به گزارش پارسینه به نقل از زومیت، در سال 2024، گوراو رامارایانان عکاس حیات وحش، با یکی از نادرترین گربه های بزرگ جهان مواجه شد. او حین گشت زنی در پارک ملی کازیرانگا در هند، ببرهایی را مشاهده کرد که با دیگر نمونه های دیده شده در گذشته فرق داشتند. پوشش این ببرها رنگ طلایی مایل به زرد و تکه های سفید بزرگ داشت. آن حیوانات، ببرهای طلایی بودند که یکی از نادرترین گربه سان های بزرگ جهان به شمار می روند.

تخمین زده می شود که حدود 30 ببر طلایی در اسارت در سراسر جهان وجود داشته باشد؛ اما فقط چهار ببر طلایی در طبیعت شناسایی شده اند و همه آن ها در پارک ملی کازیرانگا زندگی می کنند. گرچه پوشش خز روشن و طلایی آن ها جلوه بسیار زیبایی دارد، این ویژگی برای ببرها و آینده جمعیت وحشی این جانوران در کازیرانگا ناگوار است.

ببرهای طلایی نتیجه جهش ژنتیکی نادری هستند که مغلوب است؛ یعنی زمانی ظاهر می شود که فرد دو نسخه از همان آلل مغلوب را به ارث ببرد؛ یکی از مادر و دیگری از پدر. به همین دلیل، ببرهای طلایی یکی از نادرترین شکل های ببر در جهان هستند. این ببرها گونه ای جداگانه نیستند، بلکه همان ببرهای بنگال (Panthera tigris tigris) محسوب می شوند که در دی ان ایشان جهش های خاصی رخ داده است. می توان این جهش ها را مانند اشتباهات نوشتاری در DNA تصور کرد.

جهش یاد شده روی ژن تولید رنگدانه ای به نام فئوملانین تأثیر می گذارند. فئوملانین همان چیزی است که به ببرها رنگ نارنجی یا طلایی می دهد. وقتی این ژن تغییر می کند، ببرها می توانند رنگ های متفاوتی پیدا کنند، مثل سفید برفی یا طلایی. جالب اینجاست که ببرهای طلایی حتی از ببرهای سفید بدون خط هم نادرتر هستند، یعنی احتمال دیدن آن ها در طبیعت بسیار کم است.

ببرهای طلایی بیشتر در میان جمعیت های اسیر مشاهده می شوند تا در طبیعت آزاد. این موضوع نگرانی های جدی ایجاد می کند، زیرا یکی از دلایل این امر علاقه انسان ها به داشتن حیواناتی غیرعادی و نمایشی است. مردم و برخی از مراکز نگهداری حیوانات تمایل دارند ببرهایی با ظاهر خاص، مثل رنگ طلایی داشته باشند تا جلب توجه کنند یا آن ها را نمایش دهند.

مطالعه ای که سال 2024 توسط راماکریشنان و همکارانش انجام شد، نشان داد برخی برنامه های پرورش حیوانات برای تولید این ویژگی های نادر طراحی شده اند؛ یعنی تلاش می شود ببرهایی با رنگ های غیرمعمول مانند طلایی به دنیا بیایند.

وجود ببرهای طلایی در پارک ملی کازیرانگا باعث نگرانی شده است؛ زیرا نشان می دهد که جمعیت ببرهای آنجا ممکن است همخون باشند و تنوع ژنتیکی آن ها کاهش یافته باشد.

ظهور ببرهای طلایی ممکن است به دو دلیل باشد. نخست اینکه برخی ژن ها به صورت شانسی در نسل های بعد بیشتر دیده می شوند که به آن تغییرات تصادفی ژنتیکی می گویند. همچنین وقتی ببرها با خویشاوندان نزدیک خود جفت گیری کنند، که به آن درون آمیزی می گویند، احتمال ظهور ژن های نادر مانند رنگ طلایی بیشتر می شود.

ظهور ببرهای طلایی اهمیت حفاظت از جمعیت ببرها را بیشتر می کند؛ زیرا کاهش جمعیت ها به دلیل شکار غیرقانونی و تخریب زیستگاه باعث می شود مشکلات ژنتیکی شدت بگیرد و تنوع ژنتیکی ببرهای بنگال کاهش پیدا کند.