یانیک سینر و کارلوس آلکاراس در سومین فینال متوالی گرنداسلم خود بار دیگر مقابل یکدیگر صف‌آرایی خواهند کرد. این دیدار بیش از همیشه مملو از ریسک و حساسیت است، چرا که علاوه بر جام قهرمانی، صدرنشینی در جدول رده‌بندی ATP نیز به‌ شدت در معرض خطر قرار دارد.

فینال انفرادی مردان در مسابقات آزاد آمریکا با ترکیبی که دقیقاً مطابق پیش‌بینی‌ها بود، برگزار می‌شود؛ اما این به معنای کم‌هیجان بودن آن نیست. رقابت میان کارلوس آلکاراس و یانیک سینر یکی از بهترین نمونه‌های تنیس در سطح ATP است که سطح بازی و شدت رقابت را به اوج رسانده‌اند. تا به امروز، به نظر نمی‌رسد هیچ بازیکنی جز این دو نفر شایسته جایگزینی نسل افسانه‌ای راجر فدرر، رافائل نادال و نواک جوکوویچ باشد. آنها نه تنها استانداردهای بازی را بالاتر برده‌اند، بلکه موجب پیشرفت چشمگیر رشته تنیس شده‌اند.

نکته جالب اینکه امسال در رولان‌گاروس برای اولین بار بود که سینر و آلکاراس در فینال یک گرنداسلم رودرروی هم قرار گرفتند. از آن زمان، مسابقات رو در روی آنها در سطح گرنداسلم و مسترز به سرعت افزایش یافته و اکنون این دیدار در سومین مسابقه پیاپی در یک تورنمنت بزرگ رقم می‌خورد. در این رقابت‌های نفسگیر، دو تنیسور اسپانیایی و ایتالیایی یک تعادل ویژه برقرار کرده‌اند: آلکاراس توانست در خاکی رولان‌گاروس به پیروزی برسد و سینر نیز در چمن ویمبلدون فاتح میدان شد، جایی که برای اولین بار در دوران حرفه‌ای‌اش به قهرمانی این تورنمنت دست یافت.

اگر بخواهیم نگاهی کلی به مسیر حرفه‌ای آنها بیندازیم، باید گفت آلکاراس زودتر از سینر به سطح اول تنیس جهان معرفی شد؛ هر چند تقریباً دو سال از او کوچک‌تر است. در سال 2022 و درست در روز تولد 19 سالگی‌اش (5 ماه می)، آلکاراس به سطحی رسید که بسیاری را شگفت‌زده کرد. او در بهار همان سال، دو عنوان مسترز را کسب کرد؛ ابتدا در زمین سخت میامی و سپس در خاکی مادرید، جایی که با شکست ستارگانی چون رافائل نادال، نواک جوکوویچ و الکساندر زورف نشان داد که توانایی رقابت با بزرگترین‌ها را دارد. نقطه اوج این موفقیت‌ها، قهرمانی در مسابقات آزاد آمریکا بود که موجب شد او جای دنیل مدودف را در صدر رده‌بندی ATP بگیرد و به جوان‌ترین بازیکنی تبدیل شود که تاکنون به این مقام دست یافته است. چند ماه بعد نیز آلکاراس با ثبت رکورد جوان‌ترین بازیکنی که فصل را به عنوان شماره یک جهان به پایان رسانده، جایگاه خود را تثبیت کرد؛ رکوردی که پیشتر در اختیار لیتون هیویت استرالیایی بود.

جالب است بدانید اولین رقابت حماسی و پراهمیت این دو تنیسور در همان مسابقات آزاد آمریکا برگزار شد. آنها در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل هم قرار گرفتند؛ جایی که سینر با برد در دو تای‌بریک، ست سوم را از آن خود کرد و در ست چهارم نیز برای کسب پیروزی و گرفتن امتیاز مسابقه سرویس زد اما آلکاراس با نمایشی چشمگیر امتیاز مسابقه را نجات داد، ست را به سود خود تغییر داد و در ست پنجم حریف را با نتیجه قاطع 6 بر 3 شکست داد. پس از آن، او موفق شد فرانسیس تیافو را در پنج ست مغلوب کند و در فینال نیز پس از چهار ست، کسپر رود را شکست دهد.

نکته جالب اینکه تا پیش از مسابقات آزاد آمریکا سال جاری، تنها فینال آلکاراس در گرند اسلم‌های زمین سخت همین مسابقات بود. او که در سال 2023 در نیویورک از عنوان خود دفاع می‌کرد، در نیمه‌نهایی مغلوب دانیل مدودف شد و در سال قبل در همان مرحله دوم حذف گردید. علاوه بر این، آلکاراس فصل گذشته را با شکست در فینال المپیک پاریس مقابل نواک جوکوویچ به پایان رساند که از نظر استانداردهای خودش، پایان متوسطی بود. بهترین نتیجه او در مسابقات آزاد استرالیا نیز تا امروز، رسیدن به یک‌چهارم نهایی است. در عوض، او پیش از این دو بار قهرمان رولان‌گاروس و ویمبلدون شده و امسال نیز در فینال یک تورنمنت بزرگ روی چمن حضور داشت. فینال آزاد آمریکا 2025 نیز همچون سه سال پیش، نه تنها برای کسب جام بلکه برای تعیین شماره یک جهان، بسیار سرنوشت‌ساز است.

