به نقل از اقتصاد ایرانی، مسئله افزایش قیمت بنزین و تکذیب فوری آن از سوی دولت به یک موضوع بحث برانگیز تبدیل شده و توجهات بسیاری را به خود جلب کرده است.

در روزهای اخیر، بحث ها پیرامون افزایش قیمت بنزین و واکنش دولت برای تکذیب سریع این موضوع، ذهنیت بسیاری از کاربران فضای مجازی را به خود مشغول کرده است. علیرغم اذعان به نابسامانی وضعیت مصرف بنزین، به نظر می رسد تاکنون اقدام جدی برای اصلاح این وضعیت انجام نشده است.

بر اساس گزارش ها، پرونده تغییر قیمت بنزین شامل سه گزینه پیش روی دولت قرار دارد:

دو گزینه ابتدایی، یعنی افزایش قیمت یا طرح بنزین سه نرخی، به دلیل عدم توجه به ماهیت مصرف و عدم بازدارندگی عملی در کاهش مصرف بنزین مؤثر نخواهند بود. این طرح ها مشابه با افزایش قیمت بنزین در سال 1398، تنها فشار تورمی را افزایش داده و جامعه را از لحاظ اقتصادی تحت فشار قرار می دهند.

در مقابل، طرح بنزین به نفر، با تغییر در ساختار توزیع یارانه سوخت، می تواند فرصت دستیابی به عدالت اجتماعی را فراهم کند. این طرح ضمن کاهش مصرف فردی و حذف استفاده های غیرضروری، توزیع عادلانه یارانه را بر اساس نیاز افراد تحقق می بخشد.

بر اساس این طرح، هر فرد ایرانی ماهانه 30 لیتر بنزین یارانه ای دریافت می کند. این مقدار برای خانواده های چهار نفره به 120 لیتر در ماه افزایش پیدا می کند. در صورتی که سهمیه بنزین مصرف نشده باشد، افراد می توانند آن را به قیمت نزدیک به قیمت آزاد در بازار بورس انرژی به فروش برسانند.

از دیگر مزایای این طرح، ثابت بودن ارزش یارانه بنزین با وجود افزایش تورم است که موجب می شود مردم به جای مصرف بیشتر، به استفاده بهینه از بنزین تشویق شوند و انگیزه اقتصادی برای صرفه جویی داشته باشند.

در این طرح تعاریف جدیدی برای صنعت حمل ونقل در نظر گرفته شده است. بر اساس آن، یارانه سوخت جایگزین مانند CNG، LPG و برق به خودروهای فعال در این حوزه اختصاص می یابد. این خودروها موظف خواهند شد که با استفاده از منابع سوختی جایگزین و با استانداردهای بهینه سازی مصرف سوخت فعالیت کنند. این اقدام می تواند به کاهش مصرف غیرضروری بنزین و افزایش بهره وری انرژی منجر شود.

همچنین رویکرد شفاف سازی و مانیتورینگ مصرف سوخت در این حوزه به تنظیم بهتر بازار و حذف خودروهای فرسوده از چرخه حمل ونقل کمک شایانی خواهد کرد.

طرح بنزین به نفر به عنوان یک رویکرد تازه و عادلانه نه تنها موجب تغییر شیوه مصرف خواهد شد، بلکه اثربخشی اقتصادی نیز دارد. این طرح می تواند مزایای متعدد اجتماعی و اقتصادی را برای کشور به همراه داشته باشد، از جمله کاهش مصرف اضافه، کاهش فشار تورمی و افزایش عدالت در توزیع یارانه.

در نهایت، باید توجه داشت که روند اجرایی شدن این طرح ها نیازمند برنامه ریزی دقیق، مدیریت مناسب منابع و همکاری همه جانبه دولت با مردم است.