به گزارش پارسینه ، این یافته در پی بررسی چهار ماهه تأثیر دویدن بر اضطراب و افسردگی در مقایسه با یک داروی ضد افسردگی رایج بدست آمده است.

اما در میان 140 بیمار مبتلا به افسردگی، آنهایی که درگیر دویدن گروهی منظم بودند- یعنی دو یا سه دفعه دویدن 45 دقیقه ای در هفته- میزان افسردگی شأن کمی بیشتر از کسانی که داروی SSRI اسیتالوپرام (Lexapro) مصرف می کردند، کاهش یافت.

و کسانی که افسردگی خود را با ورزش درمان کردند، پاداش بیشتری دریافت کردند و و سلامت جسمانی شأن نیز بهبود یافت.

به گفته برندا پنینکس ، نویسنده این مطالعه از مرکز پزشکی دانشگاه آمستردام در هلند، این گروه همچنین وزن شأن کاهش یافت، بهبود در تناسب اندام داشتند و ضربان قلب و فشار خون شأن کاهش یافت. در گروه دارویی این فواید مشاهده نشد.

به گفته او، یافته ها نشان می دهند که ما باید توجه بیشتری به بهبود سبک زندگی در مراقبت های بهداشت روانی داشته باشیم .

همه بیماران در این مطالعه با افسردگی و یا اضطراب دست و پنجه نرم می کردند.

هنگامی که دو گزینه مطرح شد، تقریباً دو سوم تصمیم گرفتند با جلسات دویدن که به طور منظم در یک دوره چهار ماهه برنامه ریزی شده بود، با افسردگی خود مقابله کنند. یک سوم باقیمانده مصرف اسیتالوپرام را انتخاب کردند.

این تیم خاطرنشان کرد که در هر دو گروه بیمارانی وجود داشتند که هیچ فایده ای از این شیوه ها در کاهش افسردگی یا اضطراب نداشتند.

در واقع، تنها بیش از 4 نفر از هر 10 بیمار (44٪) در هر دو گروه دویدن و دارو، افزایش سلامت روان را تجربه کردند.

اما آنهایی که در گروه دویدن بودند هم کمی وزن کم کردند و هم اندازه دور کمرشان کاهش یافت. بهبود در فشار خون و عملکرد کلی قلب نیز مشاهده شد.

این مورد در بین کسانی که از اسیتالوپرام استفاده می کردند مشاهده نشد.

اما یک جنبه منفی در گروه دویدن مشاهده شد: احتمال اینکه یک بیمار در گروه دویدن، برنامه تمرینی خود را کامل انجام دهد، بسیار کمتر از بیمارانی بود که اسیتالوپرام را انتخاب کردند. بین 52 تا 58 درصد از دوندگان روال دویدن خود را در طول دوره مطالعه حفظ کردند، در حالی که این میزان در گروه دارو 82 تا 85 درصد بود.