به نقل از ایسنا، شورای امنیت سازمان ملل متحد روز جمعه طی جلسه ای نتوانست پیش نویس قطعنامه ای را که هدف آن تمدید لغو تحریم ها علیه ایران در چارچوب توافق هسته ای سال 2015 بود، تصویب کند؛ اقدامی که راه را برای بازگشت تحریم های سازمان ملل تا پایان این هفته هموار کرده است.

اندیشکده شورای آتلانتیک مستقر در واشنگتن در گزارشی به قلم راب مک ایر سفیر پیشین انگلیس در تهران می نویسد: سه کشور اروپایی عضو برجام شامل بریتانیا، آلمان و فرانسه به عنوان طرف های اروپایی برجام در سال 2015، خود را مجبور به استفاده از اهرم بدنام اسنپ بک جهت بازگرداندن تحریم های سازمان ملل متحد علیه ایران یافته اند. این اهرم احتمالا در پایان این ماه اجرایی خواهد شد، مگر اینکه یک امتیاز بعید در آخرین لحظه از سوی ایران بتواند فضایی برای تعویق در شورای امنیت ایجاد کند.

او در ادامه تاکید می کند: این موقعیتی نیست که سیاستگذاران در لندن، پاریس یا برلین می خواستند در آن حضور داشته باشند اما پیش از آنکه انقضای اقدامی تحت عنوان اسنپ بک به اتمام برسد، باید کاری انجام دهند و آنها چاره دیگری ندارند.

دیپلمات پیشین انگلیسی به سناریوی احتمالی بازگشت تحریم های سازمان ملل علیه ایران اشاره و چنین استدلال می کند: با فرض اینکه مکانیسم ماشه اتفاق بیفتد، کشورهای عضو سازمان ملل بار دیگر موظف به اجرای تحریم ها از جمله تحریم تسلیحاتی علیه ایران خواهند بود. در عمل، این امر احتمالا آسیب بیشتری به اقتصاد ایران که از پیش تحت تحریم ها و فشار حداکثری ایالات متحده قرار داشته، وارد نکند اما تاثیر سیاسی آن احتمالا این خواهد بود که هرگونه توافق مذاکره شده را به چشم اندازی حتی دورتر بدل می کند. و ایران تهدید کرده است که احتمالا با خروج از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای دست به اقدام تلافی جویانه خواهد زد.

نگارنده در این قسمت از گزارش با اشاره به اشتباه غرب در قبال ایران می نویسد: طنز ماجرا این است که برای جامعه بین المللی، اکنون بهترین زمان برای مذاکره جهت یک توافق جدید و پایدار با ایران خواهد بود. در عوض، تحریم های ماشه ما را به سمت رویارویی بی نتیجه تری سوق می دهد. از سوی دیگر، به نظر نمی رسد دولت ایالات متحده مشتاق باشد که در مذاکرات صبورانه و با جزییات لازم، وارد عمل شود و در عوض، مواضع حداکثری اتخاذ می کند که به نوعی تسلیم شدن منجر می شود که بعید است ایران آن را در نظر بگیرد. در نتیجه، به طور کلی چشم انداز هرگونه مذاکرات مجدد، تاریک و مبهم به نظر می رسد.

اودر رابطه با آینده برجام می گوید: بازگرداندن تحریم ها نه تنها به معنای پذیرش نهایی شکست برجام است، بلکه اصطکاک را در شورای امنیت نیز افزایش خواهد داد. روسیه و چین طرف ایران را خواهند گرفت اما تکرار اینکه طرف های برجام چگونه به اینجا رسیدند، فایده ای ندارد. و نکته کلیدی این است که در ادامه چه اتفاقی می افتد.

مک ایر در پایان این گزارش ضمن تاکید بر این مسئله که اگر تمامی تحریم ها علیه ایران بازگردد، اوضاع برای خود غرب دشوارتر خواهد شد، می نویسد: هنگامی که اوضاع آرام شود، غرب احتمالا با این تشخیص مواجه خواهد شد که گزینه کم خطرتر، فرآیند پرزحمت مذاکره برای نوعی توافق جدید است؛ توافقی که برنامه هسته ای نظامی ایران را برای همیشه در ازای کاهش تحریم ها از بین ببرد. اما، این اقدام فوق العاده سخت است. در پایان، این به نفع غرب است که احتمال دستیابی به یک راه حل از طریق مذاکره را زنده نگه دارد.