اکبر عبدی از پدری اردبیلی و مادری تهرانی در سال 1339 در محله نازی آباد تهران به دنیا آمد.

او از سال 1358 با دریافت مدرک دیپلم با نمایش های آماتوری فعالیت هنری اش را آغاز کرد و سپس از سال 1360 به تلویزیون رفت و تاکنون به نقش آفرینی در موضوعات مختلفی می پردازد.

اکبر عبدی سپس در سال 1363 با فیلم جنجال بزرگ بازی در سینما را آغاز کرد و پس از آن در فیلم های مردی که موش شد، اجاره نشین ها، گراند سینما و ای ایران توانست قابلیت های خود را در ایفای نقش های کمدی ثابت کند.

نوع چهره عبدی و بازی های او به قدری در زمینهٔ کمدی منحصر به فرد بود که حتی در فیلم مادر در نقش معلول و در فیلم سفر جادویی در دو نقش میانسالی و کودکی اش ظاهر شد و توانست به محبوبیت خوبی در میان مخاطبین سینمایی دست پیدا کند، این امر حتی در فیلم های دلشدگان و آقای شانس هم مشهود بود.

عبدی را بیشتر به خاطر بازی های کمدی و طنز می شناسند.

وی اصالتاً اهل روستای آقاباقر اردبیل است؛ و در هشتم دی ماه 1394 کلید طلایی اردبیل به ایشان تقدیم شد.

از بازی های به یادماندنی اکبر عبدی می توان به فیلم های هنرپیشه (محسن مخملباف) و آدم برفی (داود میرباقری) اشاره کرد.

اکبر عبدی نیمه اول دهه هشتاد را در سکوت سینمایی سپری کرد و تا حدودی از محبوبیت و شهرت او کاسته شد.

بازی او در چند فیلم کمدی در اواخر دهه هفتاد هم خیلی مورد توجه واقع نشد و با وجود اینکه در سال 1380 و در جشنواره بیستم فیلم فجر برای بازی در فیلم نان و عشق و موتور هزار نامزد جایزه شد.

در تاریخ 12 بهمن 1396 در آیین نکوداشت افتتاحیه جشنواره فجر مجدداً از وی تقدیر شد.