به نقل از سلامت نیوز؛ یک پژوهش تازه نشان داده است که برخی ویژگی های شخصیتی می توانند با دقت بیشتری طول عمر افراد را پیش بینی کنند. پژوهشگران معتقدند که این یافته می تواند راه را برای ارائه مراقبت های بهداشتی شخصی تر هر فرد بر اساس ویژگی ها هموار کند.

خودتان را چگونه توصیف می کنید؟ آیا فردی تکانشی، مضطرب و زودرنج هستید یا منظم، فعال و یاری گر؟

بر اساس نتایج این تحقیق، اگر به دسته دوم تعلق دارید، احتمال بیشتری دارد که عمر طولانی تری داشته باشید.

پژوهشگران دریافتند که برخی ویژگی های شخصیتی می توانند با طول عمر افراد ارتباط مستقیم داشته باشند، چراکه برداشت فرد از خود، احساسات و در نتیجه رفتارهای او را شکل می دهد. به عنوان نمونه، افرادی که خود را منظم می دانند، معمولاً به موقع داروهای خود را مصرف می کنند و سبک زندگی سالم تری را حفظ می نمایند.

در گذشته، شخصیت افراد عمدتا با استفاده از مدلی معروف به پنج عاملی شخصیت یا OCEAN ارزیابی می شد که شامل پنج بُعد اصلی است:

گشودگی (Openness)، وظیفه شناسی (Conscientiousness)، برون گرایی (Extraversion)، سازگاری (Agreeableness) و روان نژندی (Neuroticism).

اما مطالعه جدید که در نشریه تحقیقات روانشناختی منتشر شده است، این دسته بندی کلی را به مجموعه ای از ویژگی های جزیی تر و دقیق تر تقسیم کرده است.

پژوهشگران با استفاده از داده های مربوط به 22 هزار نفر، پاسخ های پیشین شرکت کنندگان به پرسش نامه های پنج عامل بزرگ را بررسی کردند و هر پاسخ را به عنوان یک ویژگی مستقل تحلیل کردند. سپس میزان مرگ ومیر افراد بین سنین 6 تا 28 سالگی مورد پیگیری قرار گرفت.

رنه موتوس ، استاد روان شناسی شخصیت در دانشگاه ادینبورو و از نویسندگان این پژوهش، در گفت وگو با بخش سلامت یورونیوز گفت:

ما دریافتیم که پیش بینی مرگ ومیر تقریباً دو برابر دقیق تر می شود اگر به جای پنج دسته اصلی، این ویژگی های جزیی تر را بررسی کنیم.

او افزود: این بدان معناست که مسیرهای گوناگونی وجود دارد که از طریق آن ها شخصیت می تواند بر طول عمر تأثیر بگذارد. برای یک فرد ممکن است این مسیر از طریق تنظیم هیجاناتش باشد، در حالی که برای فردی دیگر ممکن است به رفتارهای او مربوط شود.

به گفته موتوس، کسانی که خود را فعال توصیف کرده بودند، 21 درصد کمتر از دیگران در طول دوره مطالعه درگذشتند؛ این نتیجه مستقل از سن، جنسیت و وضعیت پزشکی افراد به دست آمد.

ویژگی هایی مانند منظم بودن، سرزنده بودن، مسئولیت پذیری، سخت کوشی، کمک کردن به دیگران و دقت در کارها نیز با افزایش احتمال طول عمر ارتباط داشتند، در حالی که اضطراب و بدخلقی با افزایش خطر مرگ ومیر همراه بودند.

دکتر جان فرانسیس لِیدر ، روان شناس و پژوهشگر علوم شناختی، در گفت وگو با یورونیوز سلامت توضیح داد:

به طور کلی، الگوهای خاصی از تفکر، احساس و رفتار می توانند به صورت مستقیم بر سلامت روان و توانایی بهره گیری از حمایت ها و مراقبت های پیشگیرانه تأثیر بگذارند، که در نهایت می تواند بر طول عمر فرد اثر بگذارد.

او افزود: با این حال، ارائه دهندگان خدمات بهداشتی می توانند با تطبیق نوع مراقبت ها متناسب با تیپ های شخصیتی و تفاوت های فردی، شکاف های موجود را کاهش دهند و خدماتی شخصی سازی شده تر ارائه کنند.

اگر با خواندن این گزارش نگران شده اید که شخصیت شما با ویژگی های طول عمر هم خوان نیست، جای نگرانی نیست. به گفته دکتر فرانسیس لِیدر، صفات شخصیتی اگرچه نسبتاً پایدارند، اما ثابت و تغییرناپذیر نیستند.

او گفت: ویژگی های شخصیتی می توانند در طول زندگی تغییر کنند، به ویژه در نتیجه تلاش آگاهانه یا دگرگونی های مهم در زندگی. نکته اساسی این است که باید شخصیت را نه تنها از منظر فردی، بلکه از منظر اجتماعی نیز در نظر گرفت.

او ادامه داد: ممکن است فردی به تنهایی در یافتن انگیزه مشکل داشته باشد، اما در یک جامعه حمایتی بتواند بسیار بهتر عمل کند. یا برعکس، ممکن است شخصی از توانایی فردی کافی برخوردار باشد، اما برای فعال شدن نیاز به حمایت یا سازگاری های خاصی داشته باشد.

با گسترش گرایش نظام های درمانی به سمت پزشکی دقیق و مراقبت های فردمحور، به ویژه با پیشرفت ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی فوق تخصصی، موتوس معتقد است که این نوع پژوهش ها می تواند به ویژه برای بیماران مبتلا به اختلالات روانی تأثیرگذار باشد.

او گفت: این یافته ها نشان می دهند که در آینده می توانیم با دقت بالا احتمال بروز انواع بیماری های روانی یا وضعیت های مرتبط با سلامت روان را بر اساس ارزیابی شخصیت پیش بینی کنیم، به ویژه اگر این ارزیابی ها به صورت دقیق و چندلایه انجام شوند.

به گفته موتوس، این نوع آزمون های دقیق شخصیتی می توانند در حوزه های دیگری مانند مدارس و محیط های کاری نیز کاربرد داشته باشند. با این حال، او تأکید کرد که این مطالعه هنوز در مرحله اثبات فرضیه است و برای به کارگیری عملی نیاز به پژوهش های بیشتر دارد.

وی ابراز امیدواری کرد که شاید حدود پنج سال طول بکشد تا داده های کافی بین ارزیابی شخصیت و میزان مرگ ومیر جمع آوری شود، اما من اطمینان دارم که در آینده پیوندهای قوی تر، عملی تر و قابل درک تری میان شخصیت و عواملی مانند طول عمر پیدا خواهیم کرد.