به نقل از ایرنا، وبگاه سای تِک دِیلی در گزارشی آورده است:

این روش، سیستم ایمنی را وادار می کند تا در سطوح مخاطی (پوشش داخلی بینی و ریه ها که نخستین نقاط ورود ویروس ها هستند) پادتن تولید کند.

پروفسور هارویندِر سینگ گیل (Harvinder Singh Gill)، استاد نانوپزشکی دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، توضیح می دهد: سطوح مخاطی از اهمیتی فراوان برخوردارند، زیرا محل ورود عوامل بیماری زایی (پاتوژن هایی) مثل آنفلوانزا و کووید هستند. اما واکسن های تزریقی، عمدتاً پادتن را در جریان خون در سراسر بدن تولید می کنند و پوشش مخاطی پادتن کمی دریافت می کند.

در مقابل، واکسن های مخاطی هم در خون و هم روی سطوح مخاطی، پادتن ایجاد می کنند؛ این یعنی یک خط دفاعی بیشتر در مقابل هجوم عوامل بیماری زا به بدن.

راز اِپیتلیوم اتصالی

اینجاست که اپیتلیوم اتصالی (junctional epithelium) اهمیت پیدا می کند. اپیتلیوم به بافتی اطلاق می شود که سطوح ساختارهای بدن مانند پوشش ریه ها، معده و روده ها را می پوشاند. در بیشتر قسمت های بدن، این لایه ها موانع محکمی تشکیل می دهند که از ورود مواد مضر، از ویروس ها گرفته تا آلودگی، به جریان خون جلوگیری می کنند. با این حال، اپیتلیوم اتصالی یک استثنا است.

این بافت نازک که در عمیق ترین نقطه حفره لثه (محل اتصال دندان به لثه) قرار دارد، برخلاف سایر پوشش های اپیتلیال (مثل ریه یا روده)، فاقد سد محکم در برابر عوامل خارجی است و به همین دلیل می تواند سلول های ایمنی را برای مقابله با باکتری های دهان بسیج کند.

گیل تأکید می کند: نفوذپذیری بالاتر اپیتلیوم اتصالی (به عنوان یک لایه مخاطی)، فرصت بی نظیری برای تحریک تولید پادتن در همه سطوح مخاطی بدن فراهم می کند.

آزمایش روی موش ها

پژوهشگران با آغشته کردن نخ دندان بدون موم به واکسن، دندان موش های آزمایشگاهی را نخ کشیدند. نتایج در مقایسه با دو روش دیگر (واکسن رسانی از راه بینی یا زیر زبان) نشان داد:

1. روش نخ دندان، پاسخ پادتنی بسیار برتری در سطوح مخاطی در مقایسه با روش زیرزبانی (استاندارد طلایی فعلی) ایجاد کرد.

2. کارآیی این روش در محافظت در برابر ویروس آنفلوانزا، معادل واکسن رسانی از راه بینی بود.

پژوهشگران معتقدند واکسیناسیون از مسیر اپیتلیوم اتصالی، گامی رو به جلو در ایجاد ایمنی مخاطی است.