به گزارش پارسینه ؛ تریپتوفان یک اسیدآمینه ضروری است؛ یعنی بدن قادر به تولید آن نیست و باید از طریق رژیم غذایی دریافت شود. این ماده در خوراکی های پروتیینی مثل پنیر، شیر، بوقلمون، ماهی و حتی شکلات وجود دارد. اما نکته جالب اینجاست که حضور تریپتوفان در بدن ما فراتر از نقش ساخت پروتیین هاست. این اسیدآمینه مسیر متابولیکی ویژه ای را طی می کند و تبدیل به ترکیباتی می شود که مستقیماً بر خلق وخو و چرخه خواب اثر می گذارند.

احساس خواب آلودگی بعد از غذا صرفاً به پر بودن معده یا مصرف کربوهیدرات ها محدود نمی شود، بلکه با ورود تریپتوفان به مغز و تولید سروتونین (Serotonin) و ملاتونین (Melatonin) مرتبط است. همین دو ماده، مغز را وارد حالتی آرام و آماده برای خواب می کنند. در این مقاله بررسی می کنیم که دقیقاً تریپتوفان چگونه عمل می کند، چه غذاهایی غنی از آن هستند، چرا همیشه این اثر به وضوح حس نمی شود و چگونه ذهن ما حتی برداشت متفاوتی از خواب آلودگی غذایی دارد.

تریپتوفان یک اسیدآمینه ضروری است که در گروه اسیدهای آروماتیک قرار می گیرد و بدن آن را برای ساخت پروتیین ها و برخی ترکیبات زیستی حیاتی به کار می گیرد. ویژگی مهم تریپتوفان این است که پیش ساز اصلی سروتونین (Serotonin) محسوب می شود. سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است که در تنظیم خلق، حافظه و احساس خوشی نقش دارد. وقتی سطح سروتونین بالا برود، فرد احساس آرامش بیشتری تجربه می کند.

علت اصلی خواب آلودگی پس از غذا ترکیب چند عامل است، اما تریپتوفان نقش محوری دارد. وقتی غذایی غنی از کربوهیدرات مصرف می کنیم، سطح انسولین در خون بالا می رود. انسولین ورود بسیاری از اسیدهای آمینه به سلول ها را تسهیل می کند، اما تریپتوفان کمتر تحت تأثیر این روند قرار می گیرد. در نتیجه نسبت تریپتوفان آزاد در خون نسبت به سایر اسیدهای آمینه افزایش می یابد و این امکان را پیدا می کند که راحت تر از سد خونی-مغزی (Blood-Brain Barrier) عبور کند.