محمد حسین جبه داری گفت: کفش مدرسه باید سبک، انعطاف پذیر و دارای تهویه مناسب باشد تا از خستگی و تعریق پا جلوگیری کند؛ داشتن فضای کافی در پنجه کفش، استفاده از کفی ارتوپدی و پاشنه کوتاه و پهن با ارتفاع 2 تا 3 سانتیمتر به حفظ تعادل، حمایت از قوس کف پا و پیشگیری از مشکلات اسکلتی و کمردرد کمک می کند.

این متخصص طب فیزیکی افزود: کفش ها بهتر است از چرم طبیعی یا پارچه باکیفیت باشند و بند یا چسب آنها طوری تنظیم شود که اندازه دقیق پا را فراهم کند، همچنین فاصله نوک انگشتان تا جلوی کفش باید یک تا یک ونیم سانتیمتر باشد و حتماً با پوشیدن جوراب امتحان شود.

جبه داری تأکید کرد: والدین هنگام خرید هر دو لنگه کفش را امتحان کنند، زیرا پای راست و چپ ممکن است اندازه متفاوت داشته باشد و کفش باید برای هر دو پا راحت باشد.

وی یادآور شد: خیلی از افراد بر این باورند که کفش بعد از مدتی جا باز می کند، اما این باور، اثبات علمی ندارد و کفش تنگ یا نامناسب می تواند سلامت پا را به خطر بیندازد.

این متخصص طب فیزیکی با اشاره به اینکه کفش ورزشی برای استفاده روزمره مناسب تر از کفش رسمی است، افزود: کفش ورزشی سبک، انعطاف پذیر، دارای تهویه مناسب و ضربه گیر است به همین دلیل برای استفاده روزمره مناسب تر است؛ کفش رسمی ظاهر مرتبی دارد اما انعطاف و تهویه آن کمتر است و استفاده طولانی از آن ممکن است سلامت پا را به خطر بیندازد.

به گفته جبه داری، استفاده از کفش غیر استاندارد می تواند باعث تاول، میخچه، پینه، ناخن فرورفته و مشکلات اسکلتی و عضلانی مانند کمردرد، زانودرد، صافی کف پا، انحراف شست، تغییر الگوی راه رفتن و قوز کردن شود.

وی افزود: کفش های نامناسب و غیر استاندارد موجب خستگی، کاهش تمرکز و اُفت مشارکت دانش آموز در فعالیت های روزانه خواهد شد و در بلندمدت زمینه آرتروز زودرس و ناهنجاری های قامتی را فراهم می کند.

جبه داری یادآور شد: کفش مدرسه بخشی از سلامت و بهداشت دانش آموز است و انتخاب درست آن می تواند نقش تعیین کننده ای در کیفیت زندگی آنان داشته باشد.

منبع: وبدا