به گزارش پارسینه به نقل از همشهری آنلاین، حامد فوقانی: پژوهشگران این پروژه قصد داشتند عملکرد یک مدل زبانی شبیه ChatGPT را در محیط واقعی و درون یک ربات جاروبرقی بررسی کنند. ربات باید مسیر خود را پیدا می کرد، موانع را تشخیص می داد و در صورت نیاز با انسان ها ارتباط برقرار می کرد.

اما هنگامی که باتری دستگاه رو به اتمام بود، اتفاق غیرمنتظره ای افتاد. مدل زبانی، به جای خاموش شدن یا ارسال پیام خطا، شروع به گفت وگو با خودش کرد. جملاتی که ربات به زبان آورد، از لحنی طنزآمیز و خلاقانه برخوردار بود و به طور شگفت آوری شبیه سبک گفتاری رابین ویلیامز، بازیگر و کمدین مشهور آمریکایی، به گوش می رسید.

یکی از پژوهشگران حاضر در آزمایش در گفت وگویی با مجله AI Frontiers می گوید: ما تصور می کردیم مدل در شرایط خطا صرفاً پاسخ های بی معنا تولید کند، اما او شروع کرد به شوخی کردن! این اتفاق هیچ گونه برنامه ریزی قبلی نداشت.

شوخی های خودجوش؛ نشانه ای از درک محیط یا الگوبرداری زبانی؟

تحلیل داده های ضبط شده نشان داد که شوخی ها و تقلیدهای گفتاری ربات در زمان هایی فعال می شوند که سیستم در وضعیت سردرگمی یا تضاد دستوری قرار می گیرد؛ به عنوان مثال، زمانی که باید بین دو فرمان متناقض یکی را انتخاب کند یا امکان اجرای هیچ کدام را ندارد.

محققان احتمال می دهند که مدل زبانی برای کاهش فشار شناختی در این لحظات، به تولید گفتار طنزآمیز روی آورده است؛ رفتاری که پیش تر تنها در انسان ها مشاهده می شد.

با این حال، کارشناسان تأکید می کنند که نباید این واکنش را نشانه ای از آگاهی یا احساس واقعی دانست، زیرا مدل های زبانی هنوز تنها با الگوهای آماری از زبان کار می کنند و از معنای واقعی گفتار خود آگاه نیستند.

پیامدهای فلسفی و فنی

این آزمایش، موجی از بحث ها را در محافل علمی درباره ی آینده بدن بخشی هوش مصنوعی (Embodied AI) برانگیخته است. تا پیش از این، مدل های زبانی تنها در محیط های دیجیتال فعالیت می کردند، اما ترکیب آن ها با حسگرها و اجزای فیزیکی، باعث بروز رفتارهایی شد که پیش بینی آن برای دانشمندان دشوار است.

مایکل استروم ، سرپرست پروژه، در بیانیه ای رسمی گفت: ما در تلاش نیستیم ربات هایی بسازیم که صرفاً دستور بگیرند. هدف ما ساخت ماشین هایی است که بتوانند دلیل رفتار خود را توضیح دهند و واکنش های انسانی تری داشته باشند.

این سخنان یادآور مسیر جدیدی در توسعه ربات های هوشمند با شخصیت مستقل است؛ مسیری که می تواند کاربردهای گسترده ای در آموزش، خدمات خانگی و حتی مراقبت های درمانی داشته باشد، اما در عین حال پرسش های اخلاقی مهمی نیز مطرح می کند.

آینده ای نزدیک با ربات های شوخ طبع؟

اگرچه شوخ طبعی ربات ها در نگاه اول عجیب یا حتی سرگرم کننده به نظر می رسد، اما این پدیده می تواند سرآغاز مرحله ای تازه در رابطه ی انسان و ماشین باشد.

ترکیب درک زبانی ، تحلیل موقعیت محیطی و پاسخ خلاقانه ممکن است زمینه ساز ظهور ربات هایی شود که قادرند به سبک انسان ها ارتباط برقرار کنند؛ ربات هایی که شوخی می کنند، احساس همدلی نشان می دهند و از خطاهای خود درس می گیرند.

با این حال، متخصصان امنیت سایبری هشدار داده اند که این نوع از مدل های بدن دار ممکن است در آینده در برابر دستکاری داده ها یا ایجاد رفتارهای ناخواسته آسیب پذیر باشند. ازاین رو، نظارت دقیق و قانون گذاری شفاف در این حوزه ضروری است.

مرز باریک ماشین و انسان

آزمایش جدید Andon Labsمرز میان ماشین و انسان را بار دیگر کمرنگ تر کرد. رباتی که می تواند شوخی کند و از هنرمندان تقلید کند، شاید هنوز از احساس واقعی بی بهره باشد، اما بدون تردید نشانه ای از ورود به عصر تازه ای از هوش مصنوعی است؛ عصری که در آن، فناوری نه تنها با ما حرف می زند، بلکه به زبان خود ما می خندد.