به نقل از​ خبرآنلاین، دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران روز جمعه به وقت محلی در نشست شورای امنیت درباره ایران در سخنانی گفت: آمریکا و تروییکا به جای پذیرش این مسیر عقلانی، تشدید، فشار و تفرقه را برگزیدند. این تناقض میان گفتار و اقدامات آنان بار دیگر ثابت می کند که قصد واقعی شان نه دیپلماسی، بلکه تشدید است. آنان اکنون باید مسئولیت کامل بحرانی را که خود ساخته اند بر عهده گیرند.

متن کامل سخنرانی امیرسعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

آقای رییس،

در آغاز، اجازه دهید مراتب قدردانی عمیق خود را از آن دسته از اعضای شورا از جمله الجزایر، پاکستان، چین و فدراسیون روسیه ابراز دارم که سیاست های اجبار را رد کرده و اصول دیپلماسی، عدالت و قانون را پاس داشته اند. رأی آنان در روز جاری، تعهد واقعی به دیپلماسی را نشان داد. موضع آنان امروز پیامی روشن را مخابره می کند: منازعات باید از طریق گفت وگو حل و فصل شوند، نه با ابزارهای خام فشار و ارعاب. آنان انتخاب کرده اند که در سمت درست تاریخ بایستند.

آقای رییس،

موضع ایران روشن و ثابت است: قطعنامه 2231 باید دقیقاً مطابق آنچه توافق شده اجرا گردد. زمان بندی های آن توصیه یا پیشنهاد نیستند؛ بلکه تعهدات الزام آوری هستند که با دشواری مورد مذاکره قرار گرفته و به اتفاق آرا توسط این شورا تأیید شده اند. هرگونه تلاش از سوی سه کشور اروپایی برای بازاعمال تحریم هایی که پیش تر لغو شده اند، نه تنها بی اساس است بلکه حمله ای مستقیم علیه حقوق بین الملل و اعتبار خود شورای امنیت محسوب می شود.

قطعنامه 2231 و برجام دستاوردهایی دشوار و حاصل بیش از یک دهه مذاکرات بودند. این دو، تمامی نگرانی ها درباره برنامه هسته ای ایران را برطرف کردند و ماهیت صرفاً صلح آمیز آن را تأیید نمودند. ایران توافق را به طور کامل و با حسن نیت اجرا کرد. هیچ کشور دیگری هرگز خود را به چنین راستی آزمایی های سخت گیرانه و مداخله گرانه آژانس بین المللی انرژی اتمی نسپرده است. ما به عهد خود وفا کردیم. ایالات متحده آمریکا، تروییکا و اتحادیه اروپا چنین نکردند.

این ایالات متحده آمریکا بود که در سال 2018 به صورت یکجانبه توافق را پاره کرد و تحریم ها را در چالشی آشکار علیه این شورا بازاعمال نمود. این تروییکا بود که در انجام تعهدات خود قصور ورزید، در حالی که پشت وعده های توخالی پنهان شدند و به طور خاموش از رهنمودها و دستورات واشنگتن پیروی کردند. اکنون، در نمایشی آشکار از ریاکاری، ادعا می کنند که ایران باید به سبب اقداماتی مجازات شود که ما تنها پس از سال ها تحمل نقض های آنان اتخاذ نمودیم.

آقای رییس،

ما به طور قاطع اخطار تروییکا مورخ 28 اوت 2025 را رد می کنیم. این اخطار از نظر آیین کاری بی اعتبار، از لحاظ سیاسی مغرضانه، و از حیث حقوقی باطل است. تروییکا با دور زدن سازوکار حل وفصل اختلافات برجام، همان چارچوبی را از هم گسیختند که مدعی دفاع از آن هستند. بدتر آنکه، طرف هایی که مدت ها در نقض اساسی بوده اند، نمی توانند ناگهان خود را به عنوان پاسداران پایبندی معرفی کنند. این نه حقوقی است و نه قانون؛ بلکه فرصت طلبی ای است که در پوشش قانونی بودن پنهان شده است.

اقدامات جبرانی ایران نه نسنجیده بودند و نه یکجانبه. این اقدامات حساب شده، شفاف و کاملاً منطبق با حقوق ما ذیل برجام بودند. تحریف این اقدامات قانونی به عنوان دستاویزی برای فعال سازی مکانیزم بازگشت خودکار تحریم ها، پاداش دادن به ناقضان و مجازات پایبندان است؛ وارونگی معوج عدالت که خودِ شورا را تضعیف می کند.

