به نقل از خبرآنلاین، سه کشور اروپایی طرف برجام، صبح پنج شنبه به وقت نیویورک با ارسال نامه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد خواستار آغاز فرآیند اسنپ بک یا پس گشت و بازگشت قطعنامه های تحریمی علیه ایران تحت فصل هفتم منشور ملل متحد شدند.

در این نامه سه کشور آلمان، بریتانیا و فرانسه تهران را متهم کرده اند که به شکل عامدانه برجام را نقض کرده است و برنامه هسته ای ایران تهدیدی برای صلح و امنیت بین الملل است.

سه کشور اروپایی در این نامه ضمن بیان ادعاهایی علیه ایران و ادعای اینکه تاکنون به برجام پایبند بوده اند، اعلام کرده اند که در طول فرآیند 30 روزه تصمیم گیری در مورد بازگشت قطعنامه های پیشین از تلاش های دیپلماتیک برای تمدید مکانیسم ماشه و یا بازگشت ایران به تعهداتش حمایت خواهند کرد.

متن نامه سه کشور اروپایی به شرح زیر است:

ما، وزرای خارجه فرانسه، آلمان و بریتانیا، در این هدف اساسی مشترک هستیم که ایران هرگز نباید به دنبال دستیابی، تحصیل یا توسعه سلاح هسته ای باشد. ما با این اعتقاد برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) را مذاکره کردیم که قاطعانه به تضمین ماهیت منحصراً صلح آمیز برنامه هسته ای ایران کمک خواهد کرد. شورای امنیت سازمان ملل متحد به اتفاق آرا برجام را در قطعنامه 2231 مورخ 20 ژوییه 2015 تایید کرد. این یک دستاورد بزرگ برای عدم اشاعه بود و به این ترتیب صلح و امنیت بین المللی را تقویت کرد.

پس از خروج ایالات متحده از برجام در 8 مه 2018، و با وجود اینکه ایران از مه 2019 اجرای تعهدات خود را تحت برجام متوقف کرد، فرانسه، آلمان و بریتانیا ("E3") به عنوان طرف های متعهد به این توافق باقی ماندند.

از سال 2019، ایران از محدودیت های برجام در مورد اورانیوم غنی شده، آب سنگین و سانتریفیوژها فراتر رفته، توانایی آژانس بین المللی انرژی اتمی (IAEA) برای انجام فعالیت های راستی آزمایی و نظارت برجام را محدود کرده و اجرای و روند تصویب پروتکل الحاقی موافقتنامه جامع پادمانی خود را متوقف کرده است. این اقدامات ناقض تعهدات ایران مندرج در برجام است و پیامدهای جدی بر ظرفیت ایران برای پیشرفت به سمت توسعه سلاح هسته ای دارد.

اکنون بیش از پنج سال از این موضوع می گذرد. از آن زمان، ما تمام تلاش ممکن را برای حل این بن بست انجام داده ایم. ما به طور مداوم تلاش های دیپلماتیک فشرده ای را برای کاهش تنش ها و کشاندن ایران و ایالات متحده به میز مذاکره برای یک راه حل جامع از طریق مذاکره انجام دادیم. ما با حسن نیت برای حفظ برجام، به امید یافتن راهی برای حل این بن بست از طریق گفتگوی سازنده دیپلماتیک، ضمن حفظ توافق و ماندن در چارچوب آن عمل کردیم.

این شامل استفاده از مکانیسم حل اختلاف برجام بود که در 14 ژانویه 2020 آغاز شد و توسط هماهنگ کننده برجام، مطابق با بند 36 برجام تأیید شد. E3 همچنین با حسن نیت در مذاکراتی که از 6 آوریل 2021 تا 28 فوریه 2022 برای برقراری مجدد انطباق کامل ایران با برجام و امکان بازگشت ایالات متحده به توافق انجام شد، شرکت کرد. هماهنگ کننده برجام پیشنهادات قابل اجرایی را در مارس و دوباره در اوت 2022 ارائه کرد. ایران هر دو بسته را رد کرد و همچنان خواسته های غیرقابل قبولی را فراتر از دامنه برجام مطرح کرد. با وجود این، ما به مشارکت با ایران به عنوان بخشی از تلاش های خود برای یافتن یک راه حل مسالمت آمیز برای این موضوع از طریق دیپلماسی، همانطور که در نامه خود به دبیرکل سازمان ملل متحد در 8 اوت 2025 آمده است، ادامه داده ایم.

در ژوییه 2025، E3 پیشنهادی را برای تمدید قطعنامه 2231 و مکانیسم ماشه آن ارائه کرد. الزامات تعیین شده توسط E3 در ازای این تمدید - از جمله از سرگیری مذاکرات، انطباق ایران با تعهدات خود در آژانس بین المللی انرژی اتمی و اقداماتی برای رسیدگی به نگرانی های ما در مورد انباشت اورانیوم غنی شده بالا - هنوز به طور رضایت بخشی توسط ایران برآورده نشده است. ترکیب چنین اقداماتی از سوی ایران و تمدید محدود به زمان، می توانست مسیری معتبر به سوی دستیابی به یک توافق سیاسی برای جایگزینی برجام و رفع نگرانی های دیرینه ما در مورد برنامه هسته ای ایران فراهم کند.

امروز، عدم پایبندی ایران به برجام واضح و تعمدی است و تاسیسات مهم در ایران خارج از نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دارند. ایران هیچ توجیه غیرنظامی برای انباشت اورانیوم غنی شده خود ندارد - که اکنون بیش از 9 مقدار قابل توجه است - که توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز گزارش نشده است. بنابراین برنامه هسته ای آن همچنان یک تهدید آشکار برای صلح و امنیت بین المللی است.

در نتیجه اقدامات ایران و مطابق با بند 11 قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد، فرانسه، آلمان و بریتانیا امروز تصمیم گرفته اند به شورای امنیت اطلاع دهند که معتقدند ایران به طور قابل توجهی به تعهدات خود تحت برجام عمل نمی کند و بدین ترتیب مکانیسم پس گشت را فعال می کنند.

این اطلاعیه، فرآیند ماشه تعریف شده در قطعنامه 2231 را آغاز می کند. این اطلاعیه یک دوره 30 روزه را قبل از احیای احتمالی قطعنامه های پیشین شورای امنیت سازمان ملل متحد که خاتمه یافته بودند، باز می کند. ما تاکید می کنیم که این قطعنامه ها و اقداماتی که در بر دارند - تحریم ها و سایر اقدامات محدودکننده - جدید نیستند. برعکس، این قطعنامه ها قبلاً توسط شورای امنیت مورد توافق قرار گرفته و با توجه به تعهدات ایران تحت برجام لغو شده بودند. با این حال، ایران تصمیم گرفته است که به این تعهدات پایبند نباشد. مطابق با قطعنامه 2231، ما به تلاش برای حل دیپلماتیک مسئله عدم پایبندی قابل توجه ایران ادامه خواهیم داد. ما از دوره 30 روزه برای ادامه تعامل با ایران در مورد پیشنهاد تمدید خود یا هرگونه تلاش دیپلماتیک جدی برای بازگرداندن انطباق ایران با تعهداتش استفاده خواهیم کرد.

یادآور می شویم اگر شورای امنیت سازمان ملل متحد ظرف 30 روز قطعنامه ای را برای ادامه لغو قطعنامه های شورای امنیت علیه ایران تصویب نکند، شش قطعنامه شورای امنیت، از جمله تحریم ها، احیا خواهند شد.