به گزارش پارسینه ، پوری بنایی، با نام اصلی صدیقه بنایی، یکی از بازیگران برجسته و محبوب سینمای ایران در دهه های 1340 و 1350 است.

او با بازی در فیلم های متعدد و همکاری با کارگردانان و بازیگران نامدار، جایگاه ویژه ای در تاریخ سینمای ایران دارد.

پوری بنایی در سال 1319 در اراک متولد شد. او شش خواهر و یک برادر دارد. یکی از خواهران او، اکی بنایی، خواننده معروف آهنگ های رشیدخان و گل پامچال است. خانواده بنایی در سال 1324 به تهران نقل مکان کردند و پوری از همان دوران کودکی به هنر علاقه مند شد.

عکس جوانی پوری بنایی

پوری از دوران دبستان تئاتر بازی می کرد و عاشق کارهای هنری بود. او پس از گرفتن مدرک کلاس ششم وارد هنرستان خیاطی می شود و بعد از گرفتن مدرک شروع به کار می کند.

در آن زمان وزارت فرهنگ و هنر برای آموزش هنر پیشگی دوره های چهار ساله را برای علاقمندان برگزار می کرد که او توانست مدتی توسط آنها برای فراگیری هنر بازیگری به آمریکا برود. او در نیویورک نزد خواهرش می رود و مدتی نیز به کلاس های خود وزارت فرهنگ و هنر می رود. او می گوید در این زمینه به قدری در زمینه سینما مطالعه داشت که مثلا الگوی او آدری هپبورن بود.

بعد از گرفتن مدرک دیپلم ادبی، پوری علاقه زیادی به یادگیری و فعالیت در عرصه بازیگری و سینما داشت ولی به دلیل احترامی که برای پدرش قائل بود هرگز این واقعیت را بر زبان نیاورد.

مدتی گذشت تا اینکه آقای نصرالله وحدت که از کارگردانان آن زمان بودند و یک نسبت فامیلی دوری با ایشان داشتند به خانه ایشان رفت و با وساطت ایشان، پدر پوری، به شرط اینکه دخترش لباس های نامناسب نپوشد به وارد شدن او به عرصه بازیگری و سینما رضایت داد.

پوری بنایی فعالیت سینمایی خود را در سال 1343 با بازی در فیلم عروس فرنگی به کارگردانی نصرت الله وحدت آغاز کرد. او در طول دوران حرفه ای خود با بازیگران نامداری چون محمدعلی فردین، ناصر ملک مطیعی، ایرج قادری، بهروز وثوقی و بهمن مفید همبازی بوده است.

پوری بنایی در سال 1348 با بازی در فیلم قیصر به کارگردانی مسعود کیمیایی به شهرت رسید. او در این فیلم نقش اعظم را بازی کرد و در کنار بهروز وثوقی، ناصر ملک مطیعی و جمشید مشایخی به ایفای نقش پرداخت. این فیلم یکی از مهمترین آثار موج نوی سینمای ایران محسوب می شود.

یک سال بعد نیز در فیلم کوچه مردها به کارگردانی سعید مطلبی توانست تجربه بازیگری در کنار محمد علی فردین را کسب کند و در کنار ایشان یک بازی خاطره انگیزی داشت.

پوری بنایی در طول دوران حرفه ای خود با کارگردانان برجسته ای چون مسعود کیمیایی، فریدون گله، ساموئل خاچیکیان و فرخ غفاری همکاری داشته است.

او در طول دوره فعالیت هنری اش موفق شد در 88 فیلم بازی کند که 10 تا از آنها فیلم های مشترک با کشور های خارجی بود. 2 فیلم با همکاری آمریکایی ها، 2 فیلم با فرانسوی ها، 6 فیلم با ترکیه و یک فیلم با ژاپن تولید شد. از جمله این فیلم ها می توان به Missile X: The Neutron Bomb Incident به کارگردانی لزلی اچ. مارتینسون اشاره کرد که در آن با پیتر گریوز همبازی بود.

پوری بنایی نامزدی طولانی ای با بهروز وثوقی داشت و بعد از جدایی از او دیگر هرگز ازدواج نکرد.

آشنایی پوری بنایی و بهروز وثوقی به اولین همکاری سینمایی شان، فیلم خداحافظ تهران به کارگردانی ساموئل خاچیکیان در سال 1345 بازمی گردد. آن ها خیلی زود به هم دل باختند و در چند فیلم دیگر هم با یکدیگر همبازی شدند.

نامزدی او و وثوقی 6 سال به طول انجامید.

جدایی پوری بنایی و بهروز وثوقی با باز شدن پای گوگوش، خواننده ی مشهور به رابطه ی آن ها رخ داد. این در حالی بود که گوگوش یکی از دوستان نزدیک بنایی بود. زمانی که پوری و بهروز نامزد بودند، گوگوش از همسر سابقش محمود قربانی جدا شد و در مورد طلاقش نیز از بهروز وثوقی کمک های زیادی گرفت.

پوری بنایی در مصاحبه ای در اینباره گفت: فکر می کنم قسمت من با آقای وثوقی نبود ، با خاطرات خوبی که با او داشتم زنده ام و زندگی می کنم و هیچ وقت نمی گویم مقصر گوگوش یا بهروز بود. گوگوش و بهروز مرا غافلگیر کردند ، من 12 سال برای گوگوش خواهر، دوست و همه چیز بودم ، وقتی او اینطور کرد جز سکوت کاری نمی توانستم بکنم.

بعد از به هم خوردن نامزدی پوری بنایی و بهروز وثوقی، گوگوش و وثوقی با یکدیگر ازدواج کردند، اما زندگی مشترک آن ها هم دوام نیاورد.