به نقل از خبرورزشی اتفاقی که شیث رضایی و محمد نصرتی اوایل آبان سال 1390 رقم زدند که به ماجرای انگشت نماها در فوتبال ایران معروف شد، در آن مقطع بازتاب بسیار وسیعی پیدا کرد و حتی کار به مراجع غیرورزشی هم کشیده شد.

در چنین شرایطی، مجتبی محرمی بازیکن ازیادنرفتنی فوتبال ایران 10 آبان سال 90 مصاحبه ای پیرامون همین ماجرا انجام داد و البته از خبرورزشی هم گلایه کرد:

من هنوز صحنه ای که رضایی و نصرتی به خاطرش محروم شده اند را ندیده ام ولی نمی دانم چرا هر وقت از این بحث ها در فوتبال ایران راه می افتد، خبرورزشی و سایت ها اسم من را وسط می کشند! بابا دو بازیکن پرسپولیس یک کاری انجام داده اند و حالا هر کسی هم اشتباه می کند چرا من را خراب می کنید؟ چرا هر وقت از این اتفاقات رخ می دهد سریع همه به من زنگ می زنند؟

جامعه ما طوری است که چنین حرکاتی را نمی پسندد. با خود من هم دیدید که چه برخورد تندی صورت گرفت. این دو بازیکن پرسپولیس باید تنبیه شوند اما نباید کنار گذاشته شوند. به نظرم بال و پر دادن به اتفاقی که افتاده، حاصلی غیر از نابودی رضایی و نصرتی نخواهد داشت. یادتان نرود که مجاهد خذیراوی با آن همه استعداد چه بلایی سرش آمد.

در همان ماجرای دربی زمستان سال 73 که من و امیر قلعه نویی با یکدیگر درگیر شدیم، به 24 ساعت نکشید که حکم 3 سال محرومیت مجتبی محرمی را صادر کردند! اصلا آقایان دنبال این بودند تا یک بهانه پیدا کنند و من را محروم نمایند. انگار نه انگار که مجتبی محرمی برای تیم ملی زحمت کشیده بود.

من قبول دارم که گاهی اوقات اشتباه کردم اما چرا رسانه ها فقط این بُعد از زندگی مجتبی محرمی را می بینند؟ چرا کسی ننوشت مجتبی از کجا آمد و چقدر در زمین خاکی ها دوید تا به تیم ملی رسید؟ چرا نمی گویید من از ناکجاآباد به ترکیب فیکس تیم ملی رسیدم؟