سرویس سیاسی فردا : سعید آجورلو در مطلبی به نقد تحرکات جدید اصلاح طلبان رادیکال پرداخت ؛

رادیکالیسم، قطبی سازی و شکاف سازی 

اصلاح طلبان با قدرت پیش می رود؛ 

1/ مهدی کروبی؛ همچنان در حال تکرار رادیکالیسم سال 88 است در حالی که از آن سال تا الان اصلاح طلبان دو رییس جمهور داشته اند.

2/ فائزه هاشمی؛ او فوت مرحوم هاشمی را به گردن داخل کشور می اندازد و با امیرکبیر مقایسه می کند. بدون سند و مدرک.

3/ غلامحسین کرباسچی؛ پزشکیان را به واسطه اینکه خود را در امتداد رهبری تعریف می کند مورد حمله قرار می دهد؛ در حالی که کارگزاران سال ها، مشارکت و اتحاد ملت را به واسطه رادیکالیسم نقد می کرد.

4/ حسن روحانی؛ علیه ماهیت مجلس مستقر موضع می گیرد و مشروعیت قوانین را زیر سوال می برد؛ در حالی که میزان رای نماینده، مشروعیت قانون را مشخص نمی کند. ایشان کجا حقوق خوانده؟

5/ آذر منصوری؛ از لیاخوف می گوید و به دنبال شبیه سازی مشروطه است. او باید درباره آخوندزاده هم مطالعه کند.

واقعیت این است که اگر فریاد مرگ بر رییس جمهور اسبق در صحن مجلس خلاف و اشتباه و‌ محکوم است، این 5 نمونه از رادیکالیسم و وحدت شکنی هم از جهات بسیار زیاد محکوم و قطبی ساز و ضد منافع ملی است. انگار هدف به هم خوردن وضع موجود و جنبشی شدن جامعه باشد. اصلاح طلبان معتدل هم متاسفانه منفعلانه می نگرند و با سکوت خود راه رادیکال ها را می گشایند.