در کنکور سراسری سال 1404، آترینا فرحمند موفق شد با پشتکار، برنامه ریزی منظم و تاب آوری در برابر سختی ها، عنوان رتبه یک گروه آزمایشی علوم تجربی را به دست آورد؛ موفقیتی که نه تنها افتخاری شخصی برای او و خانواده اش محسوب می شود، بلکه الگویی الهام بخش برای هزاران داوطلبی است که در مسیر پرچالش کنکور گام برمی دارند.

خبرگزاری دانشجو درهمین رابطه گفت وگویی اختصاصی با آترینا فرحمند انجام داده که در ادامه می توانید بخوانید.

دانشجو: بینندگان مشتاقند بدانند چه شد که از همان ابتدا مسیر علوم تجربی را برگزیدید و راه پزشکی را انتخاب کردید؟

فرحمند: علاقه شخصی ام به رشته پزشکی، به ویژه حس کمک کردن و درمان، دلیل اصلی این انتخاب بود. طبیعی است که در این مسیر خانواده، دوستان و مشاوران نیز همراه شما بودند. از سختی های راه و تصمیم تان برای رسیدن به رتبه برتر بگویید. راستش سال گذشته اگر کسی از من می پرسید چه رتبه ای می آورم، نهایتاً می گفتم رتبه ای خوب. کم کم به این باور رسیدم که شاید تک رقمی شوم، اما هرگز تصور رتبه یک را نداشتم. این موفقیت برایم افتخاری بزرگ است.

دانشجو: اشاره کردید که از همان سال های دهم و یازدهم، رتبه های برتر شما را تشویق می کردند. نقش مشوق ها و حمایت خانواده در این مسیر چه بود؟

فرحمند: باور و اعتماد اطرافیان نقشی حیاتی داشت. خانواده ام در کنار دلگرمی، حمایت های مالی در حد معقول را نیز فراهم کردند؛ هزینه هایی همچون مدرسه، کتاب و کلاس های لازم. چیزی خارج از عرف نبود و بسیاری از هم کلاسی هایم هم همین مقدار هزینه داشتند.

دانشجو: این روز ها در فضای مجازی گاه صفحات جعلی به نام شما ایجاد می شود. بهتر است پیج اصلی خود را معرفی کنید.

فرحمند: بله، متأسفانه برخی افراد سوءاستفاده می کنند، اما پیج اصلی من همان است که پیش تر معرفی کرده ام.

دانشجو: برای رسیدن به این جایگاه، چه مسیری طی کردید؟

فرحمند: در ماه های پایانی تقریباً هیچ آزمون جدیدی باقی نمانده بود که نزده باشم. از منابع و مؤسسات مختلف استفاده می کردم و دوستانم نیز همیشه یار و همراه بودند.

دانشجو: موضوع ادامه تحصیل در خارج از کشور این روز ها برای بسیاری مطرح است. شما چه دیدگاهی دارید؟

فرحمند: به باور من، هیچ کس دلش نمی خواهد وطنش را ترک کند. اگر شرایط مناسب فراهم باشد، قطعاً ماندن در کشور اولویت دارد. خوشبختانه دانشگاه علوم پزشکی مشهد از برترین مراکز کشور در رشته های پزشکی است.

دانشجو: البته خبر هایی منتشر شد مبنی بر اینکه ظرفیت رشته پزشکی افزایش نخواهد یافت. این موضوع چه تأثیری بر دانش آموزان دارد؟

فرحمند: به نظرم این مسئله طبیعی است. هر شغلی ظرفیت مشخصی دارد. اگر پزشکان بیش از نیاز جامعه تربیت شوند، بخشی از آنان بیکار خواهند ماند؛ بنابراین ظرفیت باید متناسب با تقاضا باشد. افزون بر آن، همه افراد توانایی و علاقه لازم برای پزشکی را ندارند؛ پزشکی شغلی است دشوار، همراه با کشیک های طولانی و ارتباط مستمر با بیماران.

