تیم والیبال جوانان ایران در سال 2025 با هدایت رضا مومنی‌مقدم برای سومین بار در کمتر از یک دهه قهرمانی جهان را فتح کرد. پیش‌تر در سال‌های 2019 و 2023 همین افتخار برای والیبال ایران رقم خورده بود و در سال 2007 نیز مدال برنز در مسابقات مراکش با هدایت مصطفی کارخانه به دست آمد. این موفقیت‌ها حاکی از قدرت پایدار والیبال پایه ایران در سطح جهانی با هدایت کادر ایرانی است.

والیبال پایه همان شالوده و سرمایه‌ای است که موفقیت تیم بزرگسالان را تضمین می‌کند. هر بازیکنی که امروز در تیم جوانان درخشیده، می‌تواند فردا ستون تیم ملی بزرگسالان باشد. این یعنی هر جامی که در رده پایه فتح می‌شود، بذر موفقیت‌های آینده تیم بزرگسالان است. توجه ویژه روبرتو پیاتزا، سرمربی تیم ملی، حتی به تیم نوجوانان ایران، راه روشنی را پیش روی بازیکنان جوان قرار می‌دهد. 

از همین تیم‌های جوانان، بازیکنانی مانند امیرحسین اسفندیار، مرتضی شریفی و محمدرضا حضرت‌پور مسیر خود را به تیم ملی بزرگسالان ادامه دادند و امروز به ستون‌های اصلی تیم ملی تبدیل شده‌اند. همراهی و هدایت این نسل طلایی، مسیر رسیدن به موفقیت‌های بزرگ‌تر را هموار می‌کند.

نکته‌ای که اما نباید از آن غفلت کرد، رها نکردن نسل طلایی پس از قهرمانی است. اگر این بازیکنان پس از موفقیت در رده جوانان به حال خود رها شوند یا در مسیر حرفه‌ای‌گری دچار سردرگمی شوند، هم برای آن‌ها و هم برای والیبال ملی فرصت‌سوزی بزرگی رخ خواهد داد. پیگیری مسیر رشد این بازیکنان تا رسیدن به سطح بین‌المللی، یک وظیفه حیاتی است.

اینجا نقش وزارت ورزش و جوانان و همچنین فدراسیون والیبال بسیار کلیدی می‌شود. وزارت ورزش باید حمایت ساختاری و منابع مالی پایدار را فراهم کند و فدراسیون وظیفه دارد برنامه‌ریزی دقیق برای ادغام تدریجی بازیکنان جوان در تیم‌های باشگاهی و ملی بزرگسالان داشته باشد. سرمایه‌گذاری در لیگ داخلی، آموزش مستمر، امکانات حرفه‌ای و مدیریت صحیح مسیر رشد بازیکنان، کلید تبدیل این قهرمانی‌ها به تداوم موفقیت در سطح بزرگسالان است.

این قهرمانی تازه نه فقط یک جام، بلکه هشداری مثبت است: والیبال ایران در رده‌های پایه در اوج است، اما تنها با مدیریت درست می‌توان این موفقیت‌ها را به نسل طلایی پایدار در بزرگسالان پیوند زد.

انتهای پیام/