به نقل از dronexl، شرکت Anduril Industries در تاریخ 31 اکتبر 2025 اعلام کرد که پهپاد جت محور YFQ-44A برای نخستین بار پرواز کرده است. این پرواز نیمه خودران، نقطه عطفی مهم در تلاش نیروی هوایی ایالات متحده برای توسعه هواگردهای هم بال وفادار (Loyal Wingman) محسوب می شود؛ پهپادهایی که در کنار جنگنده های سرنشین دار عملیات انجام می دهند و توان رزمی آن ها را افزایش می دهند.

این موفقیت باعث شد هر دو نمونه اولیه هواگردهای رزمی مشارکتی (CCA) وارد مرحله آزمایش فعال شوند؛ پیش تر، شرکت General Atomics پهپاد YFQ-42A را در ماه آگوست به پرواز درآورده بود. رقابت برای تولید نخستین پهپاد جنگنده خودران عملیاتی آمریکا شدت گرفته، به ویژه در شرایطی که پنتاگون برای درگیری احتمالی در منطقه اقیانوس آرام آماده می شود؛ جایی که سیستم های خودران می توانند در برابر پدافندهای هوایی پیشرفته، مزیت های حیاتی ایجاد کنند.

طبق اعلام شرکت Anduril، پهپاد YFQ-44A در یک سایت آزمایشی در کالیفرنیا به صورت نیمه خودران پرواز کرد. جیسون لوین، مدیر مهندسی این شرکت، گفت که این هواگرد بدون دخالت انسانی، کنترل پرواز و تنظیم قدرت موتور را انجام داده و تنها با فشار یک دکمه فرود آمده است.

او تأکید کرد: هیچ اپراتوری با دسته کنترل یا پدال پشت صحنه هواگرد را هدایت نمی کند. این نشان دهنده قابلیت های خودران واقعی از همان نخستین پرواز است.

مهندسان Anduril از ابتدا تصمیم گرفتند که YFQ-44A به جای کنترل از راه دور، به صورت نیمه خودران طراحی شود. این رویکرد زمان توسعه نرم افزار را افزایش داد، اما پیش بینی می شود روند آزمایش را نسبت به روش های تدریجی سریع تر کند.

این هواگرد تنها در مدت 556 روز از طراحی اولیه تا پرواز رسید؛ بازتابی از تلاش نیروی هوایی برای عبور از بروکراسی سنتی و تسریع در تولید هواگردهای رزمی خودران.

نیروی هوایی آمریکا در مارس 2025 این هواگرد را با کد YFQ-44A ثبت کرد: Y نشانگر نمونه اولیه، F مأموریت جنگنده و Q بدون سرنشین بودن آن است. شرکت General Atomics نیز پهپاد YFQ-42A را در 27 آگوست 2025 به پرواز درآورد.

هر دو شرکت در آوریل 2024 قرارداد ساخت نمونه های اولیه را دریافت کردند. انتظار می رود در سال مالی 2026 یکی یا هر دو طرح وارد مرحله تولید شوند. هدف نیروی هوایی، استقرار بیش از 150 واحد در پنج سال و در نهایت بیش از 1000 پهپاد CCA است.

وزیر نیروی هوایی، تروی مینک، گفت: این نقطه عطف نشان می دهد که رقابت چگونه نوآوری را تحریک کرده و روند تحویل را تسریع می کند. این پروازها داده های واقعی را در اختیار ما قرار می دهند تا الزامات را شکل دهیم، ریسک را کاهش دهیم و اطمینان حاصل کنیم که برنامه CCA توان رزمی را با سرعت و مقیاسی ارائه می دهد که ما را جلوتر از تهدید نگه می دارد.

این پرواز گام مهمی در برنامه نیروی هوایی برای استقرار دسته ای از پهپادهای جت محور بدون سرنشین است؛ پهپادهایی که می توانند در محیط های پرخطر و مناقشه آمیز، جایی که هواگردهای سرنشین دار آسیب پذیر هستند، عملیات انجام دهند.

شرکت Anduril اعلام کرده که تولید YFQ-44A از نیمه اول سال 2026 در کارخانه جدید Arsenal-1 در کلمبوس، ایالت اوهایو آغاز خواهد شد. این تأسیسات 5 میلیون فوت مربعی با بودجه 900 میلیون دلاری، بر تولید انبوه هواگردهای خودران با استفاده از سیستم های هوش مصنوعی و قطعات آماده تمرکز دارد.

برنامه CCA هدف دارد هواگردهای رزمی خودران مقرون به صرفه ای تولید کند که بتوانند به تنهایی یا در کنار جنگنده هایی مانند F-22، F-35 و نسل ششم آینده پرواز کنند. این پهپادها می توانند سلاح حمل کنند، پوشش سنسوری را گسترش دهند یا آتش دشمن را از جنگنده های سرنشین دار منحرف کنند؛ آن هم با هزینه ای بسیار کمتر از هواگردهای سنتی.

به گفته رسانه DroneXL، نخستین پرواز YFQ-44A فراتر از یک نقطه عطف فنی است؛ این پرواز نشان دهنده تغییر بنیادین در نحوه توسعه هواگردهای نظامی خودران است. تصمیم Anduril برای پرواز نیمه خودران از همان ابتدا، نشان دهنده اعتماد به سیستم های پروازی مبتنی بر هوش مصنوعی است؛ چیزی که یک دهه پیش غیرقابل تصور بود.

ما پیش تر صعود سریع Anduril در فناوری پهپادهای نظامی را دیده ایم؛ از معرفی پهپاد Fury در نمایشگاه هوایی پاریس گرفته تا جذب سرمایه 1.5 میلیارد دلاری که این شرکت را به یکی از پیمانکاران جدی پنتاگون تبدیل کرد. زمان بندی 556 روزه از طراحی تا پرواز، بازتابی از ذهنیت استارتاپی سیلیکون ولی در برابر روندهای سنتی و کند دفاعی است.

رقابت میان Anduril و General Atomics بازتابی از پرسش های بزرگ تر درباره آینده نبردهای هوایی است. General Atomics با سابقه ای طولانی در ساخت پهپادهایی مانند Reaper، اخیراً 9 میلیون ساعت پرواز را در ناوگان خود جشن گرفت. در مقابل، Anduril با فلسفه طراحی نرم افزارمحور و ادغام هوش مصنوعی از طریق سیستم عامل Lattice، رویکردی نوآورانه دارد.

برای نیروی هوایی آمریکا، استقرار بیش از 1000 پهپاد CCA در یک دهه، شرطی جسورانه است که نشان می دهد چگونه سیستم های خودران می توانند برتری عددی چین را در فضای هوایی مناقشه آمیز خنثی کنند. چشم انداز پنتاگون از خلبانان انسانی که چندین هم بال وفادار را هدایت می کنند، پرسش های عمیقی درباره آینده جنگ های هوایی مطرح می کند؛ جایی که به روزرسانی نرم افزار و آموزش هوش مصنوعی ممکن است مهم تر از مهارت های سنتی خلبانی باشد.