برای نزدیک به ده میلیون نفر در بریتانیا، میگرن یک اتفاق اجتناب ناپذیر و منظم است. میگرن، که با سردردهای شدید همراه با حالت تهوع، استفراغ و حساسیت به نور شناخته می شود، علت مشخصی ندارد و درمان قطعی برای آن وجود ندارد.

بنابراین، مبتلایان باید تا حد امکان با آن کنار بیایند. دارو می تواند کمک کننده باشد، اما به همان اندازه مهم است که بیماران عوامل محرک را شناسایی و از آن ها اجتناب کنند—عواملی روزمره مانند استرس، خستگی، تغییرات هورمونی، برخی خوراکی ها یا حتی نور شدید.

با وجود این توصیه ها، افراد مبتلا به طور متوسط سه حمله میگرنی در ماه را تجربه می کنند—و در موارد شدید، این تعداد به 15 حمله یا بیشتر می رسد.

به گزارش روزنامه Mail on Sunday، کارشناسان می گویند بسیاری از مبتلایان ممکن است به طور ناخواسته عامل سردردهای خود باشند—با خوابیدن بیش از حد.

این تنها یکی از مجموعه ای از عوامل محرک غیرمعمول است که پزشکان می گویند می تواند نقش داشته باشد.

دکتر فیلیپ هولند، عصب شناس از دانشگاه کینگز لندن، می گوید: بسیاری از افراد کم خوابی را عامل حملات میگرنی خود می دانند. این ممکن است به این دلیل باشد که آن ها در آخر هفته ها دچار میگرن می شوند—پدیده ای بسیار رایج—پس از یک هفته کاری پرمشغله و شب های دیر خوابیدن.

آنچه ممکن است متوجه نباشند این است که در واقع، کم خوابی عامل اصلی نیست، بلکه تغییر در روال خواب است.

خوابیدن تا دیروقت در روزهایی که به آن عادت ندارید، ممکن است همان چیزی باشد که فرد را مستعد حملات میگرنی می کند.

هفته گذشته، دکتر الی کنن، پزشک عمومی و نویسنده ستون هفتگی، درباره پدیده عوامل محرک غیرمعمول میگرن نوشت. او که خود نیز مبتلاست، ابراز تأسف کرد که بسیاری از بیمارانش نمی دانند می توانند بدون دارو، با اجتناب از محرک ها، خطر حملات میگرنی را کاهش دهند.

او نوشت که با حذف پیاز، قهوه و نوشابه های گازدار توانسته حملات خود را کنترل کند، و از خوانندگان پرسید آیا راه حلی برای میگرن خود یافته اند—و با سیلی از ایمیل ها و نامه ها مواجه شد.

زنی در دهه 80 زندگی اش نوشت که با کنار گذاشتن شکلات های ارزان قیمت سوپرمارکتی—که ممکن است حاوی شیرین کننده های مصنوعی باشند و برخی پژوهشگران آن ها را محرک میگرن می دانند—میگرن هایش درمان شده اند.

زن دیگری گفت که از زمانی که مرکبات را حذف کرده، بیش از یک دهه است که سردرد نداشته است.

و یک مبتلا به میگرن اعتراف کرد که راه حل عجیب حملات شدیدش قطع ارتباط با مادرش بوده—راه حلی که آن را ناشی از کاهش استرس و اضطراب می دانست.

کارشناسان می گویند اگرچه عوامل محرک میگرن از فردی به فرد دیگر متفاوت اند، اما بسیاری از مبتلایان بیش از آنچه تصور می کنند، توانایی کاهش تعداد حملات را دارند.

دکتر هولند می گوید: اکثر متخصصان میگرن از بیماران می خواهند دفترچه ای برای ثبت سردرد داشته باشند—یعنی یادداشت کنند قبل و هنگام حمله چه کاری انجام می دادند، چه خورده بودند و چه احساسی داشتند.

این کار به آن ها کمک می کند الگوی محرک ها را پیدا کنند و از آن ها اجتناب کنند.

برای کریس وورام، 63 ساله و ساکن هال، میگرن بخشی منظم از زندگی اش بود تا اینکه عامل مشترک حملاتش را کشف کرد: کم آبی بدن. وقتی جوان تر بودم، اصلاً به نوشیدن آب توجه نمی کردم—بیشتر قهوه و چای می نوشیدم تا آب.

از دهه 20 زندگی ام، حملات منظم میگرنی داشتم—معمولاً صبح های یکشنبه پس از شب های پرنوشی شنبه.

اما تا حمله ای شدید در اوایل دهه 50 زندگی اش، متوجه ارتباط میان کم آبی و میگرن نشد. در خانه یکی از مشتریان بودم که حمله شروع شد. او وقتی متوجه شد مشکلی دارم، یک لیوان آب به من داد.

دو لیوان آب نوشیدم و تقریباً بلافاصله علائم از بین رفت. از آن زمان، می دانم باید منظم تر آب بنوشم.

و به محض اینکه علائم شروع می شوند، سریع به سراغ شیر آب می روم و یک لیوان بزرگ آب می نوشم—که معمولاً حمله را متوقف می کند. حالا به ندرت دچار میگرن می شوم.

پروفسور پیتر گودزبی، مدیر مرکز تحقیقات بالینی کینگز در مؤسسه ملی تحقیقات سلامت بریتانیا و برنده جایزه مغز 2021، می گوید عواملی مانند تغییرات در خواب و کم آبی می توانند مغز را وارد نوعی بار حسی کنند و موجب حمله شوند.

او توضیح می دهد: بخش زیادی از عملکرد مغز این است که اطلاعات حسی غیرضروری را حذف کند—مثل حس لباس روی پوست.

اما این فرآیند پیچیده در افراد مبتلا به میگرن دچار اختلال می شود. آن ها ناگهان نسبت به چیزهایی که معمولاً آزاردهنده نیستند، بسیار حساس می شوند.

در نتیجه، افراد ممکن است از نور شدید، صداهای بلند، برخی خوراکی ها یا حتی تغییرات آب وهوا دچار سردرد شوند.