اجلاس اضطراری سران کشورهای اسلامی و عربی با برگزاری نشست وزرا دیروز بعدازظهر در دوحه آغاز شد؛ وزرا در این نشست به بررسی مسائل حیاتی منطقه پرداختند و بحث های مهمی مطرح کردند.

نخست وزیر و وزیر امور خارجه قطر، به عنوان میزبان و رییس نشست، مواضع کشورشان را بیان کردند و تاکید کردند که حمله رژیم صهیونیستی به قطر اقدامی بی سابقه و بسیار خطرناک است که با همه موازین و قواعد حقوق بین الملل مغایرت دارد.

تعداد دیگری از کشورها نیز سخنرانی کردند و متن پیش نویس بیانیه اجلاس توزیع شد. این نشست فرصتی بود برای دیدارهای دوجانبه وزیر امور خارجه با همتایان خود. گفتگوهایی با وزیران امور خارجه پاکستان، لبنان، سومالی، مصر و چند نفر دیگر انجام شد که در آن ها علاوه بر بحث درباره روابط دوجانبه جمهوری اسلامی ایران با این کشورها، درباره تحولات منطقه نیز تبادل نظر صورت گرفت.

از میان تحولات منطقه، مهم ترین موضوع، ادامه نسل کشی در غزه و ضرورت اقدام عاجل در سطح منطقه و بین المللی برای توقف نسل کشی و کمک به مردم مظلوم فلسطین است.

امروز جلسه سران برگزار شد. به نظر من نکات مهمی در این رویداد وجود دارد؛ چرا که کمتر از یک هفته پس از حمله رژیم صهیونیستی به قطر، این نشست برگزار شده است.

سخنگوی وزارت امور خارجه درباره اهمیت اجلاس سران کشورهای اسلامی گفت: تعداد زیادی از کشورهای اسلامی در سطح رییس جمهور و رییس دولت در این نشست شرکت کردند. خود این موضوع معنادار است؛ چرا که کشورهای اسلامی و منطقه به صورت جدی خطر را درک کرده اند و متوجه هستند که در صورت عدم اقدام جدی از سوی کشورهای اسلامی و منطقه برای مهار سیطره طلبی و جنگ افروزی رژیم صهیونیستی، این حوادث ممکن است برای هر کشوری و در هر بخشی از منطقه تکرار شود.

این نشست می تواند یک نقطه عطف در تلاش دسته جمعی کشورهای منطقه و اسلامی برای صیانت از امنیت و ثبات در منطقه غرب آسیا باشد.

بقایی درباره تأثیرات نشست هایی مانند اجلاس دوحه بر تحولات آینده منطقه هم گفت: این مسئله بستگی به این دارد که کشورهای اسلامی و منطقه چگونه اقدام کنند. ما دو سال است که شاهد یک نسل کشی وحشتناک و بی سابقه در فلسطین اشغالی هستیم.

علیرغم نشست های مختلف در سطح بین المللی و در سطح کشورهای اسلامی، اقدامی که عملاً این جنایات را متوقف کند، متأسفانه شاهد نبوده ایم. بنابراین طبیعی است که افکار عمومی منطقه و جهان منتظر مجموعه ای از گام های عملی باشند.

شاید اولین آن ها، دست کم تعلیق روابط دیپلماتیک و اقتصادی کشورهای اسلامی با رژیم صهیونیستی باشد. این حداقل انتظاری است که وجود دارد.