به نقل از بهداشت نیوز، این حوزه با نام تغذیه وابسته به زمان یا Chrono-nutrition شناخته می شود و بررسی می کند که چگونه هماهنگی یا ناهماهنگی میان تغذیه و ساعت زیستی بدن می تواند بر وزن و سلامت متابولیک اثر بگذارد. طبق مطالعات، مصرف کالری بیشتر در ساعات ابتدایی روز، یعنی صبح و ظهر، نه تنها به تنظیم وزن کمک می کند بلکه توانایی بدن را در پردازش قند و انرژی بهبود می بخشد.

ملاتونین، هورمونی است که هنگام تاریکی شب ترشح می شود و بدن را برای خواب و استراحت آماده می سازد. تحقیقات نشان می دهد زمانی که سطح ملاتونین در بدن بالا می رود، ترشح انسولین کاهش پیدا می کند. به زبان ساده، بدن در این ساعات توانایی کمتری برای مدیریت قند خون دارد.

پژوهش ها نشان می دهد که ترشح انسولین در بدن نیز از یک ریتم شبانه روزی پیروی می کند؛ به طور طبیعی در ساعات صبح و بعدازظهر در بالاترین سطح خود قرار دارد.

این موضوع بدان معناست که بدن ما در ابتدای روز توانایی بیشتری برای مدیریت قند حاصل از هضم غذا دارد. در مقابل، زمانی که به شب نزدیک می شویم و بدن آماده استراحت می شود، مصرف وعده های سنگین می تواند فشار بیشتری بر متابولیسم وارد کرده و حتی خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند دیابت را افزایش دهد.

به همین دلیل، حذف صبحانه یا انتقال بخش عمده کالری به ساعات پایانی روز، زمینه را برای ذخیره بیشتر چربی فراهم می کند و عادت به میان وعده های دیرهنگام پس از شام نیز با افزایش وزن و تجمع چربی ارتباط مستقیم دارد.

در نهایت می توان گفت که توجه به زمان غذا خوردن به اندازه ی مقدار و محتوای غذا اهمیت دارد. رعایت این هماهنگی میان تغذیه و ساعت زیستی می تواند عاملی ساده اما مؤثر در بهبود سلامت عمومی و پیشگیری از بیماری های متابولیک باشد.