به گزارش پارسینه ، هرس کامل یک گیاه گوجه فرنگی آسان است، اما برخی از دانش های اولیه در مورد آنچه باید انجام داد و آنچه نباید انجام داد، به تضمین موفقیت کمک می کند. بیایید نگاهی به برخی از بدترین اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی که باغبانان هنگام هرس گیاهان گوجه فرنگی خود مرتکب می شوند و نحوه جلوگیری از آنها برای برداشت بیشتر و بهتر بیندازیم.

در اینجا اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی که ممکن است هنگام پرورش گوجه فرنگی در باغ مرتکب شوید و نحوه جلوگیری از آنها را آورده ایم:

ممکن است از خود بپرسید: “آیا اصلاً لازم است گوجه فرنگی هایم را هرس کنم؟” پاسخ مثبت است، و اولین باری که باید به آنها را هرس کنید، هنگام کاشت است. قبل از کاشت گوجه فرنگی در گلدان یا باغ، پایین ترین برگ هایی را که ممکن است با خاک تماس پیدا کنند، را هرس کنید. برگ ها را بچینید تا از ورود عوامل بیماری زای موجود در خاک به گیاهانتان جلوگیری شود. با رشد گوجه فرنگی، هر ساقه ای را که به خاک برخورد می کند، هرس کنید تا از بروز مشکل مشابه جلوگیری شود.

پاجوش های گوجه فرنگی شاخه هایی هستند که در محل اتصال ساقه و شاخه ظاهر می شوند. اجازه دادن به رشد این گیاهان، انرژی را از قسمت اصلی گیاه می گیرد و عملکرد را کاهش می دهد. جوانه های جوان و حساس را بچینید یا از قیچی یا هرس تیز و تمیز برای برش های تمیز استفاده کنید. عدم هرس این شاخه ها یکی از اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی محسوب می شود.

برای جلوگیری از اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی شاخه ها را تا اولین خوشه گل ها ببرید. پاجوش ها را وقتی 8 سانتی متر یا کمتر هستند، هرس کنید تا از ایجاد زخم های بزرگ روی گیاهان جلوگیری شود.

همیشه گوجه فرنگی ها را وقتی خشک هستند هرس کنید. هرس گوجه فرنگی وقتی خیس هستند می تواند باعث ایجاد و گسترش بیماری های رایج گوجه فرنگی شود. بعد از باران یا بلافاصله بعد از آبیاری هرس نکنید. همچنین بهتر است قبل از انجام هرگونه هرس، تا خشک شدن شبنم صبحگاهی روی گیاهان صبر کنید.

اشتباه شماره 4: عدم تمیزکاری مناسب

یکی دیگر از اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی، استریل نکردن ابزار است. ابزارهای هرس را بین هرس ها با محلول الکل یا سفیدکننده اسپری کنید تا استریل شوند و از شیوع بیماری در بین گیاهان جلوگیری شود. یک راه آسان برای تمیز نگه داشتن ابزار هرس، استفاده از دستمال های ضدعفونی کننده است. آن ها را می توانید به راحتی در جیب خود قرار دهید و در حین هرس کردن در باغ، ابزار هرس را استریل کنید.

برگ های هرس شده را بردارید و از محل دور کنید. رها کردن این برگ ها روی زمین می تواند بیماری را در محصول امسال گسترش دهد و باعث شود بیماری ها در خاک زمستان گذرانی کنند و باغ سال آینده را نیز تحت تأثیر قرار دهند.

برگ های گوجه فرنگی بیمار یکی از مواردی است که هرگز نباید در توده کمپوست قرار گیرد. قطعات گوجه فرنگی هرس شده خود را در سطل زباله قرار دهید تا از آلوده شدن توده کمپوست و شیوع بیماری ها به سایر گیاهان باغ خود جلوگیری کنید.

ضرورت هرس گیاهان، مخصوصاً گیاهانی مثل گوجه فرنگی، به چند دلیل مهم برمی گردد که در رشد بهتر و افزایش محصول نقش کلیدی دارند:

تقویت رشد گیاه: با حذف شاخه ها و برگ های اضافی، انرژی گیاه به شاخه ها و میوه های اصلی منتقل می شود و رشد بهتر و متمرکزتری اتفاق می افتد.

افزایش تهویه و نوردهی: هرس مناسب باعث می شود نور و هوا بهتر به همه قسمت های گیاه برسد، که این موضوع از بروز بیماری های قارچی و آفت ها جلوگیری می کند.

کنترل شکل و اندازه گیاه: هرس به شکل دهی مناسب گیاه کمک می کند و از رشد بی رویه و نامنظم جلوگیری می کند، که نگهداری و برداشت محصول را آسان تر می کند.

افزایش کیفیت و کمیت محصول: با حذف شاخه های ضعیف یا بدون محصول، گیاه انرژی خود را صرف تولید میوه های با کیفیت تر و بیشتر می کند.

پیشگیری از بیماری ها: با هرس شاخه های خشک، بیمار یا آسیب دیده، مسیر انتشار بیماری ها به سایر قسمت های گیاه بسته می شود.

در مجموع، هرس یک عمل مدیریتی ضروری است که به سلامت و عملکرد بهتر گیاه کمک می کند و بدون آن، رشد و محصول دهی گیاهان مانند گوجه فرنگی به طور قابل توجهی کاهش می یابد. هرس اصولی و جلوگیری از اشتباهات رایج در هرس گوجه فرنگی باعث افزایش عملکرد گوجه فرنگی می شود.