به گزارش خبرنگار خبرگزاری مهر، ابراهیم نوری گوشکی، عضو هیأت مدیره انجمن علمی متخصصین پزشکی خانواده ایران، عضو سازمان جهانی پزشکان در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد، نوشت: روز پزشک، در اول شهریورماه هر سال، فرصتی است برای تجلیل از انسان‌هایی که با دانش، تعهد و دل، زندگی را بازمیگردانند. پزشکان، از دیرباز در فرهنگ ایرانی، نماد خرد، شفقت و مسئولیت بوده اند. در جهانی که سلامت به یکی از مهم‌ترین شاخص‌های توسعه بدل شده، نقش پزشک نه تنها درمانگر، بلکه راهبر سلامت عمومی است. در ایران، پزشکی با پیشینه‌ای هزارساله، از بوعلی سینا تا امروز، همواره در قلب جامعه جای داشته است. پزشکان ایرانی در بحران‌های مختلف، از همه گیری کرونا تا جنگ 12 روزه اخیر، با جان فشانی در کنار مردم ایستاده اند. در مناطق آسیب دیده، در بیمارستان‌های مرزی و در شرایط اضطراری، پزشکان نه تنها درمانگر مجروحان، بلکه آرامبخش خانواده‌ها و حافظان کرامت انسانی بوده اند. این حضور، بار دیگر نشان داد که پزشکی در ایران، فراتر از یک شغل، رسالتی اخلاقی و ملی است.

در کنار نقش درمانی، پزشکان در آموزش، پژوهش، پیشگیری و ارتقای سلامت عمومی نیز سهمی بزرگ دارند. نقش پزشکان به عنوان پزشک خانواده به عنوان ستون اصلی نظام سلامت هستند. آنان با شناخت کامل از وضعیت جسمی، روانی و اجتماعی بیماران، نقش کلیدی در مدیریت سلامت ایفا می‌کنند. اجرای کامل و هدفمند پزشک خانواده در ایران، می‌تواند تحولی بنیادین در نظام سلامت ایجاد کند؛ تحولی که به کاهش بار درمانی، دسترسی عادلانه به خدمات سلامت در کلیه سطوح، افزایش رضایت مردم و ارتقای جایگاه پزشکان عمومی منجر شود.

با وجود این ن نقش‌های حیاتی، جامعه پزشکی ایران با چالش‌هایی جدی روبه روست. یکی از مهم‌ترین آنها، مهاجرت پزشکان به خارج از کشور یا حتی خروج از حرفه پزشکی به مشاغل غیرمرتبط است. دلایل این روند، متعدد و پیچیده اند: فشار کاری بالا، درآمد نامتناسب، نبود امنیت شغلی، و احساس بی عدالتی صنفی، بسیاری از پزشکان را به تصمیمی دشوار سوق داده است؛ تصمیمی که در نهایت، نظام سلامت کشور را با کمبود نیروی انسانی متخصص مواجه می‌کند.

دانشجویان پزشکی و دستیاران تخصصی نیز با فشارهای آموزشی، شیفتهای سنگین و درآمدی ناچیز، در شرایطی دشوار تحصیل و خدمت می‌کنند. بسیاری از آنان، با وجود علاقه، در میانه راه دچار فرسودگی می‌شوند. نبود حمایتهای روانی، عدم تناسب بین تلاش و پاداش و نگاه‌های غیر منصفانه اجتماعی، از جمله عواملی هستند که انگیزه را در نسل آینده پزشکان تهدید می‌کنند. در زمینه درآمد نیز، پزشکان با چالش‌هایی جدی مواجه اند. برخلاف تصور عمومی، بسیاری از پزشکان عمومی و حتی متخصصان، درآمدی متناسب با مسئولیت و سختی کار خود ندارند. هزینه‌های بالای تأمین تجهیزات، مالیات‌های سنگین و پیچیدگی‌های بیمه‌ای، موجب شده تا برخی پزشکان از ادامه مسیر حرفه‌ای خود دلسرد شوند. این در حالی است که خطای پزشکی، برخلاف بسیاری از مشاغل، می‌تواند جان انسانی را به خطر اندازد؛ مسئولیتی که نیازمند تمرکز، دانش به روز و تعهد اخلاقی بی نظیر است. از سوی دیگر، اجرای ناقص پزشک خانواده در ایران، موجب شده تا ظرفیت‌های این مدل مؤثر درمانی به درستی به کار گرفته نشود.

نبود زیرساخت‌های مناسب، کمبود پزشکان آموزش دیده، عدم هماهنگی بیمه‌ها و نبود انگیزه‌های مالی از جمله موانع اصلی این مسیر بوده اند. در نتیجه، پزشکان عمومی که می‌توانستند در قالب پزشک خانواده نقش مؤثرتری ایفا کنند، اغلب در شرایطی دشوار و با حجم بالای مراجعات فعالیت می‌کنند. با وجود همه این چالش‌ها، پزشکان ایرانی همچنان با عشق، فداکاری و مسئولیت پذیری در مسیر خدمت به مردم گام برمی دارند.

آنان در بحران‌ها، در دورافتاده‌ترین مناطق، و در سخت‌ترین شرایط، ایستاده اند تا سلامت را حفظ کنند و امید را بازگردانند

روز پزشک، فرصتی است برای قدردانی از این تلاش‌ها و بازنگری در سیاستهای سلامت. این روز باید آغازی باشد برای اصلاح ساختارها، تقویت جایگاه پزشک خانواده، حمایت از دانشجویان و دستیاران، و ایجاد مسیرهای روشن حرفه‌ای برای پزشکان جوان.

با چنین نگاهی، می‌توان آینده‌ای روشن‌تر برای سلامت عمومی و ی حرفه پزشکی در ایران رقم زد. در پایان، این روز را به تمامی پزشکان ایران، از دانشجویان تا اساتید، از پزشکان عمومی تا متخصصان پر تلاش، تبریک می‌گوییم. شما نه تنها درمانگران بیماری، بلکه حافظان کرامت انسانی هستید.

روزتان مبارک.»