به نقل از همشهری آنلاین، امید صدیقی معاون سازمان حفاظت محیط زیست می گوید که دریای خزر یک دریاچه بسته است و هیچ راه ارتباطی با دریاها و اقیانوس های آزاد ندارد، بنابراین افزایش حجم آب های جهانی ناشی از ذوب یخ های قطبی نمی تواند به طور مستقیم وارد این حوضه آبی شود و سطح آب خزر به شدت به توازن میان ورودی و خروجی آب وابسته است.

صدیقی ادامه می دهد که رود ولگا، با سهمی بیش از 80 درصد از جریان آب ورودی و تبخیر از سطح دریاچه، در این معادله اثر مستقیم بر سطح خزر دارد.

در دهه های اخیر، تغییرات اقلیمی در روسیه و مناطق حوضه آبریز ولگا باعث افزایش دما و تغییر الگوهای بارشی شده است. از طرف دیگر، همین شرایط موجب حاصلخیزی بیشتر زمین های اطراف ولگا و توسعه گسترده کشاورزی شده است. افزایش سطح زیر کشت و نیاز آبی بالاتر محصولات باعث برداشت بیشتر آب از رودخانه ها و منابع آبی فرعی شده، در نتیجه سهم ولگا در تغذیه خزر کاهش یافته است.

به این ترتیب، هرچند در سطح جهانی آب های آزاد افزایش یافته اند، دریای خزر با ورودی کمتری مواجه شده و در عین حال تبخیر بیشتری را تجربه می کند. حاصل این دو روند، افت محسوس سطح آب است.

دریای خزر نمونه ای بارز از پیچیدگی های اقلیمی و جغرافیایی است. در حالی که بسیاری از دولت ها نگران بالا آمدن سطح دریاها هستند، کشورهای حاشیه خزر با بحران معکوسی مواجهند. این تضاد یادآور آن است که تغییرات اقلیمی و هیدرولوژیک، بسته به ویژگی های محلی، می توانند پیامدهایی کاملا متفاوت و گاه متناقض داشته باشند.

؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

در دهه های اخیر، همزمان با افزایش دمای زمین و ذوب گسترده یخ های قطبی، بسیاری از دریاها و اقیانوس های آزاد شاهد روندی رو به افزایش در سطح آب بوده اند. این پدیده به یکی از مهم ترین نگرانی های زیست محیطی جهانی تبدیل شده است.

اما در همین حال دریای خزر، روندی معکوس را تجربه می کند؛ به طوری که سطح آب آن نه تنها بالا نرفته، بلکه به طور محسوس کاهش یافته است. این تضاد پرسشی ایجاد می کند که چرا دریای خزر، برخلاف اقیانوس ها، از افزایش جهانی آب سهمی نمی برد؟

دریای خزر در طول تاریخ خود به شدت ناپایدار بوده است. داده های زمین شناسی و منابع تاریخی نشان می دهند که سطح آب این دریاچه در دوره های مختلف هزاران ساله بارها بالا و پایین رفته است؛ گاه تا چندین متر عقب نشینی کرده و گاه دوباره به خشکی ها هجوم آورده است. حتی در قرن بیستم نیز این تغییرات محسوس بوده اند.

در دهه 1930 سطح آب خزر به شدت کاهش یافت. در دهه های 1970 و 1980 روندی معکوس رخ داد و آب دوباره بالا آمد. از دهه 1990 تا امروز، بار دیگر کاهش شدیدی در سطح آب مشاهده می شود. برخلاف تصور عمومی، دریای خزر بخشی از چرخه مستقیم اقیانوسی جهان نیست.