من هرگز ادعا نمی کنم که ذاتاً برای پزشکی ساخته شده ام؛ اما آگاهانه این مسیر را انتخاب کردم و باور دارم هر کسی باید راهی را برود که با استعداد و علاقه اش سازگار است. پزشکی شغلی سخت و پرمسئولیت است و همه توان و علاقه ی لازم برای آن را ندارند. موفقیت در این مسیر نیازمند انضباط، برنامه ریزی دقیق و روحیه ی تاب آوری است.

برای خود من، نظم مهم ترین عامل بود. حتی اگر در خانه یا میان دوستان اتفاقی پیش می آمد، سعی می کردم برنامه ی درسی ام را حفظ کنم. این ثبات و پایداری در شرایط دشوار، همان چیزی است که به نظر من کلید عبور از مسیر پرچالش کنکور است. توصیه ام به داوطلبان این است که روی همین توانایی تمرکز کنند.

وی در ادامه بیان کرد: از سختی های این راه هم خاطرات زیادی دارم. به یاد دارم در تعطیلات نوروز و حتی چهارشنبه سوری، زمانی که صدای ترقه در کوچه و خیابان می پیچید، من در خانه مشغول مطالعه بودم. گاهی روزانه 12 تا 14 ساعت درس می خواندم؛ البته روز هایی هم بود که تنها 11 ساعت فرصت داشتم، اما تلاش می کردم میانگین بالایی را حفظ کنم.

وی در ادامه بیان کرد: البته مسیر من خالی از بحران هم نبود. رویداد هایی که در کشور رخ داد، بر همه ی دانش آموزان تأثیر گذاشت. به ویژه تعویق کنکور، یکی از سخت ترین تجربه های من بود. من برای کنکور اردیبهشت آماده شده بودم و وقتی آزمون لغو شد، تا مدتی دچار بی انگیزگی شدم. حتی نزدیک به ده روز مطالعه را کاملاً کنار گذاشتم. اما کم کم با ارتباط گرفتن با دوستان و شروعی آرام، توانستم خودم را بازیابی کنم. به مرور ساعت مطالعه ام را افزایش دادم و دوباره به آمادگی لازم رسیدم.

دانشجو: قطعاً هر موفقیتی که به دست می آید، با بازتاب ها و واکنش های گوناگون همراه است. در فضای مجازی همه آزادند نظر بدهند و تحلیل کنند؛ چه درباره رتبه یک علوم تجربی، چه رتبه برتر رشته انسانی یا ریاضی. طبیعی است که در این روز ها صحبت ها و شایعاتی مطرح می شود.

فرحمند: برخی تصاویر شخصی من در فضای مجازی منتشر شده که متأسفانه از صفحه شخصی ام برداشته شده اند. به نظرم درست نیست که عکس های خصوصی این گونه بازنشر و به شایعاتی بی اساس پیوند زده شوند. مثلاً گفته اند این تصاویر مربوط به سال کنکور بوده، در حالی که چنین نیست و هیچ کدام ارتباطی با دوران کنکور ندارند. واقعاً هدف از این حرف ها را نمی دانم.

دانشجو: یکی از مهم ترین شایعاتی که پیرامون او شکل گرفته، موضوع مهاجرت است، میشه در خصوص این موضوع یک توضیحی بفرمایید.

فرحمند: بحث ادامه تحصیل در خارج از کشور مطرح شده، اما باور من این است که اگر شرایط مهیا باشد، هیچ کس وطن خود را ترک نمی کند. دل من با خانواده و سرزمینم است.

دانشجو: یک توضیح به داوطلبان کنکور سال های آینده بفرمایید.

فرحمند: امتحانات نهایی در پایه های دهم و یازدهم با بار استرس زیادی همراه است. تصور کنید یک ماه تمام باید درگیر آزمون ها باشید و اگر تنها یک روز مشکلی پیش بیاید، می تواند همه تلاش ها را تحت تأثیر قرار دهد. امیدوارم مسئولان برای این موضوع چاره ای بیندیشند. اما به داوطلبان می گویم: امیدتان را از دست ندهید، سختی ها را تحمل کنید و نگاه تان را به آینده بدوزید. موفقیت در انتظار کسانی است که باور و تلاش را با هم همراه می کنند.

