دارند، باید از آن پرهیز کنند.

کالج متخصصان زنان و زایمان آمریکا نیز انجام یوگای داغ در دوران بارداری را به دلیل خطر افزایش دمای بدن توصیه نمی کند. با این حال، اگر فردی سالم، جوان و بدون مشکل خاصی باشید، معمولاً یوگای داغ مشکلی برایتان ایجاد نخواهد کرد. با این وجود، مشورت با پزشک پیش از شروع این نوع تمرین، اقدامی هوشمندانه است.

اسکاپ می گوید یوگای داغ می تواند حس آرامش و رهایی از استرس را بدون نیاز به تمرین بسیار سخت فراهم کند. ممکن است به اندازه ی دویدن 10 کیلومتر عرق کنید، اما به آن شدت کار نمی کنید.

یوگای داغ، مانند سایر سبک های یوگا، شکلی از مدیتیشن حرکتی است و می تواند به مدیریت اضطراب و بهبود تمرکز کمک کند. دکتر لاسکوفسکی می افزاید: عرق کردن به خودی خود مزیت درمانی ندارد؛ بلکه راهی طبیعی برای تنظیم دمای بدن است. بنابراین اگر از تعریق زیاد لذت نمی برید، یوگای معمولی هم می تواند فواید مشابهی داشته باشد.

یکی از مزیت های اصلی یوگای داغ افزایش انعطاف پذیری عضلات است. اسکاپ می گوید: گرمای اتاق باعث می شود بدن نرم تر شود و بسیاری از شرکت کنندگان، به ویژه مردانی که پیش تر یوگا نکرده اند، بتوانند حرکاتی را انجام دهند که قبلاً برایشان غیرممکن بود. با این حال هشدار می دهد که این انعطاف بیشتر ممکن است خطر کشیدگی یا آسیب عضلانی را افزایش دهد. توجه به محدودیت های بدن و پرهیز از رقابت در کلاس از نکات مهم برای پیشگیری از آسیب است.

قطعاً یوگای داغ نوعی فعالیت بدنی است ، اسکاپ می گوید. هرچه در طول تمرین تحرک بیشتری داشته باشید، کالری بیشتری می سوزانید. اما برخلاف تصور رایج، میزان تعریق نشانه ی کالری سوزی نیست؛ عرق فقط مکانیسم خنک کنندگی بدن است.

بنابراین گرچه در یوگای داغ بیشتر عرق می کنید، این الزاماً به معنای سوزاندن چربی بیشتر نیست. با این حال، یوگای داغ می تواند به بهبود آمادگی جسمانی، رهایی از تنش و بازیابی عضلات کمک کند. اسکاپ آن را مکملی عالی برای دوندگان، رزمی کاران و ورزشکاران کراس فیت می داند: این تمرین به عضلات اجازه می دهد پس از فعالیت های سنگین، انعطاف پذیر و شل باقی بمانند.

اگر برای نخستین بار قصد دارید این نوع یوگا را امتحان کنید، اسکاپ پیشنهاد می کند ابتدا با حرکات پایه ی یوگا آشنا شوید؛ حتی تماشای ویدیوهای آموزشی یا شرکت در یک کلاس معمولی می تواند مفید باشد. بسیاری از استودیوها دوره های مقدماتی یا جلسات خصوصی برای تازه کاران دارند.

او چند توصیه ی کاربردی برای تجربه ی بهتر ارائه می دهد:

لباس مناسب: از پوشاک سبک و جذبِ رطوبت مانند اسپندکس یا لباس های ورزشی مخصوص تعریق زیاد استفاده کنید. معمولاً مردان بدون پیراهن و زنان با تاپ و لگ یا شلوارک تمرین می کنند.

تغذیه و نوشیدنی: در چند ساعت پیش از کلاس از خوردن وعده ی سنگین پرهیز کنید و حداقل یک ساعت پیش از تمرین چیزی نخورید. بدن باید سوخت کافی داشته باشد اما نه بیش از حد. نوشیدن آب کافی پیش، حین و پس از کلاس بسیار ضروری است.

وسایل مورد نیاز: پیش از رفتن، با استودیو تماس بگیرید یا وب سایت آن را بررسی کنید تا بدانید چه چیزهایی همراه ببرید. بعضی استودیوها تشک یوگا در اختیار می گذارند، اما به دلیل تعریق زیاد، بسیاری از شرکت کنندگان ترجیح می دهند تشک شخصی خود را بیاورند. داشتن حوله و بطری آب از ضروریات است.

در نهایت، اسکاپ تأکید می کند که تجربه ی یوگای داغ تا حد زیادی به نگرش فرد بستگی دارد: با ذهنی باز وارد شوید، با مربی خود ارتباط بگیرید و به بدن تان گوش دهید. یوگا قرار نیست رقابتی باشد. هدف آن است که بدن و ذهن تان در هماهنگی قرار گیرند و احساس آرامش کنید.