به نقل از اطلاعات ، هر روز صبح، پارک فداییان اسلام میزبان گروه ورزش همگانی ماهور است؛ گروهی که با حرکات ریتمیک و موسیقی پرنشاط، فضای پارک را سرشار از انرژی می کند. از ساعت 6:30 زنان و مردان با حضور در این تمرین ها در جستجوی تقویت جسم و نشاط روحی و همدلی اجتماعی اند.

مربی، حسین سلیمانی با هدایت حرکات هماهنگ، شرکت کنندگان را در مسیری قرار می دهد که خستگی های روزمره از ذهن و تنشان دور شود. لبخندها و انگیزه های جمعی نشان می دهد ورزش همگانی فراتر از تمرین فیزیکی است. مطالعات علمی نیز این تجربه را تأیید می کنند: حتی چند دقیقه ورزش گروهی در روز می تواند استرس را کاهش دهد، حس شادی را افزایش دهد و پیوندهای اجتماعی را تقویت کند. گروه ماهور، نمونه ای ملموس از این تأثیرات است؛ جایی که سلامت جسمی و نشاط روحی در کنار هم، سبک زندگی سالم تری را رقم می زند. برنامه هایی مانند صبحانه های هفتگی که اعضا را گرد هم می آورد، نشان می دهد ورزش همگانی می تواند آغازگر روزی پرانرژی و تقویت کننده روح جمعی باشد.

این گزارش نگاهی دارد به تأثیرات روانی و اجتماعی ورزش همگانی؛ از تجربه یک گروه محلی تا بررسی نقش آن در ارتقای کیفیت زندگی شهروندان. برای درک بهتر این تجربه، پای صحبت برخی از شرکت کنندگان نشستیم و سپس با مربی باسابقه گروه درباره اهداف و تأثیرات این فعالیت گفتگو کردیم.

محبوبه مهدیخانی، زن 50 ساله ای که هر روز با طلوع آفتاب در تمرین های گروهی حاضر می شود با نگاهی عمیق و صدایی مطمئن می گوید: ورزش برای من فقط به تقویت جسم ختم نمی شود. این مسیر، راهی است برای فرار از افسردگی، برای ترک خواب های طولانی و بی انگیزه. وقتی روح به هم ریخته باشد، جسم هم نمی تواند سالم بماند.

بهار هم معتقد است که ورزش همگانی، فرصتی است برای ساختن ارتباط، دریافت انرژی مثبت و شروع روزی پرنشاط.

خانم رضایت با شور و اشتیاق در جمع حضور دارد. برای او ورزش راهی برای حفظ سلامت بدن و ابزاری برای تقویت روحیه و انگیزه روزانه است. وی می گوید: بودن در کنار دوستان و شرکت در جمع باعث می شود هر روز را با نشاط بیشتری آغاز کنم.

نوشین تکیه، یکی دیگر از اعضای گروه، هدفش را دستیابی به اندامی متناسب و حفظ سلامتی عنوان می کند، اما آنچه او را هر روز به پارک می کشاند، شور و نشاطی است که از جمع دوستان و انرژی مثبت مربی دریافت می کند؛ انرژی که به او کمک می کند تا با روحیه ای شاد، امور خانواده و روزمرگی را بهتر مدیریت کند.

این روایت ها، تصویری زنده از تأثیر ورزش همگانی بر زندگی افراد ترسیم می کنند. در این جمع، هر حرکت، هر لبخند و هر نگاه، گامی است به سوی زندگی سالم تر، شادتر و انسانی تر.

روانت را شارژ کن!

در قلب این جمع پرانرژی، چهره ای آشنا و الهام بخش دیده می شود. حسین سلیمانی، مربی ورزش های همگانی و نایب رییس ایروبیک جنوب شرق تهران، کسی است که با انگیزه، تخصص و روحیه ای گرم، گروه ورزش همگانی ماهور را پایه گذاری کرده، با دقت و حوصله، حرکات را طراحی می کند و هر لحظه ریتم زیبایی می آفریند.

وی بر این باور است که اگر افراد یک بار انجام این ورزش را تجربه کنند، تأثیر شگفت انگیز آن را در وجود خود حس خواهند کرد. سلیمانی می گوید: در سال های اخیر، تعداد تیم های ورزشی در بوستان های شهر رشد خوبی داشته و شرکت در این گروه ها به زحمت و هزینه زیادی نیاز ندارد. بسیاری تصور می کنند نمی توانند مانند دیگران ورزش کنند یا زود خسته می شوند اما کافی است فقط یک هفته امتحان کنند؛ بازخورد و انرژی حاصل، تجربه ای فراموش نشدنی خواهد بود.

ورزش جمعی، بستری برای شکل گیری دوستی هایی است آن چنان عمیق و صمیمی که گاه از روابط خانوادگی نیز پیشی می گیرند و حسرت برانگیز می شوند.

اعضای گروه های ورزشی در سختی ها کنار هم هستند، در رفع مشکلات مالی و درمان بیماری های سخت از یکدیگر حمایت می کنند و دیدن این صحنه ها بارها اشک مرا درآورده است. این دوستی ها به کسانی که از تنهایی یا افسردگی رنج می برند، توصیه می شود.

