امید سلطانی در 6 مرداد 1341 در محلهٔ پیچ شمیران تهران متولد شد و دوران کودکی اش را در محلهٔ مجیدیه و سپس نواب سپری کرد. او چهار خواهر و چهار برادر دارد.

از هنرستان تا جبهه

وی دبیرستان را در هنرستان صنعتی تهران گذراند و پس از اخذ دیپلم فنی راه و ساختمان، در 18 سالگی به عنوان سرباز وارد نیروی زمینی ارتش شد و پس از آن به خط مقدم جنگ ایران و عراق اعزام شد. او در منطقهٔ کوشک، سربازی اش را به اتمام رسانید و پس از آن در انجمن خوشنویسان ایران، ثبت نام کرد و به فراگیری این حرفه پرداخت. سپس برای تحصیل به ترکیه مهاجرت کرد و در آنجا برای تأمین نیاز مالی در کاباره ها به خواندن پرداخت. امید تحصیلات خود را تا مهندسی معماری ادامه داد.

علاقه به خوانندگی و خوشنویسی

امید از دوران دبیرستان، به تدریج به موسیقی علاقه نشان می داد. به طوری که برای دوبار متوالی در مسابقات خوانندگی اردوی رامسر، مقام اول را کسب کرد. وی در کنار کار خوشنویسی و طراحی، به انجمن حفظ و اشاعهٔ موسیقی اصیل راه پیدا کرد و آنجا زیر نظر اساتید مختلف آموزش دید.

امید در سن 23 سالگی، برای ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ مهندسی معماری به ترکیه مهاجرت کرد و در آنجا برای تأمین نیاز مالی خود، خوانندگی را آغاز کرد و به اجرا در کاباره های مختلف پرداخت. آشنایی وی با آهنگساز برجسته ای چون کیومرث سلیم پور که در استانبول اقامت داشت، موجب تولید اولین آلبوم امید شد تا جایی که وی از ترکیه راهی آمریکا شد.