به گزارش پارسینه و به نقل از history، از دیوارهای آرامگاه یک حسابدار، یک نقاشی دیواری 3000 ساله صحنه هایی از شکار، ماهیگیری و ضیافت های فضای باز را به تصویر می کشد.

در حدود سال 1820، تاجری یونانی سوری، دیپلمات و شکارچی آثار باستانی به نام جیووانی آناستازی گروهی کارگر با دیلم را به مکانی مخفی در بیابان مقابل شهر باستانی تبس (واست) در محدوده ی امروزی شهر لوکسور برد. آنجا، او از آن ها خواست تا بخش هایی از گچ ضخیم دیوارهای یک آرامگاه سنگی متعلق به دودمان هجدهم (پیش از 1350 پیش از میلاد) را جدا کنند.

آناستازی سپس 11 قطعه گچی شامل بخش هایی از هشت صحنه ی نقاشی شده را به کنسول کل بریتانیا، هنری سالت ، فروخت. سالت این آثار را در مجموعه ی آثار باستانی خود گنجاند و بعدها آن ها را با ضرر و به گفته ی خودش به مبلغ ناچیز 2000 پوند به موزه ی بریتانیا واگذار کرد.

امروزه، این صفحات گچی که از سال 1835 تقریباً به طور مداوم در موزه به نمایش درآمده اند، یکی از نقاط اوج هنر مصر باستان محسوب می شوند و دیدگاه مصریان باستان درباره ی زندگی و جهان پس از مرگ را با جزییاتی زنده به تصویر می کشند.

نقاشی های دیواری که آناستازی جدا کرده و فروخته بود، از آرامگاه نب آمون آمده بودند کاتب و حسابدار غلات معبد آمون که در معبد کرنک در نزدیکی محل دفن، سمت اداری داشت. نب آمون اگرچه از خاندان سلطنتی نبود، اما به نظر می رسد مدیر میان رده ای موفق و مرفه بوده باشد. صحنه های آرامگاه او که برای بازدیدکنندگان طراحی شده بودند زندگی و آرزوهای پس از مرگ مردی بانفوذ و خوش گذران را نشان می دهند.

نقاشی های باقی مانده، نب آمون را در حال ارزیابی محصولات کشاورزی، بررسی غازها و گاوها (و کارگران آن ها) و شرکت در ضیافتی مجلل با هم رده هایش نشان می دهند؛ ضیافتی با غذاهای لذیذ و دختران رقاص. اما صحنه ی برجسته تر، نب آمون را همراه با همسر و دخترش در تعامل با طبیعت نشان می دهد آن طور که فقط یک مصری ثروتمند می توانست: با لباس های فاخر در حال شکار پرندگان در نیزارهای نیلوفر کنار رود نیل، در حال لذت بردن و دیدن زیبایی ها به گفته ی متن هیروگلیف.

ترکیب بندی نقاشی از حیات وحش در هوا، زمین و زیر آب سرشار است. نب آمون با کلاه گیس مشکی در مرکز صحنه قرار دارد؛ در یک دست چوب پرتابی با سر مار و در دست دیگر سه مرغ ماهی گیر مصنوعی. چندین گونه ی پرنده ی آبی در حال پرواز و ماهی ها در زیر قایق خانواده شنا می کنند.

همسر نب آمون، حتشپسوت (که نباید با فرعون زن مشهور به همین نام اشتباه گرفته شود) پشت سر او ایستاده و بادبزنی از گل های نیلوفر در دست دارد. دخترشان در پایین تصویر زانو زده، پای پدر را گرفته و گل های بیشتری از آب بیرون می کشد. پروانه هایی که در اطراف پرواز می کنند با جزییاتی نقاشی شده اند که گونه شان (Danaus chrysippus) قابل شناسایی است. اما شاید ستاره ی اصلی صحنه، گربه ی طلایی رنگ خانواده باشد که در حال پرش، هم زمان سه پرنده را با دندان و پنجه گرفته است.

این نقاشی با جزییات طبیعی و هنرمندانه اش قرن ها توجه بینندگان را جلب کرده، اما یافته های اخیر به معانی نمادین عمیق تری اشاره دارند. در جریان مرمت دقیق نقاشی ها در اوایل دهه ی 2000، بایگان ها تکه هایی از ورق طلا را در چشم های گربه کشف کردند تنها نمونه ی شناخته شده از طلاکاری در نقاشی های آرامگاه های تبس. این نشان می دهد که گربه ممکن است هم نماد حیوان خانگی خانواده باشد و هم اشاره ای به خدای خورشید آمون در حال شکار دشمنان نور.

قطعات باقی مانده از آرامگاه نب آمون همچنین شاهدی بر تغییر فرهنگی عظیم در مصر هستند که اندکی پس از ساخت آرامگاه رخ داد؛ زمانی که فرعون آخن آتون (همسر نفرتیتی و احتمالاً پدر توت عنخ آمون) دین سنتی مصر را رها کرد و به پرستش یکتاپرستانه ی آتون روی آورد. اشاره ها به خدایانی مانند آمون از جمله بخش دوم نام نب آمون از کتیبه های آرامگاه تراشیده شدند.

تقریباً تمام اطلاعات ما درباره ی زندگی و مرگ نب آمون از متن های هیروگلیف کنار نقاشی ها به دست آمده اند. هیچ اشاره ی قطعی دیگری به نب آمونِ حسابدار ارشد یافت نشده چرا که نب آمون نامی رایج بوده است. و جیووانی آناستازی راز محل دقیق آرامگاه را با خود به گور برد؛ در سال 1860.