وضعیت رده‌بندی نیز بسیار حساس است. سینر برای حفظ برتری خود باید در نیویورک بهتر از آلکاراس ظاهر شود. پیش از مسابقات، آنها 1890 امتیاز اختلاف داشتند اما سینر برای حفظ این برتری باید از 2 هزار امتیاز دفاع کند، در حالی که آلکاراس تنها 50 امتیاز را دارد. حتی اگر یانیک قهرمان شود، اختلاف به 640 امتیاز کاهش می‌یابد، اما اگر کارلوس به مقام قهرمانی برسد، با اختلاف 760 امتیاز پیش خواهد افتاد. در عین حال، در مسابقات قهرمانی که فقط امتیازات فصل جاری محاسبه می‌شود، آلکاراس با فاصله چشمگیری جلوتر است و حتی اگر سینر قهرمان شود، همچنان 1190 امتیاز عقب خواهد بود. بنابرین، کارلوس شانس بسیار خوبی برای تصاحب جایگاه نخست دارد، فارغ از نتیجه نهایی فینال، چرا که تا پایان فصل، سیستم امتیازدهی و رده‌بندی 52 هفته‌ای به هم می‌رسند.

در کنار همه اینها نبرد این دو به نوعی برخورد دو سبک متفاوت تنیس است. آلکاراس بازی‌ای تهاجمی، خلاقانه و پرریسک دارد؛ او ترکیب‌هایی نوآورانه خلق می‌کند، گاهی ریسک می‌کند و اشتباهات بیشتری مرتکب می‌شود. در مقابل، سینر با ضربات سریع و عمیق، به طور منطقی‌تر و هدفمندتر بازی می‌کند، خطوط را به دقت می‌زند و آرامش ظاهری خود را حفظ می‌کند. این رقابت را می‌توان نبرد آتش و یخ نامید؛ دو سبک متضاد که هر بار بهترین تنیس را به نمایش می‌گذارند. تنها استثنا، فینال اخیر مسترز سینسیناتی بود که به دلایل کاملاً موجه، سینر به دلیل بیماری نتوانست بازی خوبی ارائه دهد و در همان ست اول با نتیجه 5 بر صفر عقب افتاد.

ثبات فوق‌العاده سینر را نیز نمی‌توان نادیده گرفت. در دو سال اخیر که با مربی دارن کیهیل کار کرده است، یانیک تنها 10 بار شکست خورده که 6 بار آنها مقابل آلکاراس بوده است! از یک طرف، آلکاراس در رویارویی مستقیم برتری پیدا کرده و در تمام این دیدارها جز یک مورد پیروز شده است. از سوی دیگر، در یک سال و نیم اخیر، سینر تنها چهار بار به بازیکنانی غیر از آلکاراس باخته؛ از جمله به استفانوس سیتسیپاس، دانیل مدودف، آندری روبلف و الکساندر بوبلیک. جالب اینکه فقط یک بار این شکست‌ها در ست تعیین‌کننده رخ داده است؛ در فینال رم 2025 که پس از بازگشت از محرومیت، یانیک در یک تای‌بریک شکست خورد.

وضعیت آلکاراس اما کمی پیچیده‌تر است. او در این فصل شش شکست داشته که فقط یکی از آنها مقابل سینر بوده است. در سال 2024 نیز 13 بار شکست خورده که نیمی از آنها پس از المپیک پاریس بوده‌اند. حتی پیش از آن نیز برخی شکست‌ها مقابل بازیکنانی بود که انتظار می‌رفت آلکاراس آنها را شکست دهد. بر خلاف سینر که همیشه تا آخر می‌جنگد، آلکاراس در برخی مواقع زودتر تسلیم شده است. اما از شروع فصل زمین‌های خاکی امسال، بازی او بسیار بهتر و پایدارتر شده و از آن زمان تنها دو شکست داشته؛ یکی در فینال بارسلونا مقابل هولگر رون و دیگری در فینال ویمبلدون مقابل سینر.

اما در نهایت، هر دو بازیکن در دیدارهای رو در رو همیشه تمام تلاش خود را می‌کنند و هیچ‌گاه بازی را دست کم نمی‌گیرند. هر بار یکدیگر را تا سر حد توان به چالش می‌کشند و به دنبال راه‌حل‌هایی برای پیروزی می‌گردند. سینر بارها با اراده‌ای فولادین بر آلکاراس غلبه کرده و در ست‌های عقب مانده نیز برگشته است، در حالی که آلکاراس نیز دو بار با نجات امتیاز مسابقه، در گرنداسلم‌ها پیروز شده است. بی‌تردید، این فینال یکی از تماشایی‌ترین و پرتنش‌ترین رقابت‌های تنیس را رقم خواهد زد.

انتهای پیام/