آقای رییس،

این فاجعه در بستر تجاوز آشکار رخ می دهد. تأسیسات هسته ای تحت پادمان ایران نه به صورت مخفیانه، بلکه آشکارا، توسط اسراییل به عنوان یک رژیم یاغی، و آمریکا به عنوان امین معاهده عدم اشاعه، مورد حمله قرار گرفته اند. تأسیساتی که تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی بودند، در نقض همه اصول حقوق بین الملل و بنیان های رژیم عدم اشاعه بمباران شدند. با این حال، به جای محکومیت، ما شاهد سکوت و بدتر از آن، توجیه از سوی همان دولت هایی هستیم که اکنون درباره تعهدات به ایران درس می دهند. چه شاهدی روشن تر از این بر معیارهای دوگانه و رفتارهای ریاکارانه می تواند وجود داشته باشد؟

با وجود این، ایران دیپلماسی را رها نکرد. در 9 سپتامبر در قاهره، ما با آژانس بین المللی انرژی اتمی به تفاهمی برای از سرگیری همکاری دست یافتیم، که گامی مهم و آینده نگرانه بود. اما آمریکا و تروییکا به جای بهره برداری از این فرصت، آن را مردود دانستند و شکاف میان گفتار و مقاصد واقعی خود را آشکار ساختند. آنان از گفت وگو سخن می گویند در حالی که آن را خفه می کنند؛ از حمایت از دیپلماسی دم می زنند در حالی که آن را زیر تهدیدها دفن می سازند.

این اقدام نسنجیده، گفت وگو را تضعیف می کند، به تجاوز پاداش می دهد و رویه ای خطرناک بنا می گذارد.

تروییکا و آمریکا در هماهنگی با رژیم اسراییل، ادعاهای کاذبی را منتشر می کنند مبنی بر اینکه برنامه هسته ای ایران تهدیدی برای صلح و امنیت است. چنین ادعایی جعل حقیقت است. ایران نه برجام، نه معاهده عدم اشاعه، و نه تعهدات پادمانی خود را نقض نکرده است. برنامه هسته ای ما کلاً صلح آمیز باقی مانده است.

آقای رییس،

حتی بی طرفی این شورا نیز خدشه دار شده است. تحت فشار برخی اعضای دائم، ریاست شورا الزام به در نظر گرفتن دیدگاه های تمامی اعضای برجام از جمله ایران، روسیه و چین، پیش از ارائه پیش نویس قطعنامه امروز را نادیده گرفت. این الزام به صراحت در بند 11 قطعنامه 2231 و حتی در پیش نویس رییس ذکر شده است. با این حال، در عمل، رییس شورا این زبان را نادیده گرفت، بی طرفی شورا را نقض نمود و عملاً با ارائه پیش نویس و درخواست رأی گیری، بدون تضمین انعکاس صحیح مواضع چین، ایران و روسیه به عنوان اعضای واقعی برجام، اقدام تروییکا را تأیید کرد.

این اجماع سازی نبود؛ اجبار بود. نتیجه، تصمیمی است تحمیل شده بر شورا، نه تصمیمی متعلق به شورا.

در پایان، آقای رییس، مایلم موضع قاطع ایران را بیان نمایم:

1. اقدام امروز شتابزده، غیرضروری و غیرقانونی است. ایران هیچ الزامی برای اجرای آن قائل نیست.

2. مسئولیت پیامدهای وخیم آن به طور کامل بر عهده آمریکا و تروییکا است که اتهامات ساختگی علیه ایران تراشیدند و در عین حال حملات مجرمانه رژیم اسراییل به تأسیسات تحت پادمان را ممکن ساختند.

3. این اقدام، بدون اجماع، شورا را تضعیف می کند، دیپلماسی را خدشه دار می سازد و رژیم عدم اشاعه را به خطر می اندازد.

4. برنامه هسته ای ایران نه با بمب نابود خواهد شد، نه با تحریم متوقف خواهد گشت، و نه از مسیر صلح آمیز خود منحرف خواهد شد. درِ دیپلماسی بسته نیست؛ اما این ایران خواهد بود، نه دشمنانش، که تصمیم خواهد گرفت با چه کسی و بر چه مبنایی وارد تعامل شود.

آقای رییس،

امروز شورا فرصت گفت وگو و اجماع را بر باد داد. روسیه و چین با حسن نیت ابتکاری متوازن برای تمدید قطعنامه 2231 و حفظ دیپلماسی ارائه کردند.

آمریکا و تروییکا به جای پذیرش این مسیر عقلانی، تشدید، فشار و تفرقه را برگزیدند. این تناقض میان گفتار و اقدامات آنان بار دیگر ثابت می کند که قصد واقعی شان نه دیپلماسی، بلکه تشدید است. آنان اکنون باید مسئولیت کامل بحرانی را که خود ساخته اند بر عهده گیرند.

هیچ تردیدی نباید وجود داشته باشد: ایران در دفاع از حاکمیت خود، حقوق خود و ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای خود استوار خواهد ماند. ما در برابر اجبار تسلیم نخواهیم شد. ما از تهدیدات غیرقانونی مرعوب نخواهیم شد. و اجازه نخواهیم داد این شورا به ابزاری برای بی عدالتی بدل شود.

سپاسگزارم، آقای رییس.