به نقل از مهر، چند سالی است که مسئولان صنعت آب هشدار می دهند تهران دیگر ظرفیت بارگذاری جمعیت جدید را ندارد. با این حال، وزارت راه و شهرداری ها همچنان مجوز ساخت وساز و حتی بلندمرتبه سازی را در نقاط مختلف تهران آبی صادر می کنند؛ منطقه ای که شامل تهران، البرز و بخش هایی از قزوین است. اکنون، در شصت وهفتمین سال آبی کشور، دومین سال سخت خشکسالی رقم خورده و پنج سال گذشته نیز دوره های کم آبی پیاپی را پشت سر گذاشته ایم. فشار آب به پایین ترین حد رسیده و بسیاری از شهروندان بدون پمپ یا مخزن به سختی می توانند به آب شرب دسترسی پیدا کنند؛ تا جایی که مدیرعامل آبفا تأکید کرده است: صرفه جویی یک اجبار است.

وضعیت نگران کننده سدهای پنج گانه تهران

اما اگر بخواهیم هر کدام از سدهای پنج گانه را به صورت جدا گانه برسی کنیم سد طالقان با وجود کاهش 100 میلیون متر مکعبی ذخیره آب وضعیت نسبتاً بهتری دارد چرا که امسال از ابتدای سال آبی تا کنون تنها 195 میلیون متر مکعب ذخیره آبی دارد در حالی که این عدد سال گذشته به 293 میلیون متر مکعب می رسید.

امار و ارقام گواه وضعیت نا مناسب آبی ما هستند چرا که سد امیرکبیر سال گذشته کاهش یک سومی ذخایر آبی را داشته است به طوری که حجم ذخایر آبی این سد در سال گذشته به 139 میلیون متر مکعب می رسید در حالی که اکنون تنها 42 میلیون متر مکعب پرشدگی دارد.

حال بد سدهای تهران با برسی سد لار و ماملو خود را نمایان می کند سدهایی که وزیر نیرو هم نسبت به خشک شدن آنها هشدار داده بود و در حال حاضر سد ماملو کاهش 50 درصدی ذخایر خود را نسبت به سال گذشته تجربه می کند زیرا در حال حاضر 21 درصد پر شدگی دارد در حالی که سال گذشته در همین بازه زمانی حجم ذخایر آبی این سد به 41 میلیون متر مکعب می رسید.

سد لار هم وضعیت مناسبی ندارد و با 40 میلیون متر مکعب بیش از نیمی از ذخایر خود را از دست داده است چرا که سال گذشته حجم پرشدگی سد لار 59 میلیون متر مکعب می رسید.

سد لتیان هم امسال تنها 29 میلیون متر مکعب پر شدگی دارد و نزدیک به نیمی از ذخایر خود را از دست داده است چرا که سال گذشته حجم پرشدگی سد لتیان 46 میلیون متر مکعب می رسید.

تراکم فروشی در سایه کم آبی

این بحران در حالی رخ می دهد که همچنان تراکم فروشی و صدور مجوزهای ساختمانی ادامه دارد. وزارت نیرو طرحی برای مهار این روند ارائه کرده، چرا که تأمین آب برای جمعیت رو به افزایش دیگر ممکن نیست. عیسی بزرگ زاده، سخنگوی صنعت آب، در گفت وگو با خبرنگار مهر گفت: تهران آبی فقط توان میزبانی از 8 تا 9 میلیون نفر را دارد، اما اکنون باید نیاز آبی حدود 20 میلیون نفر را تأمین کند.

به گفته او، تمامی این جمعیت از منابع آبی مشترک استفاده می کنند، و کم آبی در یک نقطه، به سرعت سایر مناطق را نیز درگیر می کند. بنابراین، باید کل محدوده تهران آبی شامل تهران، البرز و بخش هایی از قزوین در سیاست گذاری ها مدنظر قرار گیرد.

رویکرد پیشنهادی: اثبات آب قبل از ساخت

بزرگ زاده تأکید کرد: راهکار وزارت نیرو، ممنوعیت مطلق ساخت وساز نیست، بلکه هدایت ساخت وسازها به سمت توسعه پایدار است. هر پروژه ای که نیاز به بارگذاری آبی دارد، باید ابتدا اثبات کند که منبع آب آن تأمین شده است. این اثبات آب بر اساس شرایط هر استان متفاوت و بعضاً مبتنی بر منابع آب سطحی یا زیرزمینی قابل برداشت خواهد بود. او افزود: هزینه این فرآیند تنها حدود 2 درصد به هزینه ساخت اضافه می کند.

سخنگوی صنعت آب با اشاره به طرح های آمایش سرزمینی پیش و پس از انقلاب گفت: متأسفانه این طرح ها به طور کامل اجرا نشد. تجربه جهانی نشان می دهد در اقلیم های خشک و نیمه خشک، شکل گیری کلان شهرها تنها زمانی پایدار است که در کنار دریا قرار داشته باشند.

اولویت با منابع آبی، نه درآمدزایی

بر اساس این گزارش، دستگاه های مسئول باید پیش از صدور مجوز ساخت، امکان تأمین آب را بررسی کنند. اگر آب کافی موجود نیست، باید سراغ راهکارهایی مانند بازچرخانی یا تولید آب رفت، نه آنکه با رویکرد درآمدی، بلندمرتبه سازی را پیش بگیرند. در غیر این صورت، مرزهای تاب آوری و ظرفیت محیط زیستی تهران آبی بیش از پیش فرو خواهد ریخت.