به گزارش پارسینه ، یکی از مشکلات شایع که موجب بروز اختلاف بین زن و شوهر ها می شود، وابستگی یکی از طرفین به خانواده خود است که تاثیرش را با دخالت های زیاد خانواده همسر در زندگی نشان می دهد.

این روزها اگر پای درد و دل خانم ها بنشینید، بسیاری از آنها از وابستگی همسرشان به خانواده خود گله دارند چرا که این مشکل موجب بروز اختلافاتی در زندگی زوجین می شود. در این بخش نکاتی را بیان کرده ایم که با استفاده از آنها می توانید دخالت های خانواده همسر و وابستگی ها در زندگی مشترک تان کمرنگ شود.

دو حالت برای وابستگی یکی از همسران وجود دارد:

در این حالت فرد وابسته به خانواده فقط در مواردی خاص برای حل مشکلات به سراغ خانواده می رود و به تصمیمات آنها عمل می کند.

در حالت دوم، خانواده برای فرد حتی در زندگی جدیدش حضور و نقش پر رنگی دارند و حکم سایه را ایفا می کنند یعنی در همه جا با او هستند و فرد بدون آن ها نمی تواند تصمیمی برای زندگی خود بگیرد.

این افراد از لحاظ روانی و عاطفی بسیار وابسته هستند و این وابستگی در زندگی آنان با وجود تشکیل خانواده هنوز ادامه دارد. به علت وابستگی های شدید، خانواده آنها به خود اجازه دخالت در کوچک ترین مسائل زندگی مشترک را می دهند و موجب بروز اختلافاتی در زندگی زناشویی آنان می گردند.

در گذشته زنان تنها مسوولیت کار در خانه و بزرگ کردن بچه ها را بر عهده داشتند و مردان تنها نان آورخانواده بودند اما با مدرن شدن زندگی ، زنان علاوه بر نقش شان در خانه شاغل نیز هستند و مردان نیز مسوولیت هایی را در خانه به گردن می گیرند.

اگر در زندگی های مدرن امروزی مرد در حدی به خانواده خود وابسته باشد که الگوهای سنتی پدر و مادرش را به خانه خود بیاورد ، مثلا در انجام کار خانه به همسر خود کمک نکند ، عوارض زیادی در زندگی ایجاد خواهد شد.

اگر در زندگی های امروزی خانواده همسر نیز تجارب گذشته را در شرایط کنونی به فرزندشان تحمیل کنند، مشکلات زیادی برای زوجین جوان به وجود می آید.اما اگر مرد در این حد به خانواده اش وابسته باشد که از آنها حمایت فکری و کاری بگیرد مشکلی پیش نخواهد آمد.

حضور بزرگ ترها و استفاده از تجارب آنها همیشه برای افراد ارزشمند است اما در برخی از موارد در زندگی های امروزی بزرگ ترها به جای پیوستگی، باعث اختلاف و گسستگی بین زوج های جوان می شوند.

اگر همسرتان به خانواده اش وابستگی زیادی دارد، برای کاهش این وابستگی از راهکارهای زیر استفاده کنید.

1. انگشت اتهامتان را به سوی همسرتان نگیرید و فقط آثار کارش را به او گوشزد کنید.

2.در زمان صحبت با همسرتان پیش داوری نکنید؛ به مواردی اشاره کنید که به صورت تجربی برایتان اتفاق افتاده است و روی آنها اظهار نظر کنید. مثلا نتایج تلخ و غم انگیزی که با توصیه های خانواده اش برایتان حاصل شده است را بازگو کنید و بگویید اگر دخالت خانواده او نبود این مشکلات پیش نمی آمد.

3. با همسرتان به آرامی صحبت کنید و در حین صحبت به او و خانواده اش احترام بگذارید. به او بگویید که خانواده اش مشاورهای خوبی هستند و شما حتما از راهنمایی آنها استفاده می کنید اما باید تصمیم نهایی را با مشورت با یکدیگر بگیرید همچنین همسرتان را متوجه این موضوع کنید که دخالت های خانواده اش سبب بروز اختلاف و فاصله بین شما شده است.

4. در کاهش وابستگی های فرد وابسته، جر و بحث و دعوا کاملا بی فایده است و اصلا جواب نمی دهد. بهترین کار این است که با محبت و توجه بیشترمان فرد وابسته را بیش از پیش به سمت خودمان جذب کنیم و به این ترتیب احساس تنهایی و انزوا را از او بگیریم. ارتباط صمیمانه ای را با همسرتان برقرار کنید به طوری که حرفهایش را نزد شما بزند و احتیاج به کسی برای شنیدن حرفهایش نداشته باشد و احساس نزدیکی بیشتری با شما بکند.

اگر همسرتان به این نتیجه رسید که وابستگی او به خانواده اش برایتان مشکل به وجود آورده است و خواهان تجدید نظر در رفتار خود بود ، ابتدا به یک تفاهم گفتاری با یکدیگر برسید و سپس این تفاهم را در عمل ایجاد کنید یعنی حرفهایتان را عملی کنید. با موارد کوچک شروع کنید و استقلال خود را به خانواده نشان دهید.

با به دست آوردن استقلال مطمئنا رابطه تان محکم خواهد شد. با هوشیاری برنامه ریزی کنید مثلا هنگام مداخله یکی از اعضای خانواده همسرتان در کاری بگویید: حتما به این موضوع نیز فکر می کنیم. به این ترتیب خانواده او از شما دلگیرنمی شود. اینگونه عزت نفس، رشد و استقلال در شما و همسرتان تثبیت می شود.

بدگویی از خانواده همسرتان موجب سلب اعتماد شوهرتان به شما می شود اما به خاطر داشته باشید به وابستگی شوهرتان با خانواده اش بیش از اندازه حساسیت نشان ندهید زیرا ممکن است این وابستگی طبیعی باشد.

توصیه های والدین در اغلب اوقات از روی خیرخواهی و منطق است، اگر پدر و مادر شوهرتان تجربه و دانش بیشتری دارند، با آنها مشورت کنید و با مدیریت نظرات آنها و هم اندیشی با همسرتان، از والدین شوهر خود تشکر و عذرخواهی کنید و به آنها بگویید که تصمیم خود را گرفته اید.

رکن اصلی زندگی این است که از خانواده خودمان جدا شویم و در زندگی مشترک و جدیدمان دلبستگی و وابستگی ایجاد کنیم اما معمولا فرد وابسته به خانواده در این شرایط دچار اضطراب و استرس می شود و قدرت تصمیم گیری درستی ندارد چون هنوز آمادگی ازدواج نداشته و از روی احساسات این کار را انجام داده است.