دانشجو: جناب آقای فرحمند، ابتدا اگر پیامی برای بینندگان دارید بفرمایید.

فرحمند: سلام و عرض ادب دارم خدمت بینندگان محترم. این روز ها برای من و همسرم لحظه هایی رقم خورد که شاید برای بسیاری از پدر و مادر ها هرگز اتفاق نیفتد؛ دیدن نتیجه تلاش های 12 ساله فرزند و رسیدن او به رتبه نخست کشور، واقعاً نعمتی بزرگ است.

دانشجو: برخی معتقدند شغل یا مسیر پدر و مادر می تواند بر انتخاب فرزند اثر بگذارد. در این باره چه نظری دارید؟

فرحمند: واقعیت این است که کار و شغل ما هیچ ارتباطی با درس و مسیر دخترم نداشت. او بر اساس علاقه و استعداد خودش قدم برداشت. متأسفانه گاهی در فضای مجازی شایعاتی مطرح می شود که بیشتر توجیهات بی اساس است. دخترم از ابتدای سال دوازدهم روزانه 9 تا 10 ساعت مطالعه داشت و در ماه های پایانی به 12 ساعت هم می رسید. به اعتقاد من اگر هر دانش آموزی بتواند حداکثر توان خودش را به کار بگیرد، قطعاً به نتیجه خوبی خواهد رسید.

دانشجو: بسیاری معتقدند فشار خانواده ها برای موفقیت فرزندان، استرس مضاعفی ایجاد می کند. شما چگونه با این موضوع برخورد کردید؟

فرحمند: درست می فرمایید. گاهی پدر و مادر می خواهند آرزو های نرسیده خودشان را در وجود فرزندشان ببینند. این بزرگ ترین منبع استرس برای بچه هاست. من همیشه به دخترم می گفتم در حد توان خودت تلاش کن و همان برای ما کافی است. هیچ وقت او را با دیگران مقایسه نکردم. همین آرامش باعث شد بدون استرس اضافی، مسیر را ادامه دهد.

دانشجو: پس از اعلام نتایج، حتماً تبریک های زیادی دریافت کردید. چه انتظاری از مسئولان دارید؟

فرحمند: بله، هم در محل کار و هم در منزل، بسیاری از دوستان و مسئولان تبریک گفتند. اما نکته مهم این است که این استعداد ها باید دیده شوند و از ظرفیت هایشان استفاده شود. وقتی رتبه های یک، سه و شش در مشهد به دست می آید، این افتخار تنها برای یک خانواده نیست؛ برای کل استان و کشور است. مسئولان باید شرایطی فراهم کنند که ثمره این استعداد ها نصیب همه جامعه شود.

دانشجو: اگر خدای نکرده فرزندتان به نتیجه دلخواه نمی رسید، باز هم همین طور حامی می ماندید؟

فرحمند: قطعاً. پدر و مادر در هر شرایطی فرزندشان را دوست دارند. من همیشه گفته ام مهم این است که بچه ها در حد توان خودشان تلاش کنند. همان قدر کافی است و جای شکر دارد.

دانشجو: خانم فرهمند هم در صحبت هایشان اشاره کردند که مادرشان مشوق اصلی بوده اند. از نقش خودتان هم بفرمایید.

فرحمند: بله، همسرم همیشه پشتیبان او بود. اما من هم سال ها عضو انجمن مدرسه بودم و بسیاری از کار های تحصیلی فرزندم را پیگیری می کردم. واقعیت این است که گاهی بیشتر از خودش ذوق می زدم. هنوز هم همین طور است.

دانشجو: در پایان، نگاه دخترتان به آینده را چگونه می بینید؟

فرحمند: او اکنون دانشجوی پزشکی خواهد شد و به آینده امیدوار است. تخصص را هنوز انتخاب نکرده، اما مهم این است که مسیرش را با انگیزه و اراده ادامه دهد. ما هم همچنان کنارش هستیم.