به گزارش پارسینه به نقل از فرادید، پژوهشگران اعلام کردند هفته ی گذشته در آب های دورافتاده ی پیرامون جنوبگان، 30 گونه ی ناشناخته ی جدید از موجودات اعماق دریا را کشف کرده اند؛ دستاوردی که نشان می دهد بشریت هنوز شناخت بسیار اندکی از عمیق ترین نواحی سیاره ی خود دارد.

میان جانوران عجیب وغریبی که پس از دو سفر پژوهشی به اقیانوس جنوبی در سال جاری شناسایی شده اند، یک اسفنج گوشت خوار که پژوهشگران آن را اسفنج گویِ مرگ نامیده اند و نیز یک گونه مرجان سیاه دیده می شود.

کارگاه شناسایی گونه های اقیانوس جنوبی در ماه آگوست، گونه ی جدید اسفنج (.Chondrocladia sp. nov) را تأیید کرد. فهرست سایر یافته ها شامل گونه های جدید کرم های پولک دار زره مانند و رنگین تاب، ستاره های دریایی، سخت پوستان و همچنین گونه های نادر شکم پایان و دوکفه ای هایی می شود که برای زندگی در زیستگاه های آتشفشانی و گرمابی تکامل یافته اند. پژوهشگران همچنین کرم های زامبی را شناسایی کردند، موجوداتی که دهان و روده ندارند و وجودشان نخستین بار سال 2002 تأیید شد.

به نظر می رسد کشفیات تازه ی بیشتری در راه باشد: مقامات می گویند تاکنون کمتر از 30 درصد نمونه های جمع آوری شده بررسی شده اند.

میشِل تِیلور، سرپرست این سفر و مسئول بخش علمی می گوید اقیانوس جنوبی همچنان کم نمونه برداری شده است.

در نخستین سفر، پژوهشگران به جزایر ساندویچ جنوبی رفتند و دهانه های آتشفشانی، گودال ساندویچ جنوبی و محیط های بستر دریا پیرامون جزایر مونتاگو و ساندرز را با زیردریایی کنترل از راه دور SuBastian بررسی کردند. آن ها نزدیک به 2٬000 نمونه از 14 گروه جانوری و همچنین ساعت ها فیلم و هزاران تصویر جمع آوری کردند. از دیگر یافته های هیجان انگیز می توان به دریچه های گرمابی جدید در عمق بیش از 2٬000 پا، باغ های مرجانی، آثار آتشفشان خیزی انفجاری زیرآبی و نخستین فیلم تأییدشده از یک نوزاد سرپاور جنوبگان اشاره کرد.

یک ایزوپود تازه کشف شده

سفر دوم پژوهشگران را به دریای بِلینگهاوزن در اقیانوس جنوبی در سواحل جنوبگان غربی برد. این تیم نخستین گروهی بود که محیطی را بررسی کرد که پس از جدا شدن کوه یخی A-84 از قفسه یخی جورج ششم در ژانویه پدیدار شد و نخستین نگاه به جهانی زیر اقیانوس ارائه داد که پیشتر زیر 152 متر یخ پنهان بود.

تیلور گفته این سفرها چالش برانگیز بودند: اقیانوس جنوبی آن قدر دورافتاده است که طی این کاوش ها، نزدیک ترین انسان ها به پژوهشگران، سرنشینان ایستگاه فضایی بین المللی بودند. تیلور می گوید: دورافتادگی این منطقه باورکردنی نیست. این مکان ها بسیار ارزشمندند و باید حفاظت شوند، چون تعداد کمی از آن ها باقی مانده است.

اکنون پژوهشگران باید پیش از آن که این زیست بوم های بسیار دورافتاده اقیانوسی از میان بروند، با سرعت برای مستندسازی آن ها اقدام کنند.

به گفته ی دانشمندان، بخشی از این رقابت پیش تر از دست رفته است. اِدیث ویدِر، زیست شناس دریایی، سال 2021 گفت: روال معمول اینست که اول یک محیط را اکتشاف و سپس بهره برداری کنیم. اما در دریا این روند را برعکس انجام داده ایم. ما پیش از آنکه بدانیم در اقیانوس چه خبر است، شروع به بهره برداری از آن کرده ایم. او به زباله، پلاستیک، مواد شیمیایی و آلودگی های ناشی از فعالیت های انسانی اشاره کرد.

او همچنین به تهدیدهایی همچون گونه های مهاجم، معدن کاوی بستر دریا، کشیدن تورهای کف روب و دیگر مشکلات اشاره کرد که اکوسیستم های ارزشمند اقیانوسی را تهدید می کنند.

گونه های تازه کشف شده به مجموعه ی وسیعی از پژوهش ها می پیوندند که به تنوع ناشناخته ی دریاهایی اشاره دارند که در معرض خطر نابودی هستند و یادآور این واقعیت هستند که انسان ها چقدر باید درباره ی زندگی در دورافتاده ترین اقیانوس های زمین بیاموزند.