به نقل از روزنامه جوان عضویت حتی ناخواسته در کانال های همسریابی کافی است تا کاربران با تبلیغات فریبنده مواجه شوند؛ صفحاتی که با عناوین مذهبی و شرعی ظاهر می شوند، اما هدفشان صید افراد و دریافت مبالغ مالی است.

این شبکه ها با ارائه اطلاعات ساختگی از افراد و دریافت هزینه، کاربران را وارد چرخه اخاذی و فشارهای روانی می کنند. بسیاری از قربانیان به دلیل ترس از آبرو شکایت نمی کنند. این سکوت موجب گستاخی کلاهبرداران می شود و قربانیان بیشتری به دام می افتند.

گزارش ها حاکی از آن است که تهدید و فشارهای روانی، گاه به اعتیاد یا فروپاشی زندگی شخصی قربانیان نیز منجر شده است. افزایش سن ازدواج، مشکلات اقتصادی، بیکاری، ضعف مهارت های ارتباطی و ناآگاهی از خطرات فضای مجازی، زمینه را برای فعالیت این شبکه ها فراهم کرده است. گردانندگان با شناخت همین آسیب ها، قربانیان را شناسایی می کنند و مورد سوءاستفاده قرار می دهند. از نظر اجتماعی، گسترش چنین کانال هایی به تضعیف نهاد خانواده و عادی سازی روابط سطحی و موقت می انجامد که تهدیدی برای سلامت روان و انسجام اجتماعی است.

این صفحات با انتشار آگهی های جعلی از افراد با سن، موقعیت و ویژگی های ساختگی، مخاطب را ترغیب می کنند که برای آشنایی بیشتر هزینه ای بپردازد. کار از همین جا آغاز می شود؛ مبالغی که از چندصد هزار تومان تا چندده میلیون تومان متغیر است دریافت می شود، اما نه خبری از معرفی همسر است و نه پاسخی برای وعده های داده شده. در مواردی نیز گردانندگان با فریب افراد و دسترسی به اطلاعات خصوصی شان، آنان را تحت فشار قرار می دهند و در صورت مقاومت، تهدید به افشای اطلاعات یا انتشار تصاویر می کنند.

با وجود هشدارهای متعدد همچنان شاهد فعالیت گسترده این کانال ها هستیم. بخشی از این وضعیت ناشی از ضعف نظارت و کم کاری دستگاه های مسئول است. پلیس سایبری بارها اعلام کرده چنین سایت ها و کانال هایی فاقد هرگونه مجوز رسمی هستند و فعالیت آنها مجرمانه است، اما مقابله صرفاً قضایی کافی نیست. نهادهای آموزشی، رسانه های عمومی، دانشگاه ها و مراکز فرهنگی باید با تولید محتوای آگاهی بخش، مخاطبان را از خطرات این دام ها مطلع کنند. آموزش سواد رسانه ای، به ویژه برای نسل جوان، ضرورتی انکارناپذیر است. وزارتخانه ها و سازمان های مرتبط با حوزه خانواده و جوانان نیز وظیفه دارند جایگزین های امن و قابل اعتمادی را برای مشاوره و همسرگزینی ارائه دهند تا زمینه سوءاستفاده از بین برود.

افزایش روزافزون این کانال ها، زنگ خطری جدی برای جامعه است. این پدیده نه تنها سرمایه های مالی افراد را هدف قرار داده، بلکه سلامت روانی، امنیت اجتماعی و بنیان خانواده را هم تهدید می کند. جامعه نیازمند اقدام همزمان و هماهنگ همه نهادهاست؛ از دستگاه های قانون گذار و قضایی تا نهادهای آموزشی و رسانه ای. در کنار آن، خانواده ها باید آگاهی خود را افزایش دهند و نسبت به خطرات فضای مجازی هوشیارتر باشند. پیش از هر چیز، افراد باید بدانند که هیچ یک از این کانال ها و سایت ها مجوز قانونی ندارند و اعتماد به آنها به معنای قدم گذاشتن در مسیری است که پایانش می تواند نابودی حیثیت، امنیت و حتی جان انسان باشد.