این تندیس عظیم الجثه که 71 متر ارتفاع دارد، بین سال های 713 تا 803 میلادی ساخته شد و بیش از 90 سال طول کشید تا تکمیل شود. بودا به صورت نشسته با دستان روی زانوها رو به محل تلاقی سه رودخانه مین، دادو و چینگ یی قرار دارد، جایی که راهب های تونگ امیدوار بود با ساخت این مجسمه، امواج خروشان آرام شوند و کشتی ها ایمن بمانند.

عرض شانه های بودا 28 متر و طول گوش هایش بیش از 7 متر است، به طوری که درون گوش ها فضای کافی برای ایستادن یک انسان وجود دارد. این مجسمه از ماسه سنگ قرمز طبیعی کوه تراشیده شده و دارای سیستم زهکشی پنهانی است که آب باران را از مجسمه دور نگه می دارد و مانع فرسایش آن می شود.

بودای لیشان نماد مایتریا بودای آینده است که در دوران تانگ محبوبیت زیادی داشت و مردم آن زمان معتقد بودند ساخت این تندیس می تواند روشنی و آرامش به ارمغان آورد.

در سال **1996 (نه 1969)، این مجسمه به همراه منطقه کوهستانی اِمی به عنوان میراث جهانی در فهرست یونسکو ثبت شد. امروزه، این مکان یکی از پربازدیدترین جاذبه های گردشگری چین است و سالانه میلیون ها نفر از سراسر جهان برای دیدن آن به لیشان سفر می کنند.