مرغ دبیر یا مرغ منشی؛ یکی از گونه های پرندگان است که در ساوان ها و دشت های باز آفریقا زندگی می کند. این پرنده می تواند تا حدود 120 سانتی متر قد داشته باشد و طول بال هایش به 220 240 سانتی متر می رسد. پاهای بلند، بال های گسترده، پرهای سیاه در فراز سر و مژه های چشمگیر، از ویژگی های ظاهری شاخص آن به شمار می روند.

مرغ دبیر، همانند بسیاری از گونه های دیگر، از بهره کشی انسانی بی نصیب نمانده است. در برخی مناطق از آن برای نمایش های سنتی یا شکار نمایشی استفاده شده و گاهی نیز به خاطر ظاهر منحصربه فرد و پرهای زیبا شکار می شده است. تخریب زیستگاه طبیعی این پرنده، به دلیل کشاورزی به طور عمده برای خوراک دام، آتش سوزی عمدی و جنگل زدایی و گسترش سکونتگاه های انسانی، نوعی بهره کشی محسوب می شود، چرا که زمین ها و منابع غذایی آن برای منافع انسان ها تصرف شده است. حتی در برخی باغ وحش ها یا مراکز تفریحی، مرغ دبیر به عنوان جاذبه ای برای بازدیدکنندگان در قفس نگهداری می شود که محدود کردن آزادی طبیعی آن محسوب می شود.

مرغ دبیر پرنده ای استراتژیک است. برخلاف بسیاری از پرندگان شکاری که با پرواز سریع به شکار می پردازند، این پرنده بیشتر بر روی زمین قدم می زند و با صبر، دقت و تمرکز طعمه خود را تعقیب می کند. شهرت آن به جسارت و مقابله با مارهای سمی زبانزد است و با ضربات قدرتمند پا طعمه را از پای درمی آورد. با وجود استقلال طلبی، هنگام جفت گیری پیوندی پایدار و وفادار با شریک خود برقرار می کند و در دوران جوجه داری رفتاری محافظانه و مسئولانه از خود نشان می دهد. ترکیب وقار، ظرافت و قدرت در حرکاتش، مرغ دبیر را به یکی از منحصربه فردترین شخصیت ها در جهان پرندگان تبدیل کرده است، اما درحال نابودیست... و هرگونه ی جانوری که رنج بکشد و نابود شود انگار بخشی از هویت ما و زمین نابود شده است.