به نقل از اطلاعات آنلاین ؛ در حالی که نان همواره نماد برکت و رزق مردم لرستان بوده، این روزها کیفیت پایین آن به یکی از دغدغه های اصلی خانوارها بدل شده است؛ نانی که نه طعم گذشته را دارد، نه دوام کافی و نه نشانی از نظارت مؤثر بر زنجیره تولید.

در سال های گذشته، نارضایتی عمومی از کیفیت نان در استان لرستان به یکی از موضوعات پربحث و همیشگی میان مردم بدل شده است. در بسیاری از شهرهای این استان، شهروندان از کاهش محسوس کیفیت نان، سوختگی های مکرر، خمیر بودن و بی دوام بودن آن گلایه دارند.

این گلایه ها فقط از سوی مردم عادی نیست، بلکه کارشناسان هم بارها هشدار داده اند که کیفیت نان به عنوان یکی از اصلی ترین اقلام مصرفی خانوار، در حال افت نگران کننده ای است.

در حالی که نان همواره در فرهنگ ایرانی و به ویژه در لرستان نمادی از برکت و رزق حلال بوده است، این روزها نانی که از تنور بسیاری از نانوایی های استان بیرون می آید، دیگر آن نان خوش عطر و طعم گذشته نیست.

بسیاری از شهروندان می گویند نانی که صبح خریداری می کنند، عصر همان روز چنان سفت می شود که اصلا برای مصرف مناسب نیست. چنین تغییری در کیفیت، نه فقط نارضایتی مصرف کنندگان را به دنبال دارد، بلکه نشانگر اختلالی عمیق در زنجیره تولید نان است.

در بررسی دلایل این وضع ، نانوایان و کارخانجات آردسازی لرستان هرکدام انگشت اتهام را به سوی دیگری گرفته اند. نانوایان معتقدند کیفیت پایین آرد تحویلی از کارخانجات، سبب می شود نان مرغوبی از تنور بیرون نیاید؛ در حالی که کارخانه داران از پایین بودن کیفیت گندم داخلی و مشکلات تأمین مواد اولیه گلایه دارند.

این کشمکش میان 2 حلقه مهم زنجیره تولید، در نهایت به زیان مصرف کننده تمام می شود.

افزایش چندباره قیمت نان در سال های گذشته هم نتوانسته است امیدی برای بهبود کیفیت در استان لرستان ایجاد کند. هر بار که نرخ نان افزایش می یابد، مردم انتظار دارند کیفیت هم ارتقا پیدا کند، اما واقعیت خلاف آن را نشان داده می دهد. نان هایی که یا خمیرند، یا ته سوخته، یا بلافاصله پس از سرد شدن، سفت و غیرقابل مصرف می شوند.

این شرایط سبب شده است بخش زیادی از نان های تولیدی روانه نان خشکی ها شود؛ پدیده ای که خود گویای هدررفت گسترده منابع و بی اعتمادی مردم است.

نکته مهم تر این که کیفیت نان فقط به آرد یا گندم وابسته نیست. عوامل متعددی همچون آموزش ناکافی شاطران، فرسودگی تجهیزات پخت، شرایط نامناسب کاری و بی انگیزگی نیروی انسانی هم در این میان نقش مؤثری دارند.

به گزارش تسنیم ، نبود نظارت مؤثر یکی از اصلی ترین دلایل تداوم این شرایط است.

بسیاری از مردم در استان لرستان بر این باورند که دستگاه های نظارتی، فقط در مقاطع خاص و به صورت مقطعی وارد عمل می شوند و حضور مستمر و مؤثری در نانوایی ها ندارند.

همین خلأ نظارتی سبب شده است تا برخی نانوایی ها بدون ترس از توبیخ یا جریمه، از کیفیت کار بکاهند، ساعت کاری خود را کاهش دهند یا حتی به کم فروشی و عرضه خارج از شبکه آرد بپردازند.

البته نمی توان از انصاف گذشت. هنوز هم در برخی از شهرهای لرستان نانوایی هایی وجود دارند که با رعایت اصول بهداشتی و فنی، نانی خوش عطر، خوش طعم و باکیفیت تولید می کنند.

این نانوایان، به رغم تمامی مشکلات اقتصادی، تلاش می کنند شأن نان و اعتماد مردم را حفظ کنند. با این حال، آن ها هم از مشکلاتی چون کمبود سهمیه آرد، هزینه بالای نگهداری تجهیزات و فرسودگی دستگاه ها گلایه دارند.

فرسودگی تجهیزات نانوایی در استان لرستان به ویژه در مناطق روستایی، یکی از چالش های جدی است که نه فقط سبب کاهش کیفیت نان می شوند، بلکه مصرف سوخت و انرژی را هم افزایش می دهد.