فوتبال ایران در آسیا سروری و سیادت و آقایی پیدا کرد، چرا که همیشه در هر شهری ورزشگاه ها لبریز از تماشاگر بود. با پیدایش لیگ های آسیایی، تیم های ایرانی همواره رکورددار تعداد تماشاگر در قاره بودند و برای دهه ها این ورزشگاه های لبریز، بزرگترین وجه تمایز فوتبال ایران بود.

اما در سال های اخیر که کشورهای همسایه و دیگران با برگزاری لیگ حرفه ای و تاسیس باشگاه های حرفه ای، با گرفتن امتیازات میزبانی و ساخت ورزشگاه های مدرن، دست به هر کاری برای جلب تماشاگر زده و از تبلیغ و تیزرهای تلویزیونی تا قرعه کشی و دادن اتومبیل به عنوان هدیه به تماشاگران، دست به هر کاری زدند تا ورزشگاه ها را پر کنند در کشور ما مدیران فوتبالی مسیر برعکس رفتند!

به هر بهانه بازی ها بدون تماشاگر برگزار می شد. به هر بهانه ساعت بازی ها تغییر و مردم سردرگم می شدند. بازی در ساعاتی که مردم سر کار و محصلان در مدرسه و دانشگاه بودند. ورزشگاه های قدیمی که امکانات مدنظر جوان های نسل امروز را نداشتند. تردد پر دردسر با وسایل نقلیه عمومی یا زیرساخت های نامناسب برای وسیله شخصی، همه و همه دست به دست هم داد تا شاهد ورزشگاه های خالی در مسابقات لیگ برتر باشیم.

اما این هفته در بازی فجر سپاسی مقابل استقلال در شیراز، برای اولین بار با یک ورزشگاه پر مواجه شدیم. بعد مدت ها دوباره در فوتبال ایران یک ورزشگاه جا نداشت و گزارشگر تلویزیونی از مردم خواست دیگر به ورزشگاه نیایند و از منزل بازی را ببینند! جمله ای که برای نسل قدیمی یادآور خاطرات و برای نسل فعلی ناآشنا بود!

از دلایل خالی شدن ورزشگاه ها نوشتیم اما فکر می کنید چرا ورزشگاه شیراز خاطرات قدیمی را زنده کرد و پر شد؟ قطعا دلایل گوناگونی دارد و هر کس توجیهی برای آمدن داشته اما شاید دو دلیل از بقیه پررنگ تر باشد؛ اول اینکه فجر مدت ها در لیگ برتر نبود و دل فوتبال دوستان شیرازی برای تماشای بازی های سطح اول بخصوص تماشای استقلال و پرسپولیس- از نزدیک تنگ شده بود.

و دوم اینکه تا امسال شیراز ورزشگاه درست و حسابی نداشت! همه داستان حافظیه پیر را می دانیم که دیگر امکان پذیرایی از فوتبال را نداشت و مسئولان مجبور شدند ورزشگاه پارس را به بهره برداری برسانند.

و همه دیدند که این مسابقه با حضور این تعداد تماشاگر، چقدر جذاب تر و زیباتر شد. به امید آنکه سایر شهرها و تیم های ما نیز اقدام به ساخت ورزشگاه های مدرن کرده و لذت بازی در حضور تماشاگران خود را بچشند. کمترین حسن این قضیه کوتاه شدن دست فضای مجازی از تصمیم گیری در فوتبال ماست! چون وقتی تماشاگر واقعی در فضای ورزشگاه باشد، دیگر ربات ها نمی توانند در فضای مجازی برای باشگاه ها تصمیم بگیرند!