روزنامه فایننشال‌تایمز در گزارشی با بررسی دکترین ترامپ در سیاست خارجی آمریکا خطاب به متحدین این کشور نوشته است، با تکیه به آمریکا خود را در معرض خطر قرار ندهید.

دولتمردان آمریکا تنها و تنها به منافع خود فکر می‌کنند و درست زمانی که متحدین نیاز به حمایت واشنگتن دارند، خبری از حمایت نیست. طی 10 ماهی که از دوره دوم ریاست‌جمهوری ترامپ می‌گذرد این مسئله به وضوح قابل مشاهده است. ترامپ بارها طی این مدت متحدین سنتی آمریکا در اروپا و آسیا را مجازات کرده است. تمایل به اشغال کانادا‌، پاناما و گرینلند، مجازات اروپا با تعرفه‌های سنگین و رها کردن قطر متحدی که میلیاردها دلار سالیانه امیر این کشور برای تامین امنیت قطر به آمریکا پرداخت می‌کند، در مقابل حملات هوایی رژیم صهیونیستی، نشان می‌دهد که به هیچ وجه نباید کشورها امنیت و بقای خود را به امید واهی وعده‌های آمریکا گره بزنند. 

روزنامه فایننشال‌تایمز هم در مقاله‌ای به بررسی دکترین ترامپ در سیاست خارجی پرداخته و با ذکر دلایل و شاخص‌های فراوان تاکید کرده است که آمریکا غیرقابل اعتماد است. در مقاله فایننشال‌تایمز با عنوان؛ «با اتکا به آمریکا خودتان را در معرض خطر قرار می‌دهید؛ به آمریکا اعتماد نکنید»، آمده است یک سال پس از انتخاب مجدد دونالد ترامپ، سیاست خارجی آمریکا بیش از هر زمان دیگری به شخصیت و تصمیمات لحظه‌ای رییس‌جمهور گره خورده است. در جهانی که به دنبال پیش‌بینی رفتار واشنگتن است، ترامپ سیاست را از مسیر نهادی و استراتژیک خارج کرده و آن را به مجموعه‌ای از معاملات شخصی و واکنش‌های آنی بدل کرده است.نخست‌وزیران و رهبران خارجی، از ژاپن تا بریتانیا، اکنون برای جلب نظر او به چاپلوسی آشکار روی آورده‌اند. 

به گزارش فارس، فایننشال‌تایمز می‌گوید، در این دوران، سیاست خارجی آمریکا به‌جای تکیه بر ارزش‌های لیبرال چون آزادی و دموکراسی، بر پایه «قدرت» و «سود فوری» بنا شده است. ترامپ خود را معامله‌گر می‌بیند، نه رهبر جهان آزاد. او به‌جای دفاع از نظام بین‌المللی مبتنی بر قواعد، آن را بازنویسی می‌کند تا منافع اقتصادی و شخصی آمریکا در اولویت باشد.

این روزنامه انگلیسی در ادامه مقاله تحلیلی خود می‌افزاید: ترامپ به هیچ مکتبی‌ وفادار نیست. او براساس غریزه و منافع شخصی تصمیم می‌گیرد، و هر گروهی که بتواند تصمیمش را «در قالب برد شخصی» بسته‌بندی کند، نفوذ موقت می‌یابد. در این چارچوب، سیاست خارجی آمریکا به ترکیبی از تناقض‌ها تبدیل شده است. از یک‌سو ترامپ به‌دنبال صلح در خاورمیانه است و با افتخار از نقش خود در آتش‌بس غزه و توافق 

20 ماده‌ای بین اسراییل و حماس یاد می‌کند؛ از سوی دیگر، در ماه ژوئن(خرداد)، با حمله اسراییل به تأسیسات هسته‌ای ایران، شخصاً دستور مشارکت آمریکا در بمباران‌های تلافی‌جویانه را صادر کرد. 