علاوه بر تمرین، گروه های ورزشی من هر سال، بارها به خانه سالمندان سر می زنند، فعالیت های خیرخواهانه انجام می دهند و تورهای تفریحی از داخل شهر تا خارج کشور برگزار می کنند که همه این فعالیت ها از قدرت پیوند و دوستی اعضای گروه نشأت می گیرد.

در بخش تغییر سبک زندگی، حسین سلیمانی بر قدرت عادت های کوچک روزانه تأکید دارد؛ عاداتی که اگر درست انتخاب شوند، می توانند مسیر زندگی را به کلی دگرگون کنند. او سحرخیزی را یکی از همین عادت ها می داند و معتقد است که ورزش صبحگاهی در فضای باز بوستان، آن هم در کنار جمعی دوستانه، می تواند همان اثر مثبت را امروز نیز در زندگی افراد ایجاد کند.

این تغییرات حتی بر کیفیت خواب شبانه نیز اثر می گذارند. به جای تماشای سریال های طولانی یا مصرف داروهای خواب آور، فرد پس از یک روز فعال و پرانرژی با آرامش کامل به خوابی عمیق، طبیعی و لذت بخش می رود.

این نگاه، ورزش را از یک فعالیت فیزیکی صرف به ابزاری برای بازسازی زندگی تبدیل می کند؛ راهی ساده اما مؤثر برای بازگشت به تعادل، شادی و سلامت در دنیای پرشتاب امروز.
وی به ورزشکاران توصیه می کند بهداشت فردی را جدی بگیرند و همیشه رعایت کنند، چرا که ورزش و سلامت شخصی به هم گره خورده اند.

فرهنگ پذیرش

نایب رییس ایروبیک جنوب شرق تهران اعتقاد دارد یکی از بزرگ ترین موانع گسترش ورزش همگانی در ایران، فرهنگ پذیرش آن است.

او می گوید: اگر به کشورهای شرق آسیا سفر کنید، افراد زیادی را می بینید که حتی با لباس اداری و کاری در سطح شهر، ورزش جمعی انجام می دهند و بدون هیچ ابایی آن را به بخشی از زندگی روزمره خود تبدیل کرده اند، اما در جامعه ما هنوز این باور وجود دارد که ورزش فقط در ورزشگاه ها یا باشگاه ها ممکن است، در حالی که می توان بدون هزینه و با بالاترین کیفیت، ورزش کرد.

این مربی باسابقه به نبود فضای اختصاصی برای ورزش همگانی در بوستان ها هم اشاره می کند و از مسئولان می خواهد در شهرهای بزرگ و کم امکانات، محل های مناسب برای این ورزش فراهم کنند. همچنین یادآوری می کند که مربیان این رشته، اغلب از کم درآمدترین مربیان ورزشی هستند و تنها با عشق و علاقه، فعالیت می کنند اما نبود حمایت و درآمد، توسعه آینده این رشته را کند می کند و مانع پیشرفت آن می شود.

آغاز از صفر

مربی ورزش های روزانه درباره تفاوت ورزش گروهی با ورزش انفرادی می گوید: برای افرادی که سال ها ورزش نکرده اند یا به طور حرفه ای تمرین نداشته اند، شروع ورزش به شکل انفرادی سخت است. بسیاری در باشگاه ها ثبت نام می کنند، لوازم و لباس ورزشی می خرند و منتظر شنبه ای هستند که تمرین خود را شروع کنند، اما چند روز بعد دوباره به روال قبلی بازمی گردند.
تفاوت ورزش جمعی دقیقا اینجاست، انرژی، انگیزه و پیوند با اعضای گروه، شور و هیجان ایجاد می کند و احتیاج به کلنجار رفتن و برنامه ریزی فردی را از بین می برد. ورزشکارانی که روزی تصور بیدار شدن در ساعت پنج صبح را نداشتند، امروز با اشتیاق و لحظه شماری برای رسیدن به تمرین صبحگاهی وارد گروه می شوند.

توجه داشته باشید که امروزه یکی از فاکتورهای اصلی پیشگیری از بیماری ها و به خصوص بیماری سرطان، داشتن یک سبک زندگی سالم است.

ورزش همگانی، بهترین دروازه ورود به جامعه ورزش است، همچنین در جهانی پر استرس، فرصتی برای آرامش ذهن و روان فراهم می کند.

درباره فواید جسمی آن هم باید بگویم نرمش های همگانی، اندام های داخلی بدن را تقویت و قند و چربی خون را تنظیم می کند، عملکرد دستگاه گوارش را بهبود می بخشد، ظرفیت ریه و شش ها را افزایش می دهد، عضلات قلب را قوی و ضربان قلب را آرام می کند و عروق را باز می سازد.

حرکات هوازی، چربی سوزی فعال را تحریک می کند و هماهنگی اعصاب و عضلات را بهبود می بخشد. این ترکیب کامل، سلامت جسمی و روانی را همزمان پرورش می دهد.