به گزارش پارسینه به نقل از زومیت، در نبرد بی پایان با پشه ها، دانشمندان سلاح جدیدی را به کار گرفته اند: قارچی که با مهندسی ژنتیک تغییر یافته تا با تولید عطر فریبنده، این حشرات مرگبار را به سوی تله جذب کند. پژوهشی تازه در خط مقدم زیست فناوری، نشان می دهد که آینده ی کنترل پشه ها دیگر در اسپری ها و توری های حشره کش خلاصه نمی شود، بلکه در ترکیب هوشمندانه ی مهندسی ژنتیک، فریب بویایی و قارچ های مرگبار است. این رویکرد نوآورانه امیدها را برای یافتن جایگزینی ارزان تر و سازگارتر با محیط زیست برای حشره کش های شیمیایی زنده کرده است.

پشه ها مرگبارترین حیوانات روی زمین به شمار می روند. آن ها ناقل بیماری هایی چون مالاریا و دنگی هستند که سالانه حدود 700 میلیون نفر را مبتلا کرده و جان نزدیک به یک میلیون نفر را می گیرند. در حالی که روش های فعلی مانند دوددهی شیمیایی با مقاومت روزافزون پشه ها مواجه شده اند، قارچ عطرساز ابزار جدیدی را به جعبه ابزار بهداشت جهانی می افزاید.

به گزارش نیویورک تایمز، پژوهشگران برای ساخت قارچ عطرساز از قارچ بیماری زای متاریزیوم بهره برده اند که پیش از این نیز برای کنترل آفات کشاورزی استفاده می شد. سازوکار این سلاح بیولوژیک، هوشمندانه و بی رحمانه است. قارچ متاریزیوم به طور طبیعی ترکیبی معطر به نام لانگیفولن تولید می کند که بویی شبیه به چوب کاج دارد.

تله های حاوی قارچ تقریباً تمام پشه ها را از بین می برند

در طبیعت، قارچ متاریزیوم تنها پس از کشتن میزبان خود بوی خاصش را آزاد می کند. اما پژوهشگران با وارد کردن ژنی از درخت کاج به این قارچ، آن را طوری مهندسی کرده اند که به طور مداوم و به مقدار بسیار زیاد عطر موردنظر را تولید کند. در نتیجه، قارچ مانند یک گل خوش عطر، پشه ها را به سمت خود می کشد و به محض تماس، اسپورهای مرگبار آن به بدن حشره نفوذ و آن را از درون متلاشی می کنند.

در آزمایش ها، تله های حاوی قارچ که روی بستری ارزان از گندم و برنج کشت شده بود، توانستند طی پنج روز نیمی از پشه های موجود در فضایی حدود 6 در 3 متری را نابود کنند. آن ها چند روز بعد، تقریباً تمام پشه ها را از بین بردند. تله ها حتی در حضور رایحه های رقیبی مانند بوی بدن انسان نیز موفق عمل کردند.

ریموند سنت لجر، قارچ شناس و حشره شناس در دانشگاه مریلند و نویسنده ی اصلی مطالعه، می گوید تیم او طراحی تله ای اختصاصی را به ثبت رسانده که ورودی های آن تنها به اندازه ی محل عبور پشه هاست تا به حشرات مفیدی مانند زنبورها آسیبی نرسد. او این روش را نه یک جایگزین، بلکه مکملی برای سایر شیوه های کنترل پشه می داند که مزیت اصلی آن در سهولت و ارزانی تولید است.

یکی از بزرگ ترین امیدها به قارچ عطرساز، دشواری ایجاد مقاومت ژنتیکی در پشه ها علیه آن است. پژوهشگران می گویند از آنجایی که پشه ها همیشه راهی برای فرار از تله های انسانی پیدا می کنند، شاید بهتر باشد اجازه دهیم میلیون ها سال تکامل و نبرد میان قارچ ها و حشرات، کار را برایمان انجام دهد. آن ها می افزاید: ایده جذاب است، چون لازم نیست دنبال پشه ها بروید. خودشان سراغتان می آیند و دشمن طبیعی کار را تمام می کند.

پژوهش در نشریه Nature Microbiology منتشر شده است.