فایننشال‌تایمز از قول منتقدان می‌نویسد: ترامپ با این سیاست‌ها «سرمایه دیپلماتیک» آمریکا را می‌سوزاند سرمایه‌ای که طی 80 سال با تضمین امنیت متحدان و پشتیبانی از نظم تجارت جهانی به‌دست آمده بود. متحدانی چون ژاپن، انگلیس و کانادا که روزی ستون‌های اعتماد به آمریکا بودند، اکنون به فکر تنوع‌بخشی روابط و استقلال از واشنگتن افتاده‌اند. این روند به همگرایی بیشتر کشورهای گروه بریکس و شکل‌گیری یک بلوک ضدآمریکایی منجر می‌شود. اما پرسش اساسی که مقاله فایننشال‌تایمز مطرح می‌کند، این است؛ آیا دکترین ترامپ، هرچند بر پایه قدرت و سود کوتاه‌مدت بنا شده، در بلندمدت موجب تضعیف جایگاه جهانی آمریکا نخواهد شد؟ پاسخ نویسنده به این سؤال روشن و شفاف است؛ ترامپ ممکن است پیروزی‌های تاکتیکی به‌دست آورد، اما در حال هزینه‌کردن از اعتبار و نفوذ راهبردی آمریکاست و نتیجه آن برای جهان، دورانی خواهد بود که دیگر هیچ‌کس به آمریکا اعتماد نکند.

عقب‌نشینی ترامپ مقابل شی 

ترامپ زمانی که بهمن‌ماه 1403 برای بار دوم وارد کاخ‌سفید شد، جنگ تجاری گسترده‌ای را آغاز کرد که به گفته کارشناسان و رسانه‌ها هدف اصلی و نوک پیکان این جنگ متوجه چین بود. تعرفه‌ها علیه چین در برخی موارد تا 145درصد افزایش یافت. هدف اصلی ترامپ بازگرداندن مشاغل به آمریکا و کاهش کسری تجاری بود اما زمان نشان داد که نه‌تنها این اهداف محقق نشد بلکه اقتصاد آمریکا بازنده اصلی این جنگ بود. افزایش شدید تعرفه‌ها باعث شد زنجیره‌های تأمین جهانی مختل شود و شرکت‌های آمریکایی و مصرف‌کنندگان با هزینه‌های بالاتر مواجه شوند. بازارهای اروپا و آمریکا از کالاهای چینی اشباع شد و متحدین سابق آمریکا در اروپا و آسیا نیز به سراغ گسترش روابط با چین رفتند. رسانه‌های آمریکایی نیز به این شکست معترف هستند هفته گذشته رسانه آمریکایی بلومبرگ در گزارشی نوشته بود، شکست آمریکا در جنگ تجاری با چین، صادرات روزانه یک‌میلیارد دلاری چین به آمریکا نشان‌دهنده قدرت و مقاومت اقتصادی این کشور است. با وجود تعرفه‌های 55درصدی که دولت ترامپ بر کالاهای چینی وضع کرده، پکن توانسته است به طور قابل‌توجهی به حفظ و افزایش صادرات خود ادامه دهد. 

ترامپ تهدید کرده بود که اگر تا اول نوامبر(10 آبان) با چین به توافق نرسد تعرفه‌های 150درصدی را علیه چین وضع خواهد کرد اما در دیدار با رییس‌جمهور چین در کره‌جنوبی بار دیگر وی عقب نشست و مجبور شد که زبان تهدید را در ارتباط با چین کنار بگذارد. روز پنجشنبه در پایان سفر آسیایی ترامپ به شرق آسیا وی با رییس‌جمهور چین در بوسان کره‌جنوبی دیدار کرد و برخلاف تهدیدهای اولیه ترامپ به تعریف و تمجید از شی پرداخت. ترامپ همتای چینی خود را «رهبر فوق‌العاده یک کشور بسیار قدرتمند» توصیف کرد و افزود که در این دیدار برای کاهش تعرفه بر کالاهای چینی، ازسرگیری خرید دانه‌های روغنی آمریکا توسط چین و ادامه صادرات مواد معدنی کمیاب و مقابله با تجارت غیرقانونی ماده مخدر فنتانیل توافق شد.

براساس گزارش‌ها، ترامپ پس از دیدار با همتای چینی خود گفت که تعرفه‌ها علیه چین 47درصد کاهش خواهد یافت. و دامنه تعرفه‌های مربوط به مبحث «فنتانیل» نیز کاهش می‌یابد. چین هم در مقابل موافقت کرده است که واردات محصولات کشاورزی از آمریکا را از سر بگیرد. پکن همچنین اعلام کرد که در پی توافق تجاری میان چین و آمریکا، این کشور آسیایی اجرای محدودیت بر صادرات مواد معدنی کمیاب را به مدت یک‌سال تعلیق می‌کند.

به گزارش واحد مرکزی خبر، به‌دنبال توافق ترامپ با شی رسانه‌های آمریکایی با بهت و حیرت از بازگشت ترامپ از سفر پنج‌روزه شرق آسیا خبر دادند. براساس این گزارش، ️ترامپ وعده دستاوردهای بزرگ در این سفر داده بود اما نتایج بسیار کمتر از انتظار بود. دیدار با رهبر کره‌شمالی انجام نشد و همزمان کره‌شمالی آزمایش موشکی بزرگی انجام داد.️ در دیدار ترامپ و رییس‌جمهور چین توافق مهمی حاصل نشد و فقط بر مسائل قبلی تأکید شد. موضوعات حساسی مانند تایوان و اوکراین در مذاکرات مطرح نشدند. به نوشته گاردین، بسیاری از تحلیلگران نیز تأکید دارند که دیدار دونالد ترامپ و شی جین‌پینگ در بوسان کره‌جنوبی، به توافقی موقت منجر شد که بیشتر به آتش‌بس شباهت دارد تا صلحی پایدار. براساس این گزارش هر دوطرف برخی از فشارهای اقتصادی خود را کاهش دادند؛ چین محدودیت صادرات عناصر کمیاب را تعلیق کرد و خرید سویا از آمریکا را از سر گرفت، در حالی که ترامپ تعرفه‌های 20درصدی را نصف کرد و بخشی از کنترل‌های صادراتی را تعلیق نمود. با این حال، جزییات توافق مبهم است و نگرانی‌ها درباره پایداری آن ادامه دارد. به نوشته گاردین تحلیلگران معتقدند که چین در این آتش‌بس برنده موقت است. این وقفه یک‌ساله فرصتی برای پکن فراهم می‌کند تا در حوزه‌های کلیدی مانند فناوری‌های سبز و تولید صنعتی جایگاه خود را تقویت کند و چهره‌ای «مسئول و غیرتهاجمی» از خود در جهان به نمایش بگذارد. در مقابل، ترامپ همچنان سیاستی غیرقابل پیش‌بینی و مبتنی بر «غریزه» را دنبال می‌کند. در پایان، گاردین نتیجه می‌گیرد که در این نبرد میان جنگِ موقعیتِ شی و جنگِ مانورِ ترامپ، فعلاً چینی‌ها برنده هستند یا دست‌کم بازنده نیستند.

شکست آمریکا از چین در جنگ نظامی

اما در حالی که آمریکا در جنگ تجاری با چین شکست خورده و ترامپ مقابل همتای چینی خود عقب نشسته است، گزارش نشریه آمریکایی آتلانتیک نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها در جنگ نظامی با چین نیز حریف اژدهای زرد نیستند. این نشریه در گزارش خود هشدار می‌دهد که آمریکا در صورت ورود به یک جنگ طولانی‌مدت و فرسایشی با چین، نه به‌ دلیل ضعف در میدان نبرد بلکه به‌ دلیل ناتوانی در تولید صنعتی و حفظ توان نظامی در بلندمدت، احتمالاً شکست خواهد خورد. 

به گزارش ایرنا، در گزارش نشریه آتلانتیک آمده است: سرنوشت جنگ‌های مدرن نه با شجاعت فردی بلکه با ظرفیت تولید، تسلط فناورانه و توانایی در بازسازی نیروها تعیین می‌شود. آتلانتیک همچنین با اشاره به تجربه جنگ اوکراین، می‌افزاید: پیروزی در جنگ‌های فرسایشی نیازمند تولید انبوه تجهیزات، پهپادها و سامانه‌های دوربرد است؛ حوزه‌هایی که چین در آنها برتری چشمگیری نسبت به آمریکا دارد. براساس این گزارش، آمریکا با وجود برخورداری از ارتشی پیشرفته و آزموده، فاقد زیرساخت‌های صنعتی لازم برای جایگزینی سریع تجهیزات از دست‌رفته است و در حالی که چین می‌تواند با سرعت بالا تسلیحات جدید تولید کند، آمریکا با بحران در صنایع کشتی‌سازی، پهپاد و تأمین قطعات مواجه است. در ادامه این گزارش آمده است: اگر واشنگتن به جای بازسازی ظرفیت صنعتی و تقویت اتحادهای راهبردی، صرفاً بر شجاعت رزمی نیروهای خود تکیه کند، ممکن است در نبردهای آغازین یک جنگ احتمالی با چین موفق باشد اما در نهایت از این کشور شکست خواهد خورد.